Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Załzawione okulary

Gogi Gwaharia

Załzawione okulary

7.1

(7 ocen) wspólnie z

21,07

 

Ta książka wymyka się próbom klasyfikacji. Napisana w formie dziennika (obejmującego lata 1971-2004), jest jednocześnie opowieścią o Gruzji widzianej z perspektywy pokolenia, "które poszło do szkoły po końcu odwilży i usunięciu Chruszczowa od władzy, uczyło się w czasach Breżniewa, a zaczęło pracować w epoce pierestrojki". To również wiwisekcja fenomenu gruzińskiej inteligencji - europejskiej, ale i zaściankowej , wzniosłej, a zarazem małostkowej. "Załzawione okulary" są wreszcie erudycyjnym esejem o gruzińskim i światowym kinie, o filmach , które ukształtowały pokolenie autora (będącego wybitnym krytykiem i wieloletnim wykładowcą akademickim). Piękną, mądrą i ważną książkę Gogiego Gwaharii brawurowo przełożyła Magdalena Nowakowska, która nie tylko biegle włada gruzińskim, ale świetnie wyczuwa i tłumaczy pojawiające się w tekście rusycyzmy.

Wojciech Górski

Spis treści

Wstęp: Strach przed wydaniem książki, czyli Czicziko i Bicziko / 5
Część pierwsza: Szafa "Ludwika" i Rumuński regał / 15
Część druga 1972/73: Niektórzy kochają bardziej żarliwie / 31
Część trzecia 1973/74: Adam i Ewa / 47
Część czwarta 1974/75: Testosteron / 63
Część piąta 1975/76: Śmietanka z miętą / 79
Część szósta 1975/77: Bariera / 95
Część siódma 1975-77: "A któż nie zgrzeszył mową?" / 111
Część ósma 1978/79: Nieobojętna przyroda / 127
Część dziewiąta 1979: Wydarzenie nieuchronne / 143
Część dziesiąta 1980: Z czego się śmiejecie, Hitch nie żyje!"
Część jedenasta 1981: "Ten chłopak ładnie tańczy" / 171
Część dwunasta 1982: Kostka Rubika i trumna Breżniewa / 185
Część trzynasta 1983: Bez Ojca / 201
Część czternasta 1984: Eurazja / 215
Część piętnasta 1985: Leningrad - Moskwa - Biełyje Stołby / 229
Część szesnasta 1986: Próba generalna / 241
Część siedemnasta 1987: "Jestem tu na niby" / 255
Część osiemnasta 1988: Krew i nasienie / 269
Część dziewiętnasta 1989: Zamiana / 283
Część dwudziesta 1990: "Nie ucinaj" / 297
Część dwudziesta pierwsza 1991: Pas de Deux / 311
Część dwudziesta druga 1992: Dekonstrukcja /327
Część dwudziesta trzecia 1993: Czas fasoli, płuca i kiszki / 359
Część dwudziesta czwarta 1994: "Zostańcie z nami!" / 359
Część dwudziesta piąta 1995: "Socjalizm + elektryfikacja" / 377
Część dwudziesta szósta 1996: Czoło Claire / 395
Część dwudziesta siódma 1997: Sobota / 411
Część dwudziesta ósma 1998: Skrzywienie / 411
Część dwudziesta dziewiąta 1999: Samochód / 443
Część trzydziesta 2000: Wspaniale pomieszana / 457
Część trzydziesta pierwsza 2001: PR / 471
Część trzydziesta druga 2002: "Cudze dziecko, moje dziecko" / 485
Część trzydziesta trzecia 2003: Czekolada i róże / 499
Część trzydziesta czwarta 2004: Kraj, który dzielimy z Bogiem / 513

Kolegium Europy Wschodniej
Broszurowa ze skrzydełkami

Wydanie: pierwsze

Data pierwszego wydania:
2018-09-05

ISBN: 978-83-789-3102-7

Liczba stron: 525

Format: 23.6x13.0

Cena detaliczna: 39,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...