Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Satyr ma twarz Rzeczpospolitej w roku 1640

Samuel Twardowski

Satyr ma twarz Rzeczpospolitej w roku 1640

23,10

 

Samuel Twardowski jest jednym z najwybitniejszych twórców polskiej epiki barokowej. Obdarzono go nawet - za Wespazjanem Kochowskim - mianem "polskiego Marona". Swą literacką karierę rozpoczął od Przeważnej legacyji...Krzysztofa Zbaraskiego... (1633). Jest to relacja z odbytej u boku Zbaraskiego podróży poselskiej do chana tureckiego. Mimo wyraźnie kronikarskiego nastawienia utwór posiada typowe cechy poematu epickiego. Oparty na diariuszu podróży wpisuje się w tradycję szczególnie popularnego w baroku gatunku - hodoeporiconu. W pierwszym z wielkich poematów epickich o dziejach narodu Władysław IV... (1649) Twardowski skupił się na postaci króla-bohatera, sławiąc jego wielkość i czyny. Wątek ten zwiększa spoistość utworu, któremu - mimo pięknych opisów uczt, bitew, sejmów itp. - brak kompozycyjnej jednolitości i ciągłości fabuły. Z uwagi na stałą opiekę możnych mecenasów znajdziemy u Twardowskiego wiele utworów sławiących szczodrych dobroczynców, np. Książę Wiśniowiecki Janusz...(1646), Pałac Leszczyński...(1643), a także napisany pod wpływem krótkotrwałej sympatii dla Szwedów Omen królowi szwedzkiemu... ku czci Karola Gustawa. Najdonioślejszym przedsięwzięciem, zakrojonym na miarę epopei narodowej była Wojna domowa z Kozaki i Tatary... (cz. II 1651-55, cz. I 1660, całość 1681), w której pisarz zamierzał przedstawić losy kraju podczas bratobójczych walk. Mimo wprowadzenia licznych konstrukcji epickich, elementów fikcji literackiej oraz wzorcowych bohaterów - obrońców Ojczyzny i wiary, utwór ten bliższy jest kronice, a sprawy publiczne przesłaniają całkowicie losy indywidualnych bohaterów.

UMCS
Broszurowa ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-227-2738-6

Liczba stron: 106

Format: 15.0x24.0cm

Cena detaliczna: 23,10 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...