Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Zawsze wzwyż, nigdy w dół

Paweł Dangel

Zawsze wzwyż, nigdy w dół

6.0

(2 oceny) wspólnie z

27,93

Paweł Dangel – reżyser teatralny i jeden z najlepszych polskich menedżerów – przedstawia Państwu środkowoeuropejską wersję american dream.

Paweł Dangel – reżyser teatralny i jeden z najlepszych polskich menedżerów – przedstawia Państwu środkowoeuropejską wersję american dream.
Chłopak ze Starówki. Wychowany w rodzinie z tradycjami, recytował wiersze kard. Wyszyńskiemu i biegał po odbudowywanej stolicy. Jeździł konno z przyszłym prezydentem i malował na murach wywrotowe napisy. Zanim trafił na studia reżyserskie, pracował w teatrze jako maszynista.
W moskiewskim akademiku, w komunałkach na Arbacie zgłębiał ludzką duszę, poznając artystów i dysydentów. Stan wojenny zastał go na scenie. Reżyserował w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu, Łodzi, tocząc swoje gry z cenzurą. Wyemigrował do Londynu, gdzie nieco przypadkiem został agentem ubezpieczeniowym. Po dziesięciu latach wracał do kraju jako wiceprezes Nationale-Nederlanden. Był prezesem Allianz Polska, którą zbudował od zera, i członkiem rady nadzorczej Banku Pekao. Za zasługi dla rozwoju nowej branży otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Niechętny korporacyjnemu uniformowi, realizował romantyczną wersję biznesu, pamiętając, czego uczył się od najlepszych. Że cokolwiek by się działo, o 19.00 kurtyna musi pójść w górę. Że szanse od losu otrzymujemy po to, by kiedyś dać je innym. I że nie ma sukcesu bez odrobiny szaleństwa.

Znak
Oprawa twarda

Wydanie: pierwsze

Data pierwszego wydania:
2015-09-21

ISBN: 978-83-240-3881-7

Liczba stron: 320

Znak

Format: 140x205

Cena detaliczna: 39,90 zł

Grażyna Torbicka

Ta książka to historia niezwykłego człowieka, który w działalności artystycznej potrafił myśleć biznesowo, a z biznesu uczynił sztukę.

Janusz Gajos

Obserwując cudze życie, mimochodem porównujesz je ze swoim, zwłaszcza w tym, co dotyczy również twoich zainteresowań czy sfer działania. Paweł Dangel zwierzył się Agnieszce Rybak. Bardzo to interesujące. Gorąco polecam!

Henryka Bochniarz

Paweł Dangel wie, jak odszukać klucz do sukcesu – a może raczej go wykuć. Jego doświadczenia pokazują, że kiedy do talentu doda się determinację, zdolności przywódcze i umiejętność wykorzystania sprzyjających okoliczności, można zdobywać najwyższe szczyty.

Alosza Awdiejew

Z dużą przyjemnością przeczytałem książkę. Jest to ciekawa opowieść o ciekawym człowieku, który walczył o godność i przetrwanie w nie zawsze ciekawych czasach. Radzę ją przeczytać wszystkim tym, którzy narzekają na brak możliwości i niespełnione marzenia.

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...