Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Tęczowe San Francisco. Wspomnienia o moim ojcu

Alysia Abbott

Tęczowe San Francisco. Wspomnienia o moim ojcu

7.5

(216 ocen) wspólnie z

25,92

Piękny portret burzliwych czasów oraz głębokiej, umykającej stereotypom miłości ojca i córki.

Piękny portret burzliwych czasów oraz głębokiej, umykającej stereotypom miłości ojca i córki.

San Francisco lat 70. i 80. XX wieku stało się sceną zmian, które odbiły się szerokim echem nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale także na świecie. Było mekką włóczęgów i ludzi szukających wolności, poligonem walki Harveya Milka, członka rady miasta otwarcie przyznającego się do homoseksualizmu, i jednym z głównych świadków epidemii AIDS, która zakończyła beztroskę tych czasów.

Alysia Abbott, córka Steve’a Abootta, biseksualnego poety i działacza LGBT, wraca w swoich wspomnieniach do tego legendarnego Frisco. Dziecko bohemy, wyrastające bez matki w społeczności queer, opowiada nie tylko o życiu w malowniczej dzielnicy Haight-Ashbury, ale także o dojrzewaniu w poczuciu wyobcowania u boku ekscentrycznego ojca.
Autorka została wyróżniona nagrodą Heroine przyznawaną przez Magazyn „Madame Figaro”, Nagrodą Stonewall Amerykańskiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy oraz została finalistką Nagrody Literackiej Lambda.





Czarne
Oprawa twarda

Wydanie: 1

ISBN: 978-83-8049-141-0

Liczba stron: 320

Czarne

Format: 13.3x21.5 cm

Cena detaliczna: 44,90 zł

Rok wydania: 2015

Seth Lerer, „San Francisco Chronicle”

"Alysia pięknie wspomina niewinność epoki między zniknięciem beatników a pojawieniem się AIDS."

Edmund White

"To nie tylko boleśnie szczera autobiografia, ale również hołd złożony „staromodnym” wartościom bohemy w coraz bardziej konformistycznym i materialistycznym świecie. Nie chciałem odkładać tej książki!"

Andrew McCarthy



"„Tęczowe San Francisco” opowiada o konkretnym czasie i miejscu w amerykańskiej historii. Wskazuje również na rzecz dużo ważniejszą: co to znaczy być naprawdę kochanym i kochać naprawdę. Piękna książka."

Honor Moore

"Kronika czasu, gdy San Francisco Armisteada Maupina stało się miastem Harveya Milka, a w Kalifornii kwitły poezja gejowska i eksperymentalna. Tęczowe San Francisco to książka pełna życia i zapadająca w pamięć. Portret przepojonego miłością spisku ojca z córką – chwyta za serce i jest doskonałym przykładem amerykańskiej literatury autobiograficznej."

Dani Shapiro

"To jednocześnie historia miłości ojca i córki, świadectwo przetrwania, refleksja o poczuciu utraty i wzruszająca kronika skomplikowanego dorastania. „Tęczowe San Francisco” to piękna, fascynująca książka, która uczy, choć również łamie serca."

Catherine Gilmore, „Library Journal”

"Głęboka, świetnie napisana książka, którą można traktować jak autobiografię, ale również historyczny obraz jednej z pierwszych gejowskich społeczności w Stanach Zjednoczonych."

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...