Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Mgnienie ekranu. Zbiór opowiadań

Terry Pratchett

Mgnienie ekranu. Zbiór opowiadań

7.2

(455 ocen) wspólnie z

32,00

 

Od momentu druku pierwszej książki Terrego Pratchetta, czyli w przeciągu czterech dekad, autor stał się jednym z najpopularniejszych i najbardziej cenionych twórców. W „Mgnieniu ekranu” po raz pierwszy zebrano, w jednym tomie jego opowiadania i inne krótkie formy literackie. Książka stanowi pewnego rodzaju kurs po jego karierze poczynając od czasów szkolnych, aż do mistrzowskiego cyklu Świat dysku.

Znajdują się tu postacie znajome, jak i te oczekujące na odkrycie, przygody kurczaki, śmierć, disco, a także kilka dość niepokojących koncepcji Świąt, a wszystko to przesiąknięte fenomenalnym humorem.

Edytor tekstów z pstryknięciem zbudził się do życia. Monitor zaś był pustkowiem i chaosem; ciemność była nad ekranem, z wyjątkiem oczywiście mrugającego zapraszająco kursora. Dłonie Doggera uniosły się nad klawiaturą. To powinno działać w obie strony. Jeśli to wiara napędzała wszystko, powinno udać się załapać na przejażdżkę, o ile tylko człowiek był dostatecznie szalony, by spróbować. Od czego zacząć? Niedługie opowiadane powinno wystarczyć dla wykreowania postaci. Chimera już istniała – niewielki pęcherzyk fraktalnej rzeczywistości, stworzony tymi dziesięcioma palcami. Zaczął pisać, z początku niepewnie, ale potem coraz szybciej, kiedy idee zaczynały się krystalizować. Po jakimś czasie otworzył okno w kuchni. Za jego plecami, w ciemności, ruszyła drukarka.

Fragment opowiadania „Ostateczna nagroda”

Prószyński Media
Oprawa miękka

Wydanie: pierwsze

Data pierwszego wydania:
2014-06-11

ISBN: 978-83-783-9495-2

Tytuł oryginalny: The Blink of the Screen

Liczba stron: 312

Prószyński Media

Format: 140x205mm

Cena detaliczna: 32,00 zł

Tłumaczenie: Piotr W. Cholewa

Wywiad z autorem

Komentarze i recenzje nie są potwierdzone zakupem

Gosia Górska

Prattchett

Mgnienie oka dzieli się na dwa rozdziały, pierwszy zawiera krótkie utwory spisane w różnych etapach kariery autora, które niejednokrotnie były pierwocinami późniejszych dzieł. Drugi natomiast jest zlepkiem kilku epizodów dotyczących bohaterów „Świata dysku", który osobiście wielbię ponad wszystko! Cieszę się, że mogłam poszerzyć swoje horyzonty, jeżeli chodzi o twórczość Pratchetta.
Ola Gustaw

Przeczytane w mgnieniu oka

Jestem od lat wielką fanką twórczości Pana Terry'ego Pratchetta. Mgnienie ekranu było dla mnie czytelniczą ucztą, która skłoniła do paru refleksji oraz klasycznie jak to z utworami autora bywa, rozbawiła momentami do łez. Niebywałe jest to, że pierwsze opowiadanie autor napisał już w wieku trzynastu lat.. skrupulatnie szlifował swój warsztat, co z resztą widać w tym tomiku, aż do powstania moim zdaniem mistrzowskiego cyklu - Świat dysku, który również gorąco polecam, jeżeli ktoś jeszcze nie miał okazji przeczytać.
Monika Lipińska

Gramofony nocy

Genialna pozycja zarówno dla miłośników autora, jak i czytelników, którym jego twórczość nie jest jeszcze znana. Pierwsi zaserwują sobie wspaniałą podróż poprzez literacką twórczość Pratchetta, rozpoczętą już w 1963 roku, kiedy to opublikowano jego pierwsze opowiadanie. Drudzy z pewnością rozkochają się w krótkich utworach, robiąc sobie ochotę na więcej:)

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...