Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Birobidżan Ziemia, na której mieliśmy być szczęśliwi

Agata Maksimowska

Birobidżan Ziemia, na której mieliśmy być szczęśliwi

6.6

(95 ocen) wspólnie z

22,10

 

Birobidżan, dowód na to, że „ex nihilo” może powstać nowe żydowskie życie i żydowski socjalistyczny człowiek, że energia rewolucji może dotrzeć nawet do najodleglejszych zakątków radzieckiego państwa. Ambitny projekt wymagał czegoś więcej niż tylko planowania, uporu i walki z naturą, potrzebni byli przede wszystkim ludzie: personel zarządzający, administracja, ale i budowniczy. Udział w tym olbrzymim przedsięwzięciu to przede wszystkim ucieczka przed głodem, nędzą, antysemityzmem, opresją, to marzenie o normalności.

Do stolicy Żydowskiego Obwodu Autonomicznego, Birobidżanu droga okazała się być daleka, a podróż stanowiła pierwsze wyzwanie, przekonali się o tym ci, którzy uwierzyli w sens budowy żydowskiej autonomii. Osadnicy musieli poskromić naturę i pogodzić się z przeciwnościami losu, ale również z innym porządkiem gospodarczym i ideologicznym. W opowieściach ciężko o głos mitu żydowskiej ojczyzny, wybrzmiewa przede wszystkim gorycz przegranej.

„Birobidżan. Ziemia, na której mieliśmy być szczęśliwi” to opowieść Żydowskiego Obwodu Autonomicznego, poczynając od powstania i kolonizacji pod koniec lat 20. XX wieku przez lata stalinowskiej represji, chaos pierestrojki, aż do niepewności czasów współczesnych.

Dziś żydowskość jest „marką”, „produktem”. Chińczyk otworzył restaurację „w żydowskim stylu”, a na pamiątkę można sobie kupić figurkę Żyda albo talerzyk z menorą, wszystko wyprodukowane z Chinach.

Czarne
Broszurowa ze skrzydełkami

Data pierwszego wydania:
2019-02-06

ISBN: 978-83-804-9792-4

Liczba stron: 360

Cena detaliczna: 39,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...