Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Bruno Rezende. Od ciemności do złota. Autobiografia

Bruno Rezende. Od ciemności do złota. Autobiografia

7.5

(11 ocen) wspólnie z

32,13

 

12 sierpnia 2012 roku. Olimpijski finał, w którym Brazylia prowadzi z Rosją 2:0 w setach, a w trzecim ma dwie piłki meczowe. Niewykorzystane, co kończy się porażką 2:3 i srebrnym medalem. Od tej chwili rozgrywający Canarinhos, Bruno Rezende, pogrąża się w otchłani. „Wieczór. Wtedy zawsze wychodzę i zawsze piję. Uciekam z domu, żeby nie siedzieć sam z własnymi myślami, i zawsze trafiam do jakiegoś baru albo na jakąś imprezę. Piję do czasu, aż czuję się znieczulony”. Co robić, gdy w głowie sportowca pojawiają się upiory, niepewność, wątpliwości i zbyt wiele pytań? A wszystko komplikuje fakt, że trenerem drużyny jest twój ojciec? Bruno Rezende znajduje sposób, by odbić się od dna. Pozwalając sobie pomóc, zaczyna pracować nad samym sobą, odkrywa mindfulness i powoli na nowo uczy się koncentrować. Nagrodą za ten trud jest złoty medal olimpijski zdobyty w Rio oraz tryplet wywalczony w barwach Modeny. Od ciemności do złota nie jest zwykłą autobiografią. To szczera opowieść w rytmie zwycięstw – sportowych i nie tylko – pozwalająca odkryć psychiczne labirynty, w których może się zgubić sportowiec światowej klasy. Ale to też historia pokazująca, jak wrócić silniejszym niż kiedykolwiek wcześniej. *** W kraju, który rekompensaty za wszelkie niepowodzenia szuka w sporcie, urodził się zawodnik, który nie tylko samemu sobie, ale i milionom Brazylijczyków chciał udowodnić, że nie jest wyłącznie synem znanego ojca. Ta książka to jednak nie tylko biografia wybitnego sportowca, ale również opowieść o tym, że perfekcjonizm potrafi dać tyle samo, co odebrać. Ta lektura otwiera głowę na to, co jest prawdziwym sukcesem. Warto. Sara Kalisz, TVP Sport Poznałem Bruno w Katowicach w 2007 roku – skromny, nieco nieśmiały, w cieniu ojca Bernardo i Ricardo, siatkarskiego geniusza i jednego z liderów Kanarków. Bruninho musiał więc walczyć o sławę, o uznanie, o sprostanie oczekiwaniom. Do dziś pozostał dumny, oddany siatkówce, pełen pasji, zaangażowania, walki, finezji, sportowej fantazji… Odnajdziecie to wszystko w tej książce – to spis jego sportowych zmagań, ale przede wszystkim szczera opowieść człowieka, który sport czuje jak mało kto. Marcin Lepa, Polsat Sport/Prawda Siatki Bruno Rezende mierzy się w tej książce z legendą swojego ojca. Opowiada o trudnej drodze, jaką przebył, zanim stał się prawdziwym Bruno, a nie tylko synem wielkiego Bernardo. Mistrz olimpijski jest szczery i zdradza wiele sekretów zawodowej siatkówki. Czy wszystkie? Warto samemu się o tym przekonać! Kamil Składowski, dyrektor komunikacji PLS, współautor książek Małgorzaty Glinki i Andrei Anastasiego BIOGRAM Bruno Mossa De Rezende – brazylijski siatkarz występujący na pozycji rozgrywającego, syn utytułowanego trenera Bernardo Rezende. Mistrz świata, mistrz olimpijski, mistrz Ameryki Południowej, zwycięzca Ligi Narodów, Pucharu Świata i Ligi Światowej z reprezentacją Brazylii oraz multimedalista tych imprez. Wielokrotnie wybierany najlepszym rozgrywającym. Klubowy mistrz Brazylii i Włoch, zwycięzca Ligi Mistrzów, Pucharu CEV i Klubowych Mistrzostw Świata. Chorąży reprezentacji Canarinhos w trakcie ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Tokio. Gian Paolo Maini – włoski dziennikarz i pisarz, autor książki o Enzo Ferrarim. Davide Romani – włoski dziennikarz „La Gazzetta dello Sport”, który zajmuje się głównie siatkówką, kolarstwem i wioślarstwem.

SQN
Broszurowa ze skrzydełkami

Wydanie: 1

ISBN: 9788383305370

Tytuł oryginalny: Dal buio all'oro. Con passione e forza ho schiacciato i miei fantasmi e vinto tutto

Liczba stron: 296

Format: 14.0x20.5cm

Cena detaliczna: 49,99 zł

Tłumaczenie: Barbara Bardadyn

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...