Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Czynnik religijny w polityce wewnątrzpaństwowej i międzynarodowej na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia

Czynnik religijny w polityce wewnątrzpaństwowej i międzynarodowej na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia

31,34

 

Przemiany zachodzące we współczesnym świecie skłoniły autorów niniejszej publikacji do refleksji nad znaczeniem czynnika religijnego w polityce wewnątrzpaństwowej i międzynarodowej na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia. Paradygmat sekularyzacji stanowi teoretyczne i analityczne narzędzie, za pomocą którego w naukach humanistycznych i społecznych badane są relacje między religią i nowoczesnością, w tym między religią i polityką. Przez ten pryzmat dokonuje się ocen sytuacji w różnych kręgach kulturowo-cywilizacyjnych. Jak się wydaje, w związku z nasileniem procesów globalizacyjnych na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia mamy do czynienia zarówno z próbami kontestacji tego, co nazywamy sekularyzacją, jak i z nowymi zjawiskami, które nie powinny umknąć uwadze politologów. Namysł badawczy jest skierowany na te procesy (oraz ich interpretacje), które zaważyły na miejscu religii we współczesnym świecie i związanych z nim dylematach. Dyskutowane są między innymi takie zagadnienia jak wyodrębnianie się i funkcjonowanie rozmaitych form religii publicznych oraz ich skutki społeczne i polityczne; współczesny fundamentalizm religijny; ideologia dżihadyzmu; czynnik religijny jako narzędzie mobilizacji i legitymizacji w sferze polityki wewnątrzpaństwowej i międzynarodowej; czynnik religijny w kontekście bezpieczeństwa wewnętrznego i międzynarodowego; czynnik religijny jako stabilizator/zagrożenie dla systemów demokratycznych.

UMCS
Broszurowa ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-778-4823-4

Liczba stron: 316

Format: 17.1x23.6

Cena detaliczna: 35,70 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...