Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Jak (nie) rozwijać się duchowo

Tomasz Czyżewski

Jak (nie) rozwijać się duchowo

8.6

(10 ocen) wspólnie z

22,99

 

 

Ta książka, w tworzeniu której miałem przyjemność towarzyszyć, to propozycja pod wieloma względami niepokojąca, a nawet w pewnym sensie „niebezpieczna”. Dlaczego? Ponieważ celowo uderza w czułe punkty patologicznej religijności, która często uchodzi za autentyczne doświadczenie duchowe, a takim nie jest.

Dariusz Piórkowski SJ

Zaangażowany oazowicz, osoba na drodze neokatechumenalnej czy charyzmatyk z grupy modlitewnej to na pewno ktoś prowadzący głębokie życie religijne. Rodzice dbający o tradycyjne i religijne wychowanie dzieci to prawdziwy wzór dla innych. Księża głoszący porywające kazania to niemal chodzący święci. Czasem tak, owszem. A czasem zupełnie nie. Jak to możliwe?

Tomasz Czyżewski, praktykujący psychoterapeuta, od lat zaangażowany również w życie modlitewne, przygląda się bardzo wnikliwie naszym postawom religijnym, motywom zachowań i owocom, które one przynoszą. Temu, jakie problemy przysłania rygorystyczna religijność i co kryje się za maskami świętoszka lub cierpiętnika. Także temu, czy człowiek religijny oznacza człowieka wierzącego. Autor daje odpowiedzi - nie zawsze przyjemne, ale z pewnością uwalniające.

Praktyczny poradnik, dzięki któremu nie trafisz na duchowe manowce.

Tomasz Czyżewski, ur. w 1967 r., żonaty, ojciec trojga dzieci, magister psychologii. Ukończył także Studium psychoterapii integratywnej w podejściu chrześcijańskim, uzyskując certyfikat w Stowarzyszeniu Psychologów Chrześcijańskich w Warszawie. Od ponad dziesięciu lat prowadzi prywatną praktykę w Łomży. Zaangażowany w ruchy religijne, założył modlitewno-terapeutyczną Grupę Zdrowej Wiary.

WAM
Oprawa miękka

Wydanie: 1

ISBN: 978-83-277-3006-0

Liczba stron: 320

Format: 14.0x20.0cm

Cena detaliczna: 39,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...