Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Literackie konstelacje (w) twórczości Andrieja Zwiagincewa

Beata Waligórska-Olejniczak

Literackie konstelacje (w) twórczości Andrieja Zwiagincewa

38,00

 

Monografia jest poświęcona interpretacji twórczości filmowej Andrieja Zwiagincewa, jednego z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych reżyserów, w perspektywie wybranych tekstów literatury rosyjskiej. Mimo że filmy te bywają porównywane z arcydziełami kina światowego, w tym – najczęściej – z dokonaniami Andrieja Tarkowskiego, Michelangelo Antonioniego, Ingmara Bergmana, Roberta Bressona, Michaela Hanekego czy Aleksandra Sokurowa, nietrudno zauważyć brak wydań monograficznych prezentujących całościowe, obszerne i pogłębione spojrzenie na dzieła reżysera jako konsekwentnie realizowany, spójny projekt artystyczny. Niniejsza książka jest pierwszą tego rodzaju próbą. Zaproponowane w publikacji interpretacje mają charakter komparatystyczny, ich metodologiczną podstawą jest kategoria pamięci kulturowej w ujęciu Renate Lachmann i Astrid Erll, zakorzeniających ten termin w szeroko rozumianym pojęciu intertekstualności, bliskim formule pamięci tekstu. Każdy z rozdziałów zawiera case study jednego z filmów fabularnych, krótkometrażowych bądź serialu wyreżyserowanego przez Zwiagincewa, ogniskując uwagę odbiorców na metaforach, wątkach i tematach wędrownych, wywodzących się z tekstów Michaiła Bułhakowa, Iwana Bunina, Fiodora Dostojewskiego, Michaiła Sałtykowa-Szczedrina i Lwa Tołstoja. Książka opiera się na bardzo bogatym przeglądzie literatury przedmiotu w języku rosyjskim, angielskim i polskim. Autorka zakorzenia swoje spostrzeżenia także w wypowiedziach samego reżysera dotyczących własnej twórczości.

Wydawnictwo Naukowe UAM
Oprawa miękka

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-232-4086-0

Liczba stron: 276

Format: 15.0x22.0cm

Cena detaliczna: 38,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...