Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Medycyna i religia Tom 3

Bożena Płonka-Syroka, Dąsal Mateusz

Medycyna i religia Tom 3

52,50

 

Seria Medycyna i religia jest poświęcona prezentacji badań nad wzajemnymi relacjami tych dwóch obszarów ludzkiej kultury. Medycyna jest tu definiowana jako zespół działań, których celem jest zachowanie i przywrócenie zdrowia, których uzasadnienie teoretyczne jest czerpane ze zmieniających się w kolejnych okresach historycznych standardów wiedzy i racjonalności. Realizacja tych celów przyjmuje w związku z tym różne formy praktyczne, zmieniające się zgodnie z aktualnym poziomem fizjologii, patologii i diagnostyki, stanowiących podstawę dla zmieniającego się standardu terapii. Religia jest tu definiowana jako obszar dogmatyczny, ustanawiający obowiązujące swych wyznawców normy i praktyki kultowe, wywierające wpływ na świadomość wiernych kształtując ich obyczaje, styl życia codziennego i zachowania o charakterze odświętnym. W każdym z wyznań zawartych jest wiele reguł odnoszących się bezpośrednio do ciała i zachowania jego zdrowia oraz zasad postępowania w przypadku pojawienia się choroby. Reguły te adresowane są zarówno do osób chorych lub zagrożonych chorobą, jak i do udzielających im pomocy, tj. lekarzy. Konkretne formy terapii i profilaktyki zalecane wiernym mogą więc ulegać zmianom i w praktyce tak się dzieje. Jednak teoretyczne podstawy ich oceny pozostają w danym wyznaniu zasadniczo niezmienne. Powyższa sytuacja jest od wieków zarzewiem potencjalnego konfliktu między medycyną i religią, ponieważ zmieniający się system uzasadnień teoretycznych występujący w medycynie musi koegzystować z niezmiennymi regułami dogmatycznymi i etycznymi charakterystycznymi dla każdego z występujących w świecie wyznań religijnych. Konflikt ten rzadko jednak przybierał w historii ludzkości radykalną postać, częściej przedstawiciele obu tych obszarów poszukiwali jakichś form porozumienia, mając na względzie zachowanie spójności społecznej i dobro jednostek ludzkich, definiowanych zarówno w kategoriach wiernych, jak i pacjentów. Współczesna medycyna kliniczna zmienia się w szybkim tempie, a stopień skomplikowania jej standardu uniemożliwia jego zrozumienie przez laików. W kręgu wszystkich wyznań występują próby przystosowania aktualnego standardu medycyny do reguł dogmatycznych i norm etycznych charakterystycznych dla każdego z nich. Są kierowane zarówno do lekarzy, jak i do pacjentów. Celem serii Medycyna i religia jest dokumentowanie, analizowanie i przedstawianie Czytelnikom różnych aspektów relacji, jakie nawiązywały się w historii ludzkości między teorią i praktyką medycyny a poglądami instytucji religijnych i świadomością wiernych. Publikowane w serii artykuły należą do różnych obszarów humanistyki: historii medycyny, historii religii i religioznawstwa, psychologii i socjologii religii, etnologii, antropologii kulturowej i historii kultury. W kolejnych tomach prezentujemy wyniki badań nad tą problematyką prowadzonych w kilkunastu polskich ośrodkach akademickich. Serię Medycyna i religia adresujemy przede wszystkim do studentów i doktorantów kierunków humanistycznych, ponieważ umożliwi im uzyskanie orientacji we współczesnym stanie badań. Adresujemy ją także do szerokiego grona Czytelników zainteresowanych tą problematyką

DiG
Oprawa twarda

ISBN: 978-83-286-0065-2

Liczba stron: 232

Format: 170x240mm

Cena detaliczna: 52,50 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...