Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Metodyka pracy dyplomanta w naukach o bezpieczeństwie

Kulisz Marek Zbigniew

Metodyka pracy dyplomanta w naukach o bezpieczeństwie

37,50

 

Rozpoczęcie pisania pracy dyplomowej jest dla każdego studenta nie lada przeżyciem. Dlaczego tak się dzieje? Wszak sama praca dyplomowa jest niczym innym jak rozprawką na dany temat wyrażony w tytule pracy. Z pisaniem rozprawki kontakt miał każdy uczeń, a przecież studentami stają się absolwenci szkół średnich, którzy mają za sobą cały okres nauki w szkole podstawowej i średniej oraz pozytywnie zdany egzamin maturalny. (...)
Praca dyplomowa jest jednak specyficzną rozprawką. Taka praca wymaga od autora znajomości nie tylko zasad gramatyki i konstrukcji zdań, nie tylko przestrzegania zasad konstrukcji rozprawki, ale również podstawowej wiedzy o prowadzeniu badań naukowych. Samo sformułowanie „badanie naukowe” wywołuje już dreszcz przerażenia w młodych ludziach, bo w ich umysłach rodzi się pytanie: czym jest owe tajemnicze badanie naukowe? Tymczasem nie ma się czego bać, ponieważ badanie naukowe, to nic innego jak „próba poznania jakiejś rzeczywistości lub jej wycinka za pomocą metody naukowej”. (...)
Mając powyższe na uwadze, podstawowym celem tej pracy będzie podzielenie się z innymi promotorami własnymi, autorskimi doświadczeniami z procesu dyplomowania oraz przekazanie dyplomantom metodycznych wskazówek, wręcz próba ich przekonania, że pisanie pracy dyplomowej wcale nie jest takie trudne. Ten cel wynika z faktu, że z reguły w oczach studentów, gdy wchodzą w etap procesu dyplomowania pojawia się strach i obawa. Każdy promotor, jako opiekun naukowy swoich dyplomantów, staje przed dylematem: jak ich przekonać, że pisanie pracy dyplomowej może być proste, łatwe i przyjemne?
Ze Wstępu

FNCE
Oprawa miękka

ISBN: 978-83-658-8131-1

Liczba stron: 186

Format: 14.8x21.0cm

Cena detaliczna: 37,50 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...