Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Normalizacja polityki stóp procentowych współczesnych banków centralnych

Aleksandra Nocoń

Normalizacja polityki stóp procentowych współczesnych banków centralnych

95,95

 

Głównym przedmiotem zainteresowania w monografii jest stopa procentowa jako istotny instrument polityki monetarnej, w szczególności niestandardowej jej odsłony, stosowany po wybuchu globalnego kryzysu finansowego. Zasadniczą przyczyną do podjęcia w pracy tej problematyki było szerokie wykorzystanie instrumentu stopy procentowej w niekonwencjonalnej polityce monetarnej.

Zdefiniowana w monografii normalizacja polityki pieniężnej jest procesem zakończenia niekonwencjonalnej polityki pieniężnej we wszystkich obszarach, w których wykorzystywane były niestandardowe i nadzwyczajne instrumenty. Na całokształt normalizacji polityki monetarnej składa się więc: normalizacja polityki stóp procentowych oraz normalizacja polityki bilansowej, a uzupełniająco również normalizacja polityki komunikacyjnej banku centralnego. Normalizacja polityki stóp procentowych – będąca w pracy przedmiotem szczególnego zainteresowania – jest z kolei utożsamiana z procesem zakończenia niestandardowego wymiaru polityki stóp procentowych. Oznacza to, iż w warunkach realizacji przez bank centralny strategii BCI dokonuje się, gdy stopa inflacji zmierza w kierunku ustalonego celu inflacyjnego, a zatem utrzymana zostaje stabilność cen. Normalizacja polityki stóp procentowych może dotyczyć zakończenia niestandardowej polityki stóp procentowych zarówno w sytuacji, gdy utrzymywany jest skrajnie niski, jak i nadwyraz wysoki poziom stóp procentowych, a zatem odbiega on od tego, który uznawany jest za „normalny". W różnych okresach i w różnych uwarunkowaniach poziom „normalny" może być jednak odmiennie interpretowany.

Główne problemy badawcze monografii wyrażają się w pytaniach o istotę, cele i przesłanki normalizacji polityki stóp procentowych, możliwe scenariusze jej wdrożenia, a także mechanizmy związane z realizacją działań normalizujących. Przeprowadzone wnikliwie studia teoretyczno-empiryczne dowodzą, iż problematyka normalizacji polityki stóp procentowych jest zasadniczo nowa i stanowi swego rodzaju lukę poznawczą w badaniach prowadzonych na gruncie krajowym, jak również w znacznym stopniu międzynarodowym. Analizowana w monografii problematyka procesu normalizacji polityki stóp procentowych, jego przesłanek, scenariuszy oraz mechanizmów znajduje rozwinięcie w treści opracowania.

C.H. Beck
Oprawa twarda

Wydanie: 1

ISBN: 9788382914122

Tytuł oryginalny: B

Liczba stron: 280

Format: 16.5x23.8cm

Cena detaliczna: 129,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...