Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

O Juliuszu Słowackim

Cyprian Norwid

O Juliuszu Słowackim

36,00

 

„Koncepcja odrębnego wydania Norwidowskich odczytów o Słowackim jest znakomitym pomysłem z kilku powodów: nawiązuje do edycji pierwodruku, po drugie – i to powód ważniejszy – ten tekst należy do zespołu tych dzieł Norwida (obok poematu Promethidion, traktatu poetyckiego Rzecz o wolności słowa i eseju Milczenie), które odsłaniają w nieomal kompletnym wymiarze autorskie rozumienie cywilizacji, kultury i poezji. Zarazem jednak odczyty są takim utworem, którego lektura wymaga współcześnie szerokiego komentarza. Zadanie podjęte przez Marka Busia zasługuje więc i na aprobatę, i na wsparcie. Krakowski badacz ma wszelkie kompetencje, by je wykonać perfekcyjnie; przemawia za tym jego doświadczenie edytorskie, zdobyte także dzięki pracy w zespole opracowującym wielotomowe krytyczne wydanie Dzieł wszystkich Norwida, dowodzą tego również opublikowane już artykuły, w których pojawił się wątek odczytów.
Struktura publikacji ma charakter trójdzielny; składa się na nią obszerny analityczno-interpretacyjny wstęp, tekst Norwidowskich prelekcji z towarzyszącymi mu objaśnieniami i wyodrębniony aparat krytyczny zawierający uwagi edytorskie oraz odmiany tekstu.
z recenzji prof. dr hab. Grażyny Halkiewicz-Sojak

To pierwsze krytyczne wydanie odczytów o Słowackim. Opatrzone obszernym wstępem ukazującym Norwidową koncepcję czytania, podające optymalną wersję tekstu, zaopatrzone w szczegółowe objaśnienia. Oryginalnym i rzadko wykorzystywanym pomysłem typograficznym wydania jest złamanie tekstu odczytów wyłącznie na stronach prawych, nieparzystych. Strony lewe przeznaczono na korespondujące objaśnienia i ilustracje.

Krytyczna edycja O Juliuszu Słowackim otwiera nowy dział w serii Pewne Norwidiana. Znajdą się w nim krytyczne wersje tekstów różnych utworów, opatrzone wstępami, omówieniami i objaśnieniami. Wszystkie tomy z tego działu będą miały dla wyróżnienia jednolity, szary kolor okładek.

Marek Buś, norwidysta, edytor, pracownik Instytutu Filologii Polskiej na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, a w latach 2006–2017 zastępca dyrektora IFP. Autor m.in. książek: Składanie pieśni. Z dziejów edytorstwa twórczości Cypriana Norwida (1977), Norwidyści. Miriam – Cywiński – Borowy – Makowiecki – Wyka. Konteksty (2008), Idee i formy. Studia i szkice o Norwidzie (2014), wieloletni współpracownik rocznika „Studia Norwidiana”, uczestnik licznych sympozjów, zwłaszcza norwidowskich.

Pewne
Oprawa miękka

ISBN: 978-83-635-1858-5

Liczba stron: 292

Format: 12.5x19.0cm

Cena detaliczna: 36,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...