Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Ostatni egzorcysta Moja walka z szatanem

Gabriele Amorth, Paolo Rodari

Ostatni egzorcysta Moja walka z szatanem

34,95

 

Paolo Rodari, włoski dziennikarz, na łamach tej książki relacjonuje działalność ojca Gabriele Amortha, znanego na całym świecie watykańskiego egzorcysty. Ojciec Amorth odkrywa przed nim nieznane fakty swojej pracy, nigdy dotąd niepublikowane świadectwa, rozmowy i doświadczenia. Czyni to, aby uświadomić współczesnego człowieka, że szatan istnieje. Choć będąc duchem, nie ukazuje się w widzialnej postaci, to jednak jest on niezwykle aktywny w swoim działaniu w dzisiejszym świecie. Z książki dowiemy się:
– czym są egzorcyzmy?
– w jakich okolicznościach życia człowiek może pójść do egzorcysty?
– jak wygląda sam obrzęd egzorcyzmu?
– jakie są objawy opętania?
– w jaki sposób uwolnić się od niego?
– co mówią złe duchy, gdy wzywa się wstawiennictwa św. Ojca Pio, bł. Jana Pawła II, pap. Benedykta XVI?
Przesłanie książki jest mocne: przekonanie o nieprzerwanej działalności szatana w dzisiejszym świecie, wręcz o trwającej właśnie decydującej rozgrywce i o pilnej potrzebie uświadomienia sobie przez Kościół, że to dzieje się naprawdę i że nie można lekceważyć tej kwestii. Książka tchnie zdecydowanie nadzieją i wiarą, że zwycięstwo należy do Boga.

GABRIELE AMORTH
Urodzony 1 maja 1925 roku w Modenie, zmarł 16 września 2016 roku w Rzymie. Wychował się w religijnej rodzinie prawników, działał w Akcji Katolickiej, uczestniczył w wojnie partyzanckiej, został odznaczony medalem za waleczność. Po ukończeniu studiów prawniczych wstąpił do Towarzystwa Świętego Pawła. Był kaznodzieją, nauczycielem, pisarzem, zawodowym dziennikarzem, przez wiele lat pełnił funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Madre di Dio”. W 1959 roku odegrał istotną rolę w poświęceniu Włoch Niepokalanemu Sercu Maryi i został członkiem Międzynarodowej Papieskiej Akademii Maryjnej. W 1986 roku otrzymał nominację na egzorcystę. Oprócz wykonywania tej posługi napisał bestsellerowe książki, udzielił wielu wywiadów, założył Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów, którego był honorowym przewodniczącym. Autor bestsellerów: Wyznania egzorcysty, Nowe wyznania egzorcysty, Egzorcyści i psychiatrzy, Zbaw nas ode złego, Wspomnienia egzorcysty.

PAOLO RODARI
Dziennikarz, od 2009 roku pracuje w „Il Foglio”. Wcześniej przez trzy lata był pracownikiem „Il Riformista”, a jeszcze wcześniej współpracował z „Il Sole 24 Ore”, „Il Tempo” oraz z agencjami „Il Velino” i „Fides”. Prowadzi blog: www.paolorodari.com, i jest obecny na Twitterze: @PaoloRodari.

Dehon
Oprawa miękka

Wydanie: drugie

ISBN: 978-83-751-9305-3

Tytuł oryginalny: Ultimo Esorcista

Liczba stron: 272

Format: 12.5x19.5cm

Cena detaliczna: 34,95 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...