Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Pastuszek Chełmońskiego

Jarosław Marek Rymkiewicz

Pastuszek Chełmońskiego

5.6

(8 ocen) wspólnie z

27,90

 

Nowy tom wierszy Jarosława Marka Rymkiewicza, zatytułowany Pastuszek Chełmońskiego, przekracza granicę poetyckiego doświadczenia starości, wyznaczoną przez takich mistrzów XX-wiecznej poezji polskiej, jak Czesław Miłosz czy Jarosław Iwaszkiewicz. Obaj ci poeci, opierając się na tradycji orficko-chrześcijańskiej, wypracowali w późnej starości punkt widzenia, który - mimo różnic - można nazwać ponadczasowym i metafizycznym. W świecie poetyckim Jarosława Marka Rymkiewicza zamiast serenite, pogodzenia z przemijaniem i wycofania we własne umieranie, pojawia się walka do samego końca, na wskroś cielesna, w której uczestniczy nie tyle „umysł" czy „dusza” poety, ile żywe, męskie ciało wraz z jego seksualnością.
Jarosław Marek Rymkiewicz (ur. 1935) – poeta, eseista i historyk literatury. Najbardziej znane spośród jego tomów poetyckich to: Thema regium (1978), Ulica Mandelsztama (1983), Moje dzieło pośmiertne (1993), Znak niejasny, baśń półżywa (1999), Zachód słońca w Milanówku (2002), Do widzenia gawrony (2006). Autorski wybór swoich wierszy ogłosił w tomie Cicho ciszej. Wybrane wiersze z lat 1963-2002 (Sic! 2003). Wydał wiele książek eseistycznych, w tym oryginalne „powieściowe encyklopedie” o życiu i dziełach Bolesława Leśmiana i Juliusza Słowackiego: Leśmian. Encyklopedia (Sic! 2001) i Słowacki. Encyklopedia (Sic! 2004), wieloksiąg o Adamie Mickiewiczu Jak bajeczne żurawie (Żmut, Baket, Kilka szczegółów, Do Snowia i dalej, Głowa owinięta koszulą ) oraz tzw. tetralogię polską – podejmujące temat Insurekcji Kościuszkowskiej Wieszanie, poświęcone Powstaniu Warszawskiemu Kinderszenen, powracającego do czasów złotej polskiej wolności Samuela Zborowskiego oraz Reytan. Upadek Polski, będący symboliczną opowieścią o zdradzie, upadku Polski i zakończeniu dziejów Rzeczpospolitej. Ogłosił dwie powieści: Rozmowy polskie latem 1983 roku (1984) i Umschlagplatz (1988) oraz przekłady z poetów angielskich (m.in. T.S. Eliot, W. Stevens, W.B. Yeats, W.H. Auden), rosyjskich (Mandelsztam) i hiszpańskich (Calderon, Lorca); napisał cztery komedie. Wybór jego wywiadów, zatytułowany Rozmowy polskie w latach 1995–2008 ukazał się w roku 2009. Jarosław Marek Rymkiewicz jest laureatem szeregu nagród, m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1967), Nagrody im. Stanisława Vincenza (1984), Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (2008). Mieszka w Milanówku.

Sic!
Oprawa twarda

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-619-6763-7

Liczba stron: 56

Format: 12.3x19.7cm

Cena detaliczna: 27,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...