Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Prasa zakopiańska w latach 1891-1939

Maciej Pinkwart

Prasa zakopiańska w latach 1891-1939

30,43

 

Prasa lokalna to niezwykle ciekawy i istotny element życia społecznego każdej społeczności. Ale gdy rozwija się ona w tak znanym i przyciągającym uwagę miejscu, jak Zakopane w początkach swojej kariery uzdrowiskowej, kulturowej i politycznej – staje się z czasem bardzo cennym dokumentem, ważnym – a niekiedy nawet jedynym – materiałem źródłowym ukazującym nie tylko rozwój poszczególnych funkcji Zakopanego, ale także rolę, jaką miejscowość ta odgrywała i w znacznym stopniu nadal odgrywa w społeczeństwie polskim.

Monografia czasopiśmiennictwa zakopiańskiego z lat 1891-1939 to nie tylko szczegółowa analiza prasoznawcza blisko pół setki tytułów, ukazujących się drukiem pod Giewontem, ale także szeroka panorama spraw przez zakopiańską prasę podnoszonych. Przyglądając się dziejom pism, wychodzących w Zakopanem, obserwujemy również burzliwy rozwój coraz popularniejszego kurortu, stolicy tatrzańskiej turystyki, wybitnego ośrodka kulturalnego oraz centrum sportowego. Nie do przecenienia jest również ukazana w prasie rola Zakopanego, jako miejsca, które przyciąga, a zarazem jednoczy Polaków najpierw ze wszystkich dzielnic zaborowych, potem z rozmaitych części kraju, a także z zagranicy.

Popularność Zakopanego przekłada się także na popularność jego prasy: cherlawe na początku, zwykle efemeryczne pisemka z czasem przekształcają się w profesjonalne tygodniki, które w kilku tysiącach egzemplarzy są rozkupywane na miejscu, a także rozsyłane po Polsce. Miejscowi dziennikarze przede wszystkim informują opinię publiczną o sprawach zakopiańskich zarówno drobnych, mało istotnych (także o lokalnych ciekawostkach), potem podejmują ważne kampanie w istotnych nie tylko dla samego Zakopanego kwestiach, wreszcie starają się także kształtować opinię o Zakopanem i jego problemach. Odgrywają też ważną rolę kontrolną, patrząc uważnie na ręce lokalnej władzy – co zawsze, i wtedy i teraz, wywołuje nerwową reakcję i próby zamknięcia ust publicystom.

W książce „Prasa zakopiańska 1891-1939” odnajdziemy także sylwetki wszystkich ważniejszych twórców czasopiśmiennictwa pod Giewontem – zarówno redaktorów, jak i autorów, wśród których znajdują się nieraz wybitne postacie polskiej kultury i polityki. Jest to także niezastąpione źródło do poznania niezwykle ciekawej historii Zakopanego i turystyki tatrzańskiej. Kilkaset przypisów, indeksy i aneksy czynią z publikacji cenną pozycję, która powinna znaleźć się w bibliotece wszystkich osób zainteresowanych stolicą polskich Tatr.

Wagant
Oprawa miękka

ISBN: 978-83-935-6499-6

Liczba stron: 416

Format: 170x240mm

Cena detaliczna: 46,70 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...