Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Publicystyka filozoficzno-społeczna i literacka, t. V: 1902-1912

Bolesław Prus

Publicystyka filozoficzno-społeczna i literacka, t. V: 1902-1912

39,50

 

Tom zawiera teksty powstałe w ostatniej dekadzie życia Bolesława Prusa. Podejmowana w nich różnorodność dyskursu publicystycznego, świadczy o niesłabnącym zainteresowaniu autora wszelakimi aspektami otaczającej rzeczywistości. Nie jest to postawa oczywista, jeżeli uwzględni się nie tylko wiek czy stan zdrowia, ale także jego nie najlepszą kondycję psychiczną pod koniec życia. Mimo to jednak pisarz nie zmienił właściwego sobie nastawienia i można pokusić się o przypuszczenie, zgodnie z którym ostatni – niedokończony – cykl artykułów w „Tygodniku Ilustrowanym” był rodzajem testamentu. Trzeci fragment opublikowany zaledwie dziesięć dni przed śmiercią kończy Bolesław Prus – jak często miał to w zwyczaju – „skromną radą”, której realizacja spowoduje, „że z czasem świat zacznie się przedstawiać jakby w nowej odzieży, bez porównania piękniejszym i bardziej zajmującym”.

Podstawą edycji wszystkich prezentowanych w niniejszym tomie tekstów są ich prasowe (lub książkowe) pierwodruki. Żaden z nich nie miał reedycji jeszcze za życia autora, a tylko niektóre doczekały się wznowień w międzywojniu lub po 1945 r. Fakt ten za każdym razem został odnotowany w metryce danego tekstu.

Episteme
Oprawa twarda

Liczba stron: 420

Format: 170x240mm

Cena detaliczna: 39,50 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...