Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Stymulowanie innowacyjności pracowników Problemy praktyczne

Agata Pietroń-Pyszczek, Katarzyna Piwowar-Sulej

Stymulowanie innowacyjności pracowników Problemy praktyczne

23,92

 

W XX wieku nastąpił poważny postęp technologiczny i cywilizacyjny. Pojawiło się mnóstwo wynalazków ułatwiających człowiekowi życie. Wiele państw położyło nacisk na innowacje. Innowacje są niewątpliwie warunkiem koniecznym do przetrwania i rozwoju współczesnych organizacji.

Tworzenie i wdrażanie innowacji jest uwarunkowane licznymi czynnikami zewnętrznymi i wewnętrznymi, spośród których można wyróżnić uwarunkowania wspólne dla wszystkich typów organizacji oraz specyficzne dla branży, charakteru prowadzonej działalności, wielkości organizacji, formy własności czy profilu działania. Jednym z elementów wpływających na innowacyjność przedsiębiorstwa jest jego wewnętrzny potencjał innowacyjny.

Od innowacyjności ludzi zależy innowacyjność organizacji. Twórcami nowych pomysłów – także w procesach gospodarczych – są bowiem zawsze ludzie. Potencjał innowacyjności pracowników jest ściśle związany z poziomem ich kreatywności, co nie oznacza, że pozyskanie zasobów ludzkich o wysokich zdolnościach twórczych daje przedsiębiorstwu gwarancję rozwoju i pokonania konkurentów. Aby tak się stało, niezbędne jest stworzenie odpowiednich warunków organizacyjnych i społecznych ukierunkowanych na ukształtowanie środowiska, w którym możliwe będzie gospodarowanie potencjałem innowacyjnym zatrudnionych.

Przyjęto zatem, że potencjał ten może być pozyskiwany, kształtowany i wreszcie lepiej lub gorzej wykorzystywany na potrzeby organizacji. Takie myślenie znalazło odzwierciedlenie w konstrukcji niniejszego opracowania, która obejmuje cztery zasadnicze części:
1. Innowacje – rodzaje i kulturowe uwarunkowania ich tworzenia.
2. Kreatywny pracownik – jego cechy i możliwości pozyskiwania.
3.Kadra kierownicza wobec potrzeby zarządzania kreatywnością.
4. Kształtowanie proinnowacyjnego środowiska pracy.

Potencjał innowacyjny pracowników może być pozyskiwany, kształtowany i wreszcie lepiej lub gorzej wykorzystywany na potrzeby organizacji. Opis i analiza przypadków zawartych w książce powinny pomóc czytelnikowi uporządkować wiedzę w przekroju następujących pytań:
•W czym przejawia się innowacyjność podmiotu gospodarczego i na ile jest ona uzależniona od kontekstu kulturowego?
•Jak ograniczać ryzyko błędnych decyzji podczas rekrutacji kreatywnych pracowników?
•Jakich zachowań powinien unikać menedżer w procesie kierowania ludźmi o wysokim potencjale innowacyjnym?
•Co robić, by uaktywnić i spożytkować rozpoznany w pracownikach potencjał twórczy?

Adresaci publikacji

Publikacja dedykowana jest w istocie szerokiemu profilowi czytelników. Adresatów zawartych w niej treści można podzielić na trzy niewykluczające się wzajemnie grupy, tj.:
•osoby, którym zależy na rozwoju personelu i czują się współodpowiedzialne za tworzenie środowiska stymulującego innowacyjność w miejscu pracy (pracownicy działów HR, menedżerowie liniowi różnych szczebli zarządzania oraz menedżerowie projektów);
•osoby profesjonalnie zajmujące się edukacją (wykładowcy akademiccy, trenerzy oraz coachowie);
•studenci, słuchacze studiów podyplomowych z zakresu zarządzania;
•pasjonaci problematyki innowacyjności samodzielnie dbający o rozwój swojego potencjału.

Marina
Oprawa miękka

ISBN: 978-83-618-7264-1

Liczba stron: 136

Format: 16.5x24.0cm

Cena detaliczna: 33,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...