Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Sztuka życia bez wysiłku WU-wei i spontaniczny stan naturalnej harmonii

Gregory Jason

Sztuka życia bez wysiłku WU-wei i spontaniczny stan naturalnej harmonii

6.7

(3 oceny) wspólnie z

29,09

 

• Przedstawia praktyki medytacyjne skupione na bezruchu umysłu wraz z metodami jogi Patańdźaliego, które pozwalają zachowywać świadomość określaną jako „trwanie w strefie”;
• Opiera się na zasadach taoistycznych, konfucjańskich i hinduistycznych oraz odkryciach naukowych dotyczących wu-wei – sztuki niedziałania i niewymuszania jako sposobu na życie;
• Wyjaśnia, w jaki sposób praktykujący wu-wei kultywują inteligentną spontaniczność oraz bezwysiłkowe działanie wspierające naturalną harmonię całego kosmosu.
Praktyka niedziałania i niewymuszania jest zasadniczym aspektem taoizmu zwanego wu-wei. Przypisana wielkiemu mędrcowi Laoziemu filozofia wu-wei uczy, jak rozwinąć naturalny stan świadomości nieskrępowany myślami czy z góry przyjętymi ograniczeniami. Wzmożony stan świadomości, określany jako „trwanie w strefie”, doskonale znany największym artystom, sportowcom, muzykom i pisarzom, sprawia, że inteligentna spontaniczność i bezwysiłkowe działanie rozkwitają dzięki nieingerowaniu w naturalną harmonię kosmosu.
Łącząc filozofię taoistyczną, zasady hinduizmu i konfucjanizm z odkryciami naukowymi, Jason Gregory opisuje praktykę wu-wei jako narzędzie do osiągania naszej wrodzonej wolności. Autor udowadnia, że kiedy uwalniamy nasze ego i pozwalamy, aby życie biegło własnym torem, lepiej rozumiemy swoje cele i szlifujemy posiadane talenty. Utożsamiając „trwanie w strefie” z bezruchem umysłu, Gregory opisuje praktyki medytacji z ćwiczeniami jogi Patańdźaliego. Dzięki nim w pełni akceptujemy życie i porzucamy złudne dążenia do sukcesu, zatruwającego umysł i dążącego do konfliktu. Autor pokazuje, w jaki sposób dzięki praktykowaniu wu-wei paradoksalnie możemy osiągnąć wszystko, czego pragniemy, wcale nie próbując tego robić. Uczy, jak być bardziej podatnym na naturalne piękno.
Ujawniając mądrość wielkich mędrców, artystów i sportowców, którzy opanowali technikę „trwania w strefie” jako sposób na życie, autor pokazuje, że wu-wei niesie nowe pokłady zaufania w wielu wymiarach codziennego życia, dzięki czemu nasze problemy znikają same. Jako zagorzały praktyk wu-wei daje nam głęboki wgląd w to, jak sami możemy doświadczyć piękna oświeconego, swobodnego umysłu, rozkoszując się naturalnym procesem rozwoju życia.

Purana
Oprawa miękka

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-601-7044-1

Tytuł oryginalny: Effortless living

Liczba stron: 196

Format: 15.0x21.0cm

Cena detaliczna: 39,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...