Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Tajemnica hieroglifów. Champollion, Napoleon i odczytanie Kamienia z Rosetty

Daniel Meyerson

Tajemnica hieroglifów. Champollion, Napoleon i odczytanie Kamienia z Rosetty

6.1

(28 ocen) wspólnie z

35,00

 

Napoleon, Champollion i arcydzieło o odczytaniu Kamienia z Rosetty.
Odczytanie Kamienia z Rosetty było jednym z najwybitniejszych dokonań intelektualnych wszech czasów. Umożliwiło poznanie tajemnic liczącej sobie tysiące lat starożytnej cywilizacji egipskiej. Tymczasem przez ostatnich dwieście lat okoliczności tego nadzwyczajnego dzieła translatorskiego pozostawały owiane nimbem mitu i tajemnicy. W swojej porywającej książce Daniel Meyerson przedstawia nadzwyczajną historię splotu losów dwóch geniuszy i przełomu, który zmienił nasze spojrzenie na przeszłość.
Meyerson snuje urzekającą historię – o odkryciu Kamienia z Rosetty podczas przeklętej kampanii, o szaleńczym wyścigu o ujawnienie jego tajemnicy, o nieszczęściu wszystkich tych, którzy mieli z nim styczność – którą czyta się z zapartym tchem, jak fascynującą powieść. W charakterze tła i kontrapunktu dla historii genialnego lingwisty i cesarza wizjonera, Meyerson wplata do swojej opowieści starożytne wątki o miłości, intrydze, brutalnej śmierci i cudownym odrodzeniu, które przez wieki trwały ukryte przed światem na ścianach egipskich grobowców – a które Champollion w końcu zdołał światu pokazać.
Mam odwagę nazwać tę książkę „szlachetnym thrillerem”. Opowieść o dwóch geniuszach swojej epoki – lingwiście Champollionie i Cesarzu Napoleonie – prowadzona jest przez wszystkie meandry dziejów epoki napoleońskiej. Narodziny fascynacji archeologią egipską są przecież ściśle powiązane z klęską Napoleona w Egipcie. Historia łamania znaczenia egipskich hieroglifów przypomina tutaj walkę o złamanie Enigmy. Wszystko przesycone jest przeplatającymi się intrygami i szlachetnymi gestami, które wyniosły dwóch bohaterów na szczyty sławy – obydwaj, niestety, ale nie za długo mogli cieszyć się swoimi sukcesami.
Pasjonująca opowieść o prawdziwej przygodzie naukowej i jeszcze prawdziwszej przygodzie politycznej ma jedną wadę – kończy się zbyt szybko. Po przeczytaniu epilogu chciałoby się powiedzieć – jeszcze! Gorąco polecam.
Prof. Andrzej Kokowski, archeolog, autor „Starożytnej Polski”.
Daniel Meyerson pracuje na Columbia University. Jest autorem kilku książek historycznych, m.in. „W Dolinie Królów. Howard Carter i tajemnica grobowca Tutenchamona”. Absolwent Columbia University, gdzie obecnie zajmuje stanowisko Ellis Fellow.

Prószyński Media
Broszurowa ze skrzydełkami

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-796-1170-6

Liczba stron: 280

Prószyński Media

Format: 130x205mm

Cena detaliczna: 35,00 zł

Tłumaczenie: Magda Witkowska

Rok wydania: 2015

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...