Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Telewizja ponowoczesna Logiki i imaginacje medialne

Sanakiewicz Marcin

Telewizja ponowoczesna Logiki i imaginacje medialne

7.5

(4 oceny) wspólnie z

29,00

 

Ile rzeczywistości jest w telewizji? Czy jest to rzeczywistość taka, jaką ją widzimy, czy też może inna, wypaczona? Jak w telewizji prezentuje się sama telewizja? Na te i inne pytania odpowiedzieć próbuje Marcin Sanakiewicz, autor Telewizji ponowczesnej. Posługując się metodologią badań performatywnych, bada efekty oraz relacje zachodzące pomiędzy telewizją, jej kreacjami, odbiorcami i społeczeństwem.

O konkursie:
Ogólnopolski Konkurs Medi@stery został zainicjowany w celu promowania najlepszych prac magisterskich napisanych przez absolwentów studiów dziennikarskich. Pomysłodawczyniami konkursu są dr Małgorzata Łosiewicz oraz dr Anna Ryłko-Kurpiewska, a organizatorem przedsięwzięcia jest kierunek Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna na Uniwersytecie Gdańskim.

Autor skupia uwagę na telewizji, podejmując próbę ujęcia jej jako systemu autopojetycznego, tworzącego i odtwarzającego siebie poprzez rekonstrukcję i rekombinację własnych elementów. Podejmuje przy tym oryginalny eksperyment myślowy, stosując do analizy aparatu telewizyjnego narzędzia hermeneutyczne i heurystyki zaczerpnięte z zasobów współczesnych badań performatycznych. […] Efektem jest ciekawa próba integracji kilku popularnych i poznawczo płodnych, a występujących zazwyczaj w oderwaniu od siebie, ujęć teoretycznych współczesnej kultury audiowizualnej.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty Lisowskiej-Magdziarz,
Członka Kapituły Ogólnopolskiego Konkursu Medi@stery

Performatyczny klucz rozumienia telewizji rozpisany na kartach tekstu to zarówno świeże narzędzie poznawcze, jak i świetnie rozpisana „mapa drogowa” dla instytucji i kultur organizacyjnych stojących „po drugiej stronie szklanego ekranu”. Autor wskazuje na możliwości rozwoju, a nawet i poszerzenia formuły telewizji w cyfrowym otoczeniu, ale i nie boi się wskazywać na grożące jej problemy i mielizny, dla których zaleca niezbędne kuracje naprawcze. Tak pomyślany tekst można i należy traktować przynajmniej na dwa sposoby: jako wartościową pozycje? w najnowszej bibliografii studiów nad mediami, oraz jako rodzaj pogłębionego o rozważania teoretyczne guidebooka dla środowisk i instytucji telewizyjnych.
Z recenzji dr. hab. Piotra Celińskiego

Marcin Sanakiewicz (ur. 1980 r. w Krakowie) – medioznawca, dziennikarz, lektor radia i telewizji. Współpracował z Polskim Radiem Kraków, RMF FM, Radiem ZET, PR III, VOX FM, Radiem Plus, TVP i Discovery. W latach 2002–2013 dziennikarz i wydawca Telewizji Polskiej. Ukończył studia dziennikarskie na Wydziale Politologii UMCS w Lublinie (tytuł Najlepszego Absolwenta 2014 oraz Srebrny Medal UMCS). Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za Wybitne Osiągnięcia (2013), zdobywca Małego Akademickiego Lauru Dziennikarskiego (2015), laureat I. nagrody w I. edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Najlepszą Pracę Magisterską z Wiedzy o Mediach Medi@stery (2015). Autor książki „Poetyka telewizyjnych programów porannych: między informacją, tabloidem i autopromocją” (Scholar: Warszawa 2013) oraz artykułów naukowych. Obecnie doktorant w Zakładzie Filozofii i Socjologii Polityki UMCS.

Novae Res
Broszurowa ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-808-3065-3

Liczba stron: 252

Format: 140x210mm

Cena detaliczna: 29,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...