Książka jest pierwszym kompleksowym i opartym na materiałach archiwalnych opisem studiów i staży naukowych Polaków, którzy immatrykulowali się na Uniwersytecie w Getyndze w latach 1884–1933 i podjęli studia w zakresie nauk ścisłych.
Pierwszy rozdział pracy stanowi wprowadzenie metodologiczne, w rozdziale drugim przedstawiono rozwój nauk ścisłych na uczelni w Getyndze od jej założenia do wypędzenia uczonych przez rządy nazistowskie w 1933 roku. Rozdział trzeci został poświęcony ogólnym problemom związanym ze studiami w Getyndze. W rozdziałach czwartym i piątym – w porządku chronologicznym – przedstawiono Polaków, którzy odbywali staże naukowe w getyńskiej wszechnicy, oraz osoby, które uzyskały tu doktorat filozofii z matematyki, statystyki matematycznej i fizyki albo zdawały egzamin doktorski z tych dyscyplin. Krótkim podsumowaniem badań jest rozdział szósty omawiający rolę byłych getyńskich studentów w II Rzeczypospolitej Polskiej w dwudziestoleciu międzywojennym. Ważną częścią publikacji jest przedostatni rozdział zawierający krótkie biogramy niemal osiemdziesięciu Polek i Polaków, którzy immatrykulowali się na Uniwersytecie w Getyndze. Biogramy zostały uzupełnione informacjami archiwalnymi zgromadzonymi w trakcie kwerend w Getyndze, a także w wielu polskich oraz zagranicznych archiwach i bibliotekach. Kilka not to pierwsze biograficzne opracowanie informacji o tych postaciach.
Atutami monografii są bogata dokumentacja oraz materiał ilustracyjny pozyskany z archiwów polskich i zagranicznych.
Publikacja skierowana jest przede wszystkim do pracowników naukowych oraz studentów interesujących się historią matematyki, fizyki, astronomii i statystyki matematycznej. Może też zaciekawić osoby zainteresowane historią uniwersyteckiej edukacji, w tym polsko-niemieckimi kontaktami naukowymi w okresie 1870–1939, oraz historyków filozofii, logiki i chemii.
