Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Notatnik meksykański

Marian Stępień

Notatnik meksykański

23,02

 


Kaktusy w tysiącu odmian – od miniatur do wielkich słupów. Na horyzoncie szczyty wulkanów. Wśród nich słynny, od czasu do czasu aktywny Popocatépetl, tytułowy bohater wybitnego dzieła literackiego. Wielobarwne pływające ogrody na wodach, ponad którymi wyrosła dwudziestomilionowa stolica nowoczesnego państwa, rozłożona między wulkanami na wysokości polskich Rysów.

Matka Boska z Guadalupe – otoczona legendami graniczącymi z prawdą. Do niej z pierwszą pielgrzymką podążył Jan Paweł II. Z całego Meksyku i krajów Ameryki Środkowej zdążają do niej tłumy, które umieją łączyć swą katolicką pobożność z dawnymi wierzeniami; bo przecież od rodzimych bogów i bogiń nie odchodzą, choćby ze strachu przed ich gniewem.

Ofiary z ludzi składane Bogu Słońcu na ołtarzach licznych piramid. Tajemnica kryjąca się za opuszczaniem przez Azteków i Majów miast, które wcześniej sami zbudowali... Toltekowie, Olmekowie, Taraskowie, Zapotekowie…

Diego Rivera i Frida Kahlo. José Clemente Orozco, David Alfaro Siqueiros, Rufino Tamayo. Murale opowiadające historię dumnego narodu, stawiającego czoła potędze północnego sąsiada – znienawidzonego, ale także tego, do którego się zmierza w poszukiwaniu lepszego życia.

Niezapomniane Museo Nacional de Antropología e Historia, architektoniczne dzieło Pedra Ramíreza Vázqueza; bogactwo kultury Azteków i Majów. Plac Garibaldiego i dolatujące zewsząd dźwięki mariachis i marimbas.

Jak sobie poradzić z tym wszystkim, co się widzi, chłonie, co porusza wyobraźnię? Pozostają strzępy notatek, szkice rysunków…

Marian Stępień, historyk literatury, krytyk literacki, publicysta, znawca polskiej literatury emigracyjnej, polityk, emerytowany prof. zw. Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor 28 książek historycznoliterackich i licznych tekstów publicystycznych. Był stypendystą Fundacji: Fulbrighta, Maxa Plancka i Kościuszkowskiej. Wykładał na uczelniach amerykańskich i meksykańskiej. Jest członkiem założycielem Stowarzyszenia Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica” oraz członkiem założycielem Stowarzyszenia Stypendystów Fulbrighta w Polsce. Był redaktorem naukowym „Rocznika Komisji Historycznoliterackiej PAN”, redaktorem naczelnym „Zdania” i współredaktorem „Tekstów”. W latach 1988–1990 pełnił funkcję sekretarza KC PZPR ds. kultury. Laureat wielu prestiżowych nagród naukowych i społecznych. Odznaczony wysokimi orderami państwowymi.

W stolicy Meksyku przebywał w trudnym roku 1981, łącząc zajęcia uniwersyteckie z poznawaniem kultury tego kraju i przeżywając z oddalenia wydarzenia w Polsce. Jego "Notatnik meksykański" jest osobistym, erudycyjnym, choć szkicowym refleksem ówczesnych wrażeń – fascynacji pomnikami wielkiej kultury Majów, Tolteków i Azteków, zaciekawienia współczesną społecznością tego kraju, satysfakcji ze spotkań z meksykańską polonią. Poruszająca i zarazem powściągliwa relacja ze spotkania po kilku latach ojca z córką; zapis wspólnej podróży po monumentach kulturalnych i przyrodniczych Meksyku.

Studio Emka
Broszurowa ze skrzydełkami

Wydanie: 1

ISBN: 978-83-66142-82-4

Liczba stron: 244

Cena detaliczna: 34,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...