Menu

Ewa Rojewska-Olejarczuk

Nagrodzona literackim Noblem jedna z najpiękniejszych historii o miłości i wojnie. Powieść o nieprzemijającej sile wyrazu, przenikająca do szpiku kości historia indywidualnego i zbiorowego losu na tle wydarzeń zmieniających bieg dziejów, a przy tym jedna z najpiękniejszych w literaturze światowej opowieści o miłości. Tytułowego bohatera – lekarza, poetę, człowieka o wielkim sercu – porywa fala przetaczająca się przez Rosję: pierwsza wojna światowa, rewolucja lutowa i październikowa, wojna domowa. Jurij Żywago, w pełni świadomy upadku ładu społecznego i moralnego, zachowuje jednak wewnętrzną wolność.
Kto ukrywa się w gronie czcicieli Śmierci? Czy Erastowi Fandorinowi uda się zapobiec następnym samobójstwom i uratować egzaltowaną Kolombinę? Rok 1900. Prawdziwą plagą końca wieku stała się moda na samobójstwa. Również w Moskwie działa podziemny klub "kochanków Śmierci", któremu przewodniczy demoniczny doża. Okoliczności kolejnych tragicznych wypadków wydają się jednak podejrzane. Wkrótce na jednym z tajnych zebrań klubu pojawia się niezwykły mężczyzna, bardzo przypominający Erasta Fandorina… Książki Borisa Akunina przetłumaczono na 35 języków i wydano w nakładzie ponad 20 milionów egzemplarzy. Boris Akunin (Grigorij Szałwowicz Czchartiszwili), ur. w 1956 r. w Gruzji, od 1958 r. mieszka w Moskwie. Eseista, tłumacz, autor znanych serii powieści Przygody Erasta Fandorina, Prikluczenija siestry Pielagii (Przygody siostry Pelagii), Prikluczenija magistra (Przygody magistra). Na Międzynarodowych Targach Książki w 2000 roku ogłoszono go rosyjskim pisarzem roku.
Hojna dawka najlepszych składników pielewinowskich bestsellerów znów prezentuje się w pełnej krasie: fantastyka, humor, satyra polityczna i ironia, delikatnie przyprószone orientalnym mistycyzmem i szczyptą filozofii zen, dodają smaku typowym dla autora zagadnieniom, dotyczącym spraw Rosji i reszty świata. Wszystko to w formie opowiadań, które przenoszą nas z więzienia CIA do wnętrza głowy rosyjskiego przewodnika turystycznego po Indiach, i z powrotem. Efekt jest piorunujący, a apetyt na znakomitą literaturę z elementami science-fiction – zaspokojony. Tę pozycję docenią zarówno wierni fani pisarza, jak i całkiem nowi czytelnicy, którzy jeszcze nie mieli szansy zetknąć się z jego wyrafinowanym humorem, pomysłowością i ostro-gorzkim piórem. Jak smakuje napój ananasowy, kim jest Piękna Dama, co wynika z intensywnej kontemplacji własnego cienia i czym kończy się udawanie Boga? Odpowiedzi na te pytania są zawarte w opowiadaniach składających się na nową książkę Wiktora Pielewina. Oleg, rosyjski przewodnik turystyczny po Indiach, zaczyna podczas długotrwałej medytacji kontemplować własny cień, by uczyć się odeń życia. Borys, młody człowiek, który już w dzieciństwie postanowił, że będzie służyć Złu, chce wstąpić do sekty, ale sam pada jej ofiarą. Siemion, z uwagi na głęboki, pełen majestatu głos i znajomość angielskiego, zostaje zaangażowany w tajną operację organów bezpieczeństwa – udaje głos Boga. Wyobraźnia Pielewina jest nieograniczona, i także tym razem łączy fantastykę, orientalny klimat i satyrę polityczną. Tym, co dodaje smaku tym hipnotyzująco ciekawym historiom, jest świadomość, że nie są one do końca nierealistycznymi wizjami. Temu przeczuciu towarzyszy połączenie wyrafinowanego humoru z gorzkim spojrzeniem na sytuację Rosji i pozostałych części świata. Wszystko to składa się na charakterystyczny dla Pielewina klimat, który doceniły już tysiące czytelników na całym świecie. Wiktor Pielewin (ur. 1962) – stał się sławny dzięki rosyjskiej Nagrodzie Bookera za tom prozy Sinijfonar' (Niebieska latarnia, 1991). Jest autorem książek: Mały palec Buddy (1996; W.A.B. 2003), Życie owadów (1997; W.A.B. 2004), Generation ‘P' (1999; W.A.B. 2002),Święta księga wilkołaka (2004; W.A.B. 2006), Hełm grozy (2005; wyd. pol. 2006), Empire V (2006; W.A.B. 2008) oraz opowiadań wydanych w zbiorach Omon Ra i inne opowieści (W.A.B. 2007) i Kryształowy świat (W.A.B. 2008). Ostatnia powieść, T, ukazała się w Polsce w 2012 roku. W swoim kraju Pielewin jest tyleż popularny, co kontrowersyjny; w 2002 roku rosyjska organizacja młodzieżowa popierająca Władimira Putina ogłosiła listę pisarzy i książek „słusznych" i „niesłusznych" – nazwisko Pielewina otwiera tę drugą.