Menu

Żyła Marek

Publikacja dedykowana jest środowiskom akademickim zajmującym się problematyką stosunków międzynarodowych, a szczególnie współczesnymi zagadnieniami bezpieczeństwa międzynarodowego. Wydawnictwo zostało opracowane na podstawie bogatej bazy dokumentacyjnej i znacznej ilości publikacji dotyczących relacji polsko-ukraińskich. Ze względu na aktualność i ważność poruszanych tematów będzie ono stanowić cenną pomoc w działalności dydaktycznej Akademii Sztuki Wojennej oraz dla innych ośrodków zainteresowanych problematyką stosunków polsko-ukraińskich w kontekście bezpieczeństwa obu państw, jak też wpływu ich współpracy na stabilność w subregionie Europy Środkowej i Wschodniej. SPIS TREŚCI Wstęp Rozdział 1 Między współpracą a konfrontacją. Geneza współczesnych polsko-ukraińskich stosunków wojskowych 1.1. Województwa południowo-wschodnie a bezpieczeństwo I Rzeczypospolitej 1.2. Kontakty wojskowe na tle relacji społeczeństw polskiego i ukraińskiego w okresie zaborów 1.3. Polsko-ukraiński sojusz polityczno-wojskowy z 1920 roku i jego następstwa 1.4. Ukraińcy w II Rzeczypospolitej 1.5. Stosunki polsko-ukraińśkie w okresie II wojny światowej i bezpośrednio po jej zakończeniu 1.6. Stosunki polsko-ukraińskie w okresie dwublokowego podziału strefy wpływów 1.7. Wnioski Rozdział 2 Ukraina i polsko-ukraińska współpraca wojskowa w polityce bezpieczeństwa Polski po zakończeniu zimnej wojny 2.1. Polska polityka bezpieczeństwa do rozwiązania Związku Radzieckiego 2.2. Polityka bezpieczeństwa wobec Ukrainy w okresie formułowania narodowych doktryn bezpieczeństwa i obrony 2.3. Partnerstwo strategiczne Polski i Ukrainy po 1999 roku 2.4. Ośrodek prezydencki w kreowaniu polsko-ukraińskiej współpracy wojskowej 2.5. Wpływ środowisk parlamentarnych na współpracę wojskową 2.6. Prezes Rady Ministrów i minister obrony narodowej jako organy realizujące współpracę wojskową między siłami zbrojnymi Polski i Ukrainy 2.7. Wnioski Rozdział 3 Wybrane elementy polsko-ukraińskiej współpracy wojskowej 3.1. Współpraca szkoleniowa i szkoleniowo-operacyjna związków taktycznych, operacyjnych oraz sztabów wojskowych 3.2. Współpraca w ramach programu Partnerstwo dla Pokoju 3.3. Polsko-ukraiński batalion sił pokojowych 3.4. Litewsko-Polsko-Ukraińska Brygada 3.5. Współpraca wojskowa w trakcie misji pokojowych 3.6. Realizacja natowskiego programu "otwarte drzwi" 3.7. Współpraca wojskówo-techniczna 3.8. Wnioski Zakończenie Bibliografia Wykaz skrótów Indeks nazwisk Spis rysunków i tabel
W monografii Obwód Kaliningradzki w polityce bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej wieloaspektowo przedstawiono bardzo ważny problemem, jakim jest rola eksklawy kaliningradzkiej w neoimperialnej polityce Federacji Rosyjskiej. Rozpad Związku Radzieckiego spowodował zmiany w istniejącym układzie wpływów w Europie i na świecie. W jego wyniku całkowicie uniezależniły się państwa subregionu Europy Środkowej i Wschodniej, które do wchodziły w skład bloku państw socjalistycznych. Wyłoniły się także nowe państwa, do niedawna funkcjonujące jako republiki związkowe. Wydarzenia, jakie miały miejsce we wschodniej części kontynentu, wymusiły redefinicję europejskiej architektury bezpieczeństwa, łącznie ze zmianą dotychczasowych stref i obszarów wpływów. Powstała w wyniku rozpadu Federacja Rosyjska stała się nowym, znaczącym podmiotem polityczno-militarnym w światowym systemie bezpieczeństwa. Jej potęga w znacznej mierze utrzymywana jest dzięki potencjałowi militarnemu, w tym jądrowemu. W kontynentalnym wymiarze interesów Federacji Rosyjskiej ważne miejsce zajmuje obwód kaliningradzki. Po strukturalnym przesunięciu w głąb Azji eksklawa kaliningradzka stała się najdalej na zachód wysuniętą częścią rosyjskiego terytorium. Czyni to z obwodu obszar o strategicznym znaczeniu pod względem militarnym. W związku z tym wzrasta zapotrzebowanie na analizę czynników kształtujących jego pozycję w strukturze bezpieczeństwa Rosji. Kluczowym problemem w tym kontekście jest określenie roli, jaką przypisała mu Moskwa. Publikacja dedykowana jest środowiskom akademickim zajmującym się problematyką neoimperialnej polityki Federacji Rosyjskiej. Wydawnictwo zostało opracowane na podstawie bogatej bazy dokumentacyjnej i znacznej ilości publikacji dotyczących polityki bezpieczeństwa Rosji. Ze względu na aktualność i ważność poruszanych tematów, będzie ono stanowić cenną pomoc w działalności dydaktycznej Akademii Sztuki Wojennej oraz innych ośrodków akademickich.
Recenzowana monografia stanowi rezultat wieloletnich badań nad stosunkami narodowościowymi zarówno w ujęciu historycznym jak też współczesnym, a zatem w Rosji historycznej, ZSRR, Federacji Rosyjskiej i Wspólnocie Niepodległych Państw. (...) Podsumowując, należy stwierdzić, że recenzowana publikacja spotka się z zainteresowaniem środowisk naukowych zajmujących się problematyką tendencji neoimperialnych Rosji, szczególnie współczesnymi zagadnieniami bezpieczeństwa międzynarodowego.