Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Nędza polityki i moc religii

Paul Valadier

Nędza polityki i moc religii

29,00 zł

 

Książka omawia problem współistnienia i współdziałania czynnika religijnego i politycznego w warunkach dzisiejszej demokracji. Dobroczynne i wyzwalające dla obu tych czynników było ich rozdzielenie, co w historii naszej cywilizacji dokonało się za sprawą chrześcijaństwa.
Rozdzielenie to miało przede wszystkim na celu wyeliminowanie wojen religijnych i prób zdominowania jednego z tych czynników przez drugi.

Pax
Oprawa miękka

ISBN: 978-83-211-1880-2

Tytuł oryginalny: Detresse du politique, force du religieux

Liczba stron: 232

Format: 145x205mm

Cena detaliczna: 29,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...