Niedoskonały cud De Carlo Andrea Książka

Przyznam się, że powieść mnie nie porwała. Miałam nadzieję, że lektura mnie zaciekawi, lecz tak nie było. Powieść jest lakoniczna, nużąca oraz przede wszystkim posiada w sobie mało barwną akcję. Przeczytałam lekturę do końca, ale nie potrafię dokładnie wymienić wszystkich wydarzeń rozgrywających się w powieści. Jak dla mnie, akcja była powolna oraz nostalgiczna...Jeżeli chodzi o bohaterów to główną postacią jest dorosła kobieta, Milena. Kobieta prowadzi lodziarnię. Dziewczyna posiada niesamowity zapał do wyrabiania niesamowitych smaków lodów. Uwielbiają je zarówno nowi klienci jak i starzy smakosze.Milenę mogę określić jedynie jako postać lubianą ale samotną. Mieszkańcy ją szanują, są dla niej mili, lecz kobieta jest samotna. Kiedy przy jej boku pojawia się Nick, kobiecie otwierają się oczy na przyszłość.Język autorki jest trudny. Podobny jest do warsztatu Federico Mocci. Ja osobiście nie jestem fanką wyżej wymienionego, więc nic dziwnego, że ta lektura mnie nie porwała.Uważam, że do książki należy się przekonać powoli i dać jej szansę. Ja doczytawszy ją do końca stwierdzam, że nie jest to moje must have, ale doceniam pomysł autorki.Jeżeli lubicie książki o trudnym języku to szczerze polecam lekturę. Mnie odstraszył trudny warsztat pisarski autorki. Polecam ją ze względu na fabułę, która jest ciekawa. Pomysł autorki na książkę był świetny. Mnie do siebie niestety nie przekonała.

Przyznam się, że powieść mnie nie porwała. Miałam nadzieję, że lektura mnie zaciekawi, lecz tak nie było. Powieść jest lakoniczna, nużąca oraz przede wszystkim posiada w sobie mało barwną akcję. Przeczytałam lekturę do końca, ale nie potrafię dokładnie wymienić wszystkich wydarzeń rozgrywających się w powieści. Jak dla mnie, akcja była powolna oraz nostalgiczna...Jeżeli chodzi o bohaterów to główną postacią jest dorosła kobieta, Milena. Kobieta prowadzi lodziarnię. Dziewczyna posiada niesamowity zapał do wyrabiania niesamowitych smaków lodów. Uwielbiają je zarówno nowi klienci jak i starzy smakosze.Milenę mogę określić jedynie jako postać lubianą ale samotną. Mieszkańcy ją szanują, są dla niej mili, lecz kobieta jest samotna. Kiedy przy jej boku pojawia się Nick, kobiecie otwierają się oczy na przyszłość.Język autorki jest trudny. Podobny jest do warsztatu Federico Mocci. Ja osobiście nie jestem fanką wyżej wymienionego, więc nic dziwnego, że ta lektura mnie nie porwała.Uważam, że do książki należy się przekonać powoli i dać jej szansę. Ja doczytawszy ją do końca stwierdzam, że nie jest to moje must have, ale doceniam pomysł autorki.Jeżeli lubicie książki o trudnym języku to szczerze polecam lekturę. Mnie odstraszył trudny warsztat pisarski autorki. Polecam ją ze względu na fabułę, która jest ciekawa. Pomysł autorki na książkę był świetny. Mnie do siebie niestety nie przekonała.