William Shakespeare

Edited, Introduced and Annotated by Cedric Watts, M.A., Ph.D., Emeritus Professor of English, University of Sussex. The Wordsworth Classics’ Shakespeare Series, with Romeo and Juliet, Henry V and The Merchant of Venice as its inaugural volumes, presents a newly-edited sequence of William Shakespeare’s works. The textual editing takes account of recent scholarship while giving the material a careful reappraisal.Its lyricism, comedy (both broad and subtle) and magical transformations have long made A Midsummer Night’s Dream one of the most popular of Shakespeare’s works. The supernatural and the mundane, the illusory and the substantial, are all shimmeringly blended. Love is treated as tragic, poignant, absurd and farcical.‘Lord, what fools these mortals be!’, jeers Robin Goodfellow; but the joke may be on him and on his master Oberon when Bottom the weaver, his head transformed into that of an ass, is embraced by the voluptuously amorous Titania. Recent stage-productions of A Midsummer Night’s Dream have emphasised the enchanting, spectacular, ambiguous and erotically joyous aspects of this magical drama which culminates in a multiple celebration of marriage.

Wyjątkowe zbiorcze wydanie utworów komediowych Williama Shakespeare’a w przekładzie Macieja Słomczyńskiego. Wśród wybranych komedii znajdą się te najbardziej znane: Sen nocy letniej, Poskromienie złośnicy i inne.

Wenecja, XVI wiek. Żydowski kupiec Shylock udziela lichwiarskich kredytów, a jego konkurent, Antonio, pożycza pieniądze bez dodatkowych kosztów. Bassanio, przyjaciel Antonia, pragnie poślubić Porcję. Aby zrealizować swój plan, zmuszony jest do wzięcia od Shylocka pożyczki z nietypowym oprocentowaniem. Wkrótce Shylock staje się ofiarą własnej chciwości…

Mocne, płynne i precyzyjne tłumaczenie Piotra Kamińskiego, opatrzone wnikliwym wstępem i komentarzem Anny Cetery-Włodarczyk, w pięknej szacie graficznej Macieja Buszewicza. Edycja zawiera przypisy, spis przekładów oraz przedstawień Opowieści zimowej na polskiej scenie. W Opowieści zimowej farsowy zazdrośnik ogłasza się prorokiem: Niech błogosławiony Będzie mój trafny, sprawiedliwy sąd! Lecz taki dar to dopust Boży. Lepiej Temu, kto nie wie nic! Nadprzyrodzone dary Leontesa przesądzają o losie królowej. Jeszcze krótko widzimy ją tulącą synka, po chwili jednak sycylijskie oikos ulega pełnej dezintegracji: nie ma domu, nie ma rodziny. Od tej pory rola Hermiony jest poprowadzona jak w antycznej tragedii, której żywiołem jest patos. Hermiona broni się z godnością, rodzi, cierpi, przemawia, wreszcie osuwa się na scenę. Nawet jej śmierć w kulisach pozostaje w pełni zgodna z antyczną konwencją, która nie pozwalała czynić spektaklu z umierania. Ze wstępu Anny Cetery-Włodarczyk ****** The Winter’s Tale Strong, fluent and precise translation by Piotr Kamiński, accompanied by an incisive preface and commentary by Anna Cetera-Włodarczyk, with a beautiful book design by Maciej Buszewicz. The edition includes footnotes and the lists of Polish translations and productions of The Winter’s Tale. In The Winter’s Tale a farcically jealous lover declares himself a prophet: How blest am I In my just censure, in my true opinion! Alack, for lesser knowledge! how accursed In being so blest! (2.1) This sudden surge of Leontes’s supernatural powers seals the fate of his Queen. We can see her briefly when she cuddles her little son but soon afterwards the Sicilian oikos crumbles: their home, their family are all gone. From now on Hermione assumes her part in an ancient tragedy and the plot plunges into pathos. She defends herself with stunning dignity, goes into labour and childbirth, appears at court, and, finally, falls unconscious. Even her offstage death is complaint with ancient conventions which refuse to turn death into a spectacle. Preface by Anna Cetera-Włodarczyk

Pierwszy tom dużej, wyjątkowej edycji z utworami Williama Shakespeare’a w przekładzie Macieja Słomczyńskiego, dokonanym w sposób niezwykle oryginalny i zarazem na ogromną skalę. Wśród wybranych tragedii znajdą się te najbardziej znane: Romeo i Julia, Hamlet, Makbet, Król Lear i inne.

Mitologią i historią starożytną Shakespeare interesował się od wczesnych lat. Istotną rolę odegrały w tym względzie; angielski przekład "Żywotów sławnych mężów" Plutarcha, kroniki Liwiusza i Tacyta, eposy Homera, a także tragedie greckie i rzymskie oraz poematy Wergiliusza i Owidiusza. Fascynacja Shakespeare'a światem starożytnym zaowocowała siedmioma dramatami: czteroma „rzymskimi” i trzema „greckimi”. Dramaty „rzymskie” – "Juliusz Cezar", "Antoniusz i Kleopatra", "Koriolan" i "Tytus Andronikus" – znalazły się w dwóch pierwszych tomach obecnej edycji PIW (2021, 2022); niniejszy tom III zawiera dwa dramaty „greckie”, przy czym pierwszy z nich – "Troilus i Kresyda" – nawiązuje do zmitologizowanej historii wojny trojańskiej, a drugi – "Tymon z Aten" – do na poły legendarnej postaci Tymona z V w. p.n.e., opisanego pobocznie przez Plutarcha w "Żywocie Alcybiadesa" oraz w dialogu Lukiana "Tymon albo Mizantrop".

Książę Prospero oraz jego córka Miranda zostają wygnani z Mediolanu. Udają się na malutką wyspę, gdzie odnajdują spokój i schronienie. Gdy po latach u wybrzeży wysepki rozbija się statek, Prospero musi stawić czoła swojej przeszłości…

Król Lear, władca Brytanii, abdykuje i postanawia podzielić królestwo między trzy córki. Regana i Goneryla starają się przypodobać ojcu, aby podział był dla nich jak najbardziej korzystny. Najmłodsza Kordelia nie zamierza prawić Learowi fałszywych komplementów, czym ściąga na siebie jego gniew. Król ofiarowuje swój majątek starszym córkom, niedługo jednak uświadamia sobie ich wyrachowanie.

Komedia omyłek William Shakespeare Kupiec z Syrakuz Egeon i jego żona Emilia zostają rodzicami bliźniąt o tym samym imieniu: Antipholus. Podczas burzy rozbija się okręt, którym wspólnie podróżują. Ojciec z jednym z niemowląt docierają do Syrakuz, a matka z drugim – do Efezu. Po osiemnastu latach, nie wiedząc o sobie nawzajem, bliźniacy się spotykają, co rozpoczyna prawdziwą komedię omyłek.

Maur Othello, dowódca weneckiej armii, żeni się z Desdemoną. Jego chorąży Jago pod wpływem frustracji sugeruje Maurowi, że Desdemona go zdradza. Choć nic nie potwierdza tych zarzutów, w Othellu budzi się ogromna zazdrość, która daje początekserii tragicznych wydarzeń.

Baptista, bogaty szlachcic z Padwy, stawia swoim córkom ultimatum. Bianka, młodsza z sióstr, nie może wyjść za mąż, dopóki Katarzyna tego nie zrobi. O ile jednak Bianka jest spokojna i łagodna, a o jej względy zabiegają liczni zalotnicy, o tyle Katarzyna to prawdziwa złośnica i buntowniczka, którą trudno przekonać do małżeństwa.

Hamlet, duński książę, obserwuje panujące na dworze królewskim zepsucie i upadek wszelkich wartości. Po śmierci zamordowanego podstępem ojca rodzi się w nim żądza zemsty. Hamlet staje przed ogromnym dylematem moralnym…

W roku 2012 po raz pierwszy ukazało się wydanie wszystkich komedii Williama Shakespeare’a w przekładzie Stanisława Barańczaka. Przepiękna limitowana edycja Komedii zapowiedziała projekt poświęcony dwóm tuzom literatury, najsłynniejszemu bardowi świata i jednemu z najważniejszych tłumaczy. Tragedie i Kroniki, które ukazują się rok po premierze Komedii, to kolejna odsłona unikatowej kolekcji dzieł Shakespeare’a w przekładzie Barańczaka. Wszystko, czego mi zabrakło w poprzednich tłumaczeniach, znalazłem u Barańczaka: jasność, potoczystość, cudowny rytm i lapidarność przekładu wprost do grania. Tadeusz Łomnicki W pierwszym olśnieniu tekstem jestem zaszokowany jego jasnością, prostotą, szaloną komunikatywnością. Gustaw Holoubek

W tym wyjątkowym wydaniu ze wstępem Marty Gibińskiej znajdują się wszystkie komedie najsłynniejszego dramatopisarza świata, jakie przełożył jeden z najważniejszych tłumaczy. Stanisław Barańczak, obdarzony nieprawdopodobnym talentem rymotwórczym, to wirtuoz panujący nad językiem i wersyfikacją, posiadający jednocześnie słuch metafizyczny i fantastyczne poczucie humoru. Stworzył dzieło zdumiewające zarówno rozmiarami, jak i różnorodnością. Unikatowa edycja Komedii - spotkanie dwóch tuzów literatury - jest projektem imponującym nie tylko objętością, ale i finezją. Barańczak ma absolutny słuch językowy i magiczny dar rymowania. Jan Kott Wszystko, czego mi zabrakło w poprzednich tłumaczeniach, znalazłem u Barańczaka: jasność, potoczystość, cudowny rytm i lapidarność przekładu wprost do grania. Tadeusz Łomnicki Mówi mi się Barańczaka tak, jak się oddycha powietrzem – tłumacz prowadzi mnie przez najbardziej powikłane i zaplątane wątki myślowe z krystaliczną prostotą. Jan Peszek W pierwszym olśnieniu tekstem jestem zaszokowany jego jasnością, prostotą, szaloną komunikatywnością. Gustaw Holoubek W Polsce tylko Stanisław Barańczak potrafi tak tłumaczyć Szekspira. Andrzej Seweryn

"Na koniec słowo o istocie przekładu. Jego autorem jest zawsze tłumacz. Kiedy więc czytamy dzieła Szekspira po polsku, musimy być świadomi tego, że czytamy słowa nie Szekspira, ale autora przekładu. Przekład oznacza zmianę, w której do głosu dochodzi wyobraźnia, inwencja i biegłość językowa tłumacza. Tak, jak różne są przekłady tej samej sztuki, tak samo różnić się będą inscenizacje teatralne i filmowe, w których autorami konkretnej interpretacji szekspirowskiej komedii są reżyserzy we współpracy z aktorami, scenografami, kompozytorami, kostiumologami itd. Aby w pełni docenić i zrozumieć różne realizacje "Snu nocy letniej", dobrze jest samemu przeczytać uważnie tekst sztuki. Tak więc czytajmy, radujmy się słowami, puszczajmy wodze naszej wyobraźni, aby potem tym bardziej bawić się, cieszyć i rozumieć spektakl w teatrze czy też wersję filmową." prof. Marta Gibińska

Shakespeare od młodych lat interesował się starożytnością; poświęcił jej siedem tragedii. Mitologię i dzieje antycznej Grecji uczynił podglebiem "Troilusa i Kresydy", "Peryklesa" i "Tymona Ateńczyka". Historia starożytnego Rzymu stanowi kanwę "Juliusza Cezara", "Antoniusza i Kleopatrę", "Koriolana" i "Tytusa Andronikusa". Niniejsza dwutomowa edycja prezentuje tragedie rzymskie (jak tu umownie je nazywamy) w nowym przekładzie Antoniego Libery, który wcześniej ogłosił w PIW przekład kompletu tragedii Sofoklesa (2018) i wyboru dramatów Racine’a (2019). Tragedie rzymskie oparte są w znacznej mierze na Żywotach sławnych mężów Plutarcha, które Shakespeare czytał w angielskim przekładzie Thomasa Northa. "Juliusz Cezar" i "Antoniusz i Kleopatra" dotyczą czasów schyłku republiki (44-30 p.n.e.), Koriolan – jej początków (507–493 p.n.e.), a "Tytus Andronikus" – schyłku cesarstwa (o czasie nieokreślonym). Antoni Libera wypracowując lekcję przekładu dzieł Shakespeare’a, wykorzystuje swoje doświadczenie jako reżysera i tworzy ją z myślą przede wszystkim o aktorach i środowisku teatralnym. Za cel stawia sobie klarowność, płynność i wyrazistą rytmikę (unikanie przerzutni), czasem za cenę uproszczenia wyszukanej metaforyki lub rezygnacji z barkowej sztukaterii. Mówi się tego Shakespeare’a, jakby był napisany po polsku, a nie choćby i najwierniej odtworzony w polszczyźnie.

Hamlet to ponadczasowa sztuka Williama Shakespeare'a, dramat opowiada o śmierci, zemście, zdradzie. To historia młodego królewicza, którego zawiedli najbliżsi. Hamlet stanął przed najważniejszą decyzją w swoim życiu: czy powinien wejść na drogę moralnego zła, by pomścić śmierć ojca? Sztuka pokazuje również, że na świecie istnieje jednocześnie dobro i zło i że są one obecne niemal w każdym człowieku. William Shakespeare (1564-1616) - wybitny angielski dramaturg, aktor, współwłaściciel teatru The Globe. Autor licznych dramatów historycznych: Henryk IV, Henryk VIII, tragedii: Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Król Lear, Makbet, Otello, Antoniusz i Kleopatra, komedii: Poskromie nie złośnicy, Jak wam się podoba, Wesołe kumoszki z Windsoru, Dwaj panowie z Werony. Pisarz zmarł 23 kwietnia 1616 r. w Stratfordzie i został pochowany w tamtejszym kościele.

Trzy dramaty Shakespeare’a w jednym tomie Tragedia włoskich kochanków, szaleństwo księcia Danii i zbrodnia szkockiego szlachcica to fascynujące obrazy namiętności, zemsty i morderstwa napisane z maestrią, której nikt przedtem ani potem nie dorównał. Te trzy bardzo ważne dla europejskiej kultury dramaty w ciągu wieków zapładniały wyobraźnię twórców na całym świecie, od Japonii przez Indie po Hollywood. Stanowią rdzeń kanonu literatury i lekturę obowiązkową nie tylko zdaniem nauczycieli. Oto Hamlet ,Romeo i Julia i Makbet w znakomitym, klasycznym już dziś przekładzie Stanisława Barańczaka, tłumacza o absolutnym słuchu językowym i magicznym darze rymowania.

Shakespeare od młodych lat interesował się starożytnością i poświęcił jej siedem tragedii. Troilus i Kresyda, Perykles i Tymon Ateńczyk wyrastają z mitologii i dziejów antycznej Grecji, a Juliusz Cezar, Antoniusz i Kleopatra, Koriolan i Tytus Andronikus – z historii starożytnego Rzymu. Niniejsza dwutomowa edycja prezentuje tragedie rzymskie (jak je tu umownie nazywamy) w nowym przekładzie Antoniego Libery, który wcześniej ogłosił w PIW przekład kompletu tragedii Sofoklesa (2018) i wyboru dramatów Racine’a (2019). Tragedie te oparte są w znacznej mierze na Żywotach sławnych mężów Plutarcha, które Shakespeare czytał w angielskim przekładzie Thomasa Northa. Juliusz Cezar i Antoniusz i Kleopatra dotyczą czasów schyłku republiki (44–30 p.n.e.), Koriolan – jej początków (507–493 p.n.e.), a Tytus Andronikus – schyłku cesarstwa (o czasie nieokreślonym). Antoni Libera, wypracowując nową lekcję przekładu dzieł Shakespeare’a, wykorzystuje swoje doświadczenie jako reżysera i tworzy ją z myślą przede wszystkim o aktorach i środowisku teatralnym. Za cel stawia sobie głównie klarowność, płynność i wyrazistą rytmikę (unikanie ostrych przerzutni), czasem za cenę uproszczenia wyszukanej metaforyki lub rezygnacji z barkowej sztukaterii. Mówi się tego Shakespeare’a, jakby był napisany po polsku, a nie choćby i najwierniej odtworzony w polszczyźnie.

Tytułowi bohaterowie dramatu Williama Shakespeare’a Romeo i Julia spotykają się zupełnie przypadkowo i równie nieoczekiwanie zakochują się w sobie. Jednak ich miłość już od samego początku wystawiona zostaje na poważną próbę. Zakochani należą do skłóconych ze sobą rodów, co powoduje, że uczucie staje się dla nich „zakazanym owocem”. Bohaterowie nie poddają się jednak presji rodzin i z odwagą starają się walczyć o swoją miłość i siebie samych. Dramat Shakespeare’a to książka piękna i przejmująca. Nieodłącznie splecione są w nim ze sobą: miłość i nienawiść, dobro i zło, prawda i kłamstwo, odwaga i tchórzostwo, wielkość i ułomność. William Shakespeare (1564-1616) – wybitny angielski dramaturg, aktor, współwłaściciel teatru The Globe. Autor licznych dramatów historycznych: Henryk IV, Henryk VIII, tragedii: Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Król Lear, Makbet, Otello, Antoniusz i Kleopatra, komedii: Poskromienie złośnicy, Jak wam się podoba, Wesołe kumoszki z Windsoru, Dwaj panowie z Werony.

Dramat Shakespeare’a to genialne studium władzy, która jest dla bohatera pokusą zła prowadzącą do nurzania się w zbrodni, do despotyzmu i tyranii. Dzieje Makbeta udowadniają, że każdy człowiek pozostaje jedynie więźniem własnych namiętności i wciąż poszukuje usprawiedliwienia dla swoich postępków. Władza staje się dla głównego bohatera i jego żony głównym, obsesyjnym celem w życiu. Makbet jest wyjątkowy w dorobku Shakespeare’a również ze względu na kompozycję, to w nim właśnie autor dokonał nowatorskiego przełomu, wytyczając kierunki reformy teatru w czasach renesansu, odszedł od zasady trzech jedności oraz złamał klasyczną zasadę decorum. William Shakespeare (1564-1616) – wybitny angielski dramaturg, aktor, współwłaściciel teatru The Globe. Autor licznych dramatów historycznych: Henryk IV, Henryk VIII, tragedii: Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Król Lear, Makbet, Otello, Antoniusz i Kleopatra, komedii: Poskromienie złośnicy, Jak wam się podoba, Wesołe kumoszki z Windsoru, Dwaj panowie z Werony.

Dramat Shakespeare’a to genialne studium władzy, która jest dla bohatera pokusą zła prowadzącą do nurzania się w zbrodni, do despotyzmu i tyranii. Dzieje Makbeta udowadniają, że każdy człowiek pozostaje jedynie więźniem własnych namiętności i wciąż poszukuje usprawiedliwienia dla swoich postępków. Władza staje się dla głównego bohatera i jego żony głównym, obsesyjnym celem w życiu. Makbet jest wyjątkowy w dorobku Shakespeare’a również ze względu na kompozycję, to w nim właśnie autor dokonał nowatorskiego przełomu, wytyczając kierunki reformy teatru w czasach renesansu, odszedł od zasady trzech jedności oraz złamał klasyczną zasadę decorum. William Shakespeare (1564-1616) – wybitny angielski dramaturg, aktor, współwłaściciel teatru The Globe. Autor licznych dramatów historycznych: Henryk IV, Henryk VIII, tragedii: Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Król Lear, Makbet, Otello, Antoniusz i Kleopatra, komedii: Poskromienie złośnicy, Jak wam się podoba, Wesołe kumoszki z Windsoru, Dwaj panowie z Werony.

Tytułowi bohaterowie dramatu Williama Shakespeare’a Romeo i Julia spotykają się zupełnie przypadkowo i równie nieoczekiwanie zakochują się w sobie. Jednak ich miłość już od samego początku wystawiona zostaje na poważną próbę. Zakochani należą do skłóconych ze sobą rodów, co powoduje, że uczucie staje się dla nich „zakazanym owocem”. Bohaterowie nie poddają się jednak presji rodzin i z odwagą starają się walczyć o swoją miłość i siebie samych. Dramat Shakespeare’a to książka piękna i przejmująca. Nieodłącznie splecione są w nim ze sobą: miłość i nienawiść, dobro i zło, prawda i kłamstwo, odwaga i tchórzostwo, wielkość i ułomność. William Shakespeare (1564-1616) – wybitny angielski dramaturg, aktor, współwłaściciel teatru The Globe. Autor licznych dramatów historycznych: Henryk IV, Henryk VIII, tragedii: Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Król Lear, Makbet, Otello, Antoniusz i Kleopatra, komedii: Poskromienie złośnicy, Jak wam się podoba, Wesołe kumoszki z Windsoru, Dwaj panowie z Werony.

Komedia omyłek — wczesne dzieło Williama Shakespeare'a, nawiązujące do dzieł rzymskiego komediopisarza Plauta. Fabuła tej farsy oparta jest na motywie rozdzielonych bliźniaków, a właściwie ich dwóch par. Mamy więc dwóch identycznych kupców i dwóch ich służących, którzy nie wiedząc o sobie znaleźli się w tym samym mieście. Co chwilę jeden jest mylony z drugim, co prowadzi do piętrzących się nieporozumień, w wyniku których jeden z kupców zostaje uwięziony, a drugi uznany za wariata. Ich problemy, spowodowane przez niefortunne zbiegi okoliczności, zostaną rozwiązane również za sprawą przypadku.