Herman Melville

Klasyczna morska powieść przygodowa Hermana Melville’a w wersji ilustrowanej – wymarzonej dla dzieci. Tej książki nie sposób odłożyć na półkę! Kapitanem Ahabem targa obsesja zemsty za wszelką cenę na Moby Dicku – gigantycznym białym wielorybie, z którym podczas ostatniego rejsu stoczył śmiertelną walkę. Młody marynarz Izmael oraz jego przyjaciel Queequeg, a także reszta załogi statku wielorybniczego „Pequod”, opływają w poszukiwaniu Moby Dicka połowę kuli ziemskiej. Napotykają na swojej drodze wszystko: od ogromnych kałamarnic i tajfunów aż po syreny i piratów! Ale czy uda im się schwytać kaszalota? Amerykański autor Herman Melville napisał książkę o Moby Dicku ponad 100 lat temu i jest ona uznana za arcydzieło literatury światowej. Poznajcie „Moby Dicka” – edycję stworzoną specjalnie z myślą o młodych czytelnikach i jednocześnie wierną oryginałowi. Kiedy będziecie już na to gotowi, koniecznie musicie przeczytać wersję oryginalną – o ile starczy Wam odwagi! Maité Schmitt urodziła się w małym miasteczku niedaleko francuskiego Strasburga, przy granicy z Niemcami. Zamiłowanie do starych kreskówek zainspirowało ją do kształcenia się w kierunku ilustracji i animacji. Zilustrowała wiele książek i stworzyła krótkometrażowy film A priori łączący jej dwie wielkie pasje: książki oraz nietoperze. Margaret McGuire Novak jest redaktorką i autorką wielu książek. Po studiach w Kenyon College szybko odnalazła się w świecie wydawniczym. Mieszka z rodziną w Charlottesville, w stanie Wirginia.

Dwa i pół roku. Tyle zajęło Hermanowi Melville’owi napisanie szesnastu krótkich (krótkich w porównaniu z np. ogromnym Moby Dickiem) utworów prozą. Wśród nich dwie nowele, Benito Cereno i Bartleby, uznawane za arcydzielne. Gromadzimy je pod jedną okładką i tytułem Nowele i opowiadania. Niemal wszystkie w nowych przekładach. Mamy więc (by tak rzec prekafkowskiego) Bartleby’ego, o niebywałym potencjale znaczeniowym, Benita Cerena w wykonaniu Krzysztofa Majera, Encantadas w przekładzie Tomasza S. Gałązki. Tom wieńczy ogromne (dla kontrastu z krótkimi formami prozatorskimi) posłowie Adama Lipszyca i Mikołaja Wiśniewskiego, wnikliwe, mnożące tropy interpretacyjne, odsłaniające kolejne pokłady znaczeń.

„Poniektórzy powiadają, że wieloryb nie jest zdolen otworzyć swej paszczy, to wszelako jest bajką”. Podróż do Grenlandii, A.D. 1671, Harris Collection „Oczywiście, że [biały wieloryb] to symbol. Ale symbol czego? Myślę, że nawet Melville tego nie wiedział. I to jest najlepsze w Moby Dicku!” D.H. Lawrence „Wszelkie omówienie czy też wprowadzenie do tej powieści musi przypominać próbę zapakowania wieloryba do puszki po sardynkach. Moby Dick to […] epika najwyższych lotów, podejmująca wiele wątków mitologicznych i biblijnych. To utwór metafizyczny, prometejski, nihilistyczny, komiczny, tragiczny, mistyczno-erotyczny, nietzscheański […]” fragmenty eseju Mikołaja Wiśniewskiego „Wieloryb to zwierzę ssące, pozbawione tylnych kończyn”. Baron Cuvier „Moby Dick jest pełen znaczeń, ale jego znaczenie to nierozwiązywalny problem. Błędem byłoby traktować [nazwę statku] «Rozkosz» lub trumnę [Queequega] jako symbole: nawet jeśli takie symboliczne odczytanie jest trafne, spłaszcza ono książkę. O Moby Dicku nie możemy powiedzieć nic ponadto, że jest polem walki” E.M. Forster „[…] na koniec swoich rozważań o cetologii, w rozdziale XXXII, Melville-Izmael stwierdza: «Niechaj Bóg mnie strzeże przed ukończeniem czegokolwiek! Cała ta książka to ledwie szkic – nie: szkic szkicu!». W tym samym też duchu należy czytać Moby Dicka, to znaczy – nigdy nie kończyć”. z posłowia Mikołaja Wiśniewskiego