Kornat Marek

Przedmiotem oceny jest zbiór siedmiu opracowań pióra: - Ryszarda Stemplowskiego (wstęp i zakończenie), - Marka Kornata (lata 1918-1939), - Wojciecha Materskiego (1939-1945), - Piotra Długołęckiego (1945-1989), - Andrzeja Friszke (1989-2015), - Artura Nowaka-Fara (2015-2023). Wszyscy autorzy są profesjonalnymi historykami, cenionymi badaczami - autorami wielu prac naukowych. Prezentują w tym tomie w sposób skrótowy wyniki swoich dotychczasowych studiów. Przedstawione teksty są pierwszym podejściem zawodowych historyków do całościowej syntezy ponadstuletniej historii polityki zagranicznej Państwa Polskiego po uzyskaniu niepodległości - po 123 latach od momentu jej utraty w wyniku zaborów. (...) Polska - jako państwo - była wystawiona w ostatnim stuleciu na wyzwania, którym nie byłoby w stanie podołać żadne państwo europejskie. Mam na myśli szczególnie lata 1918-1939. (...) Wyzwania były ponad siły jednego państwa, ale odpowiedzialność elit politycznych i poszczególnych przywódców powinna być przedmiotem rzetelnej oceny. z recenzji wydawniczej prof. Adama Daniela Rotfelda

Autor poddaje wnikliwej analizie wypowiedzi niemieckich elit politycznych i umysłowych na temat Polski i Polaków, ukazując w ten sposób motywy i mechanizmy niemieckiej propagandy skierowanej przeciwko Polsce w okresie Republiki Weimarskiej i od przejęcia władzy przez Adolfa Hitlera do roku 1945. Składająca się z trzech obszernych rozdziałów książka wykorzystuje liczne źródła, w tym przemówienia i dzienniki polityków i dyplomatów, zawiera także omówienie artykułów prasowych i niemieckiej kinematografi i propagandowej.

Pomysł przygotowania książki porównującej cele polskiej polityki zagranicznej w czasach II RP oraz w pierwszym ćwierćwieczu III RP wydaje się równie oryginalny, co ryzykowny. Zwłaszcza, gdy jego realizacji podjęło się trzech uczonych, różniących się od siebie w istotny sposób poglądami, warsztatem naukowym, ale także pisarskim stylem. […] Rzecz jednak oczywiście nie w jednomyślności, ale w zachowaniu pewnego minimum spójności konstrukcyjnej, umożliwiającego czytelnikowi porównanie tytułowych „dwóch epok”. Cel ten udało się w moim przekonaniu w dużym stopniu osiągnąć. Otrzymaliśmy zwięzłą, syntetyczną analizę polityki zagranicznej II i III RP, która stanowi istotną nowość w polskiej literaturze naukowej. prof. dr hab. Antoni Dudek (z recenzji wydawniczej) Mamy do czynienia z innowacyjnym porównawczym studium polityki polskiej w dwóch okresach, napisanym przez trzech znakomitych historyków. Jest to unikalna praca, która powinna inspirować inne podobne próby. W dobie manipulacji historią jednym z możliwych antidotów są rzetelne studia porównawcze. Prezentowana książka wskazuje drogę do porównywania oraz zestawiania innych okresów i innych kombinacji państw […]. dr hab. Przemysław Grudziński (z recenzji wydawniczej) Andrzej Friszke – ur. 1956 r., historyk, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Studiów Politycznych PAN (od 1990). Redaktor działu historycznego czasopisma „Więź” (od 1982), wykładowca dziejów Polski XX wieku w Collegium Civitas. Członek Kolegium IPN (1999–2006) oraz Rady IPN (2011–2016). Członek-korespondent PAN (od 2013). Marek Kornat – ur. 1971 r., historyk, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Historii PAN (od 2000). Wykładowca na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (od 2008). Do jego głównych zainteresowań należą historia polskiej dyplomacji i stosunków międzynarodowych w XX wieku oraz dzieje polskiej myśli politycznej i sowietologii. Ryszard Stemplowski – ur. 1939 r., prawnik, historyk, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Historii PAN (1969–1990). Szef Kancelarii Sejmu (1990–1993). Ambasador Polski w Londynie (1994–1999). Pierwszy dyrektor Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (1999–2004). Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Akademii Ignatianum. Prowadzi stronę internetową: www.stemplowski.pl.