Poezja polska

Wrażliwość i mentalność jednostki przedstawione jako zbiór doświadczeń: jej pragnień i oczekiwań, tęsknot i brutalności świata weryfikującego ambicje i marzenia, sposobów na pokonanie trudności i znalezienie szczęścia w każdym małym geście, chwili i codzienności. Wiersze dojrzałe i uniwersalne, a zarazem intymne, emocjonalne i ukazujące duchową perspektywę spoglądania na świat. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość ujęte w poezji pozwalającej zachować w pamięci ulotne doznania, które kształtują jego osobowość. Utwory zebrane w zbiorze są pełne subtelności i szczerości. Stojąc na pograniczu jawy i snu idealnie odzwierciedlają różne emocje, a przede wszystkim miłość – nieoczywistą, wielowymiarową i wszechobecną. Ukazującą się w stosunku do drugiego człowieka, zwierząt, ojczyzny, Boga czy nawet samego siebie. Miłość, która nigdy nie przemija.

"Bo coś w szaleństwach jest młodości, / Wśród lotu, wichru, skrzydeł szumu, / Co jest mądrzejsze od mądrości / I rozumniejsze od rozumu". Leopold Staff (1878-1957). Wybór wierszy jednego z najwybitniejszych poetów polskich XX wieku.

Wchodząc w świat opowieści, poezji i niedopowiedzianych historii, odkrywamy zakamarki ludzkiej duszy – te ciemniejsze, pełne bólu i pragnień, ale i te jaśniejsze, pełne tęsknoty, miłości i nadziei. „Jej i Jego" to literacka podróż przez emocje, które każdy z nas zna, ale nie zawsze potrafi nazwać. Z poetycką finezją autorzy kreślą obrazy codziennych zmagań z samym sobą, relacjami i niespełnionymi marzeniami. To książka dla tych, którzy poszukują prawdy w niejasnych wersach i ciszy między słowami. Wyjątkowe połączenie refleksji nad życiem, miłością i samotnością, które nie pozwala przejść obojętnie obok przedstawionych historii. Czy odnajdziesz siebie w tych opowieściach?

W tej książce znajdziemy niezapomniane wiersze Juliana Tuwima, które bawią i uczą od pokoleń, wesołe ilustracje i 47 naklejek. Wspólnie z dziećmi czytajmy „Rzepkę”, „Okulary”, „Skakankę” i „Dyzia marzyciela”.

Wszyscy żyjemy zawieszeni między Niebem i Ziemią. Jesteśmy tu, na Ziemi, ale w każdej chwili możemy, a na starość – musimy, przestać być. Ale nasze życie się nie kończy, trwa na innym poziomie egzystencji, w niewyobrażalnym świecie, które od wieków nazywamy Niebem. To inny wymiar, w którym rządzą inne prawa. Świat, w którym już nie człowiek decyduje, lecz jego Stwórca, Bóg-Ojciec. Świat niewidzialny, z którym możemy jednak wejść w łączność już za życia, bo jego cząstka jest w nas – nosimy Niebo w sobie, nawet o tym nie wiedząc, a łącznik z Nim nazywa się wiarą, życiem wewnętrznym, inaczej duchowym. Odkryć to niebo w sobie, to odnaleźć Boga, odkryć tajemnic życia. Znaleźć klucz… O tym jest ten, piętnasty już, i pewnie ostatni, tomik. Zapraszam! Od Autorki

Atrakcyjnie zilustrowana książeczka kartonowa zawiera trzy popularne wierszyki dla najmłodszych.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Dotychczas ukazały się: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Idzie Grześ”, „Abecadło”, „Warzywa”, „Okulary”, „Skakanka”, „Rzeczka”, „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”, „Spóźniony słowik” i „Pstryk!”.

Leszek Wójtowicz ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, ale prawnikiem nie został. Już jako student zaczął śpiewać w Piwnicy pod Baranami. W listopadzie 1980 roku wystąpił tam po raz pierwszy z własnym recitalem. Zaśpiewał wtedy Moją litanię, piosenkę za którą kilka miesięcy później na festiwalu w Opolu otrzymał jedną z głównych nagród. Po wprowadzeniu stanu wojennego występował w prywatnych mieszkaniach i kościołach. Kasety z jego piosenkami ukazywały w drugim obiegu wydawniczym, emitowało je Radio Wolna Europa i Głos Ameryki. W wolnej Polsce pozostał wierny krakowskiej Piwnicy. Można go tam nadal usłyszeć, jak śpiewa „o sprawach, które wszyscy znamy”. Książka zawiera teksty blisko 150 piosenek Leszka Wójtowicza i jest ilustrowana pracami gdańskiego grafika Czesława Tumielewicza.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Spóźniony słowik”, „Pstryk”.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Spóźniony słowik”, „Pstryk”.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Spóźniony słowik”, „Pstryk”.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Spóźniony słowik”, „Pstryk”.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Spóźniony słowik”, „Pstryk”.

Blisko 1000 fraszek Stanisława Jerzego Leca po raz pierwszy w jednym tomie! Lec kochał fraszki. Pisał je od zawsze i stale. Te krótkie, wierszowane i rymowane utwory, w lekkim, zwykle żartobliwym albo ironicznym stylu, często z puentą, nie tylko odzwierciedlają poczucie humoru autora, ale także są świadectwem jego sposobu myślenia. Jako fraszkopis dorównujący kunsztem ojcu polskiej fraszki – Janowi Kochanowskiemu – potrafił w pełni oddać różnorodność tego gatunku: obok utworów frywolnych refleksyjne, obok obyczajowych filozoficzne, obok biesiadnych satyryczne, a nawet obok wesołych smutne, choć to rzadkość. Często tworzył we fraszkach mikronarracje odnoszące się do konkretnych zdarzeń, osób czy aktualnych kwestii zaprzątających społeczeństwo. Lec bez wątpienia jest mistrzem epigramatu, czemu najpełniej dał wyraz w „Myślach nieuczesanych”, a jego fraszki w niczym nie ustępują aforyzmom, są równie błyskotliwe, ironiczne i ponadczasowe.

Oddajemy w Państwa ręce tomik poetycki antologia poetów współczesnych. Wiersze dla dzieci. Edycja dziesiąta, przygotowany przez autorów, którzy oprócz twórczości dla dorosłych, ukochali także poezję dla dzieci. Znajdziecie tutaj różne style literackie i różne tematy, jednak wszystkie teksty łączy jedno – właśnie miłość do dzieci. Są tu piękne wiersze pisane z myślą nie tylko o własnych dzieciach czy wnuczkach. Ale też każdy Autor wkłada tu swoje serce, wrażliwość, cierpliwość i czułość dla swoich pociech. I za to należy im się nagroda, miłość i wdzięczność po latach. Życząc dużo przyjemności z czytania tych wierszy, mamy nadzieję, że będą one dla Państwa miłym wspomnieniem przeszłości, a dzieciom umożliwią zdobywanie ciekawych informacji i zachęcą do samodzielnego sięgania po literaturę. Autorzy biorący udział w projekcie to: Danuta Brodziak, Joanna Lessnau, Anna Klehr-Fałowska, Urszula Kociołek-Brandys, Nina Maria Kowalska, Aldona Latosik, Barbara Maria Laskowska, Teodozja Miśkiewicz, Krystyna Szwed, A. K. Sar (RASKA).

Oddajemy w Państwa ręce piękny tomik poetycki antologia poetów współczesnych. Wiersze dla dzieci. Edycja ósma przygotowany przez autorów, którzy oprócz twórczości dla dorosłych, ukochali także poezję dla dzieci. Znajdziecie tutaj różne style literackie i różne tematy, jednak wszystkie teksty łączy jedno – właśnie miłość do dzieci. Życząc dużo przyjemności z czytania tych wierszy, mamy nadzieję, że będą one dla Państwa miłym wspomnieniem przeszłości, a dzieciom umożliwią zdobywanie ciekawych informacji i zachęcą do samodzielnego sięgania po literaturę. Autorzy biorący udział w projekcie to: Stanisław Adamczak, Janina Halagarda, Teresa Jagiełło, Anna Kulesz, Jolanta Kupisz, Aldona Latosik, Joanna Lessnau, Teresa Mazur, Paweł Pawłowicz, Jadwiga Świerczek.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Idzie Grześ”, „Abecadło”, „Warzywa”, „Okulary”, „Skakanka”, „Rzeczka”, „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Idzie Grześ”, „Abecadło”, „Warzywa”, „Okulary”, „Skakanka”, „Rzeczka”, „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”.

W serii „Wierszyki dla Maluchów” teraz również utwory Juliana Tuwima! Ukażą się między innymi: „Kotek”, „Zosia Samosia”, „Ptasie plotki”, „Dyzio marzyciel”, „Idzie Grześ”, „Abecadło”, „Warzywa”, „Okulary”, „Skakanka”, „Rzeczka”, „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”.

Trafny wybór tytułu to sztuka, dlatego należą się autorowi gratulacje, bo trudno odmówić mu intuicji w doborze kluczowego słowa. „Rapsodia” to termin muzyczny, ale nie dziwi, bo literatura z muzyką często występują w parze, strojąc się w różne interpretacje, często podpowiadane przez kontekst. Jednym z atutów tego zbioru tekstów poetyckich jest zróżnicowanie tematyczne. Autor porusza różnorodne aspekty życia: od tęsknoty i samotności po nadzieję i odrodzenie. Wiersze Klekota są jak lustrzane odbicie ludzkiej duszy, ukazujące jej jasne i najciemniejsze zakamarki. Henryk Kalata Krystian Klekot (rocznik 99) od trzynastego roku życia dzieli swój los między Polską a Francją. W Paryżu ukończył polonistykę i anglistykę na Sorbonie. Na co dzień jest tłumaczem, nauczycielem, a ostatnio poświęca się pracy naukowej.

Aby czytać i rozumieć poezję, trzeba być wrażliwym na piękno wyższe. Tomik jest efektem wieloletniej pracy. Pierwszy wiersz napisałem ponad 20 lat temu i ciągle piszę. Większość utworów nacechowana jest emocjonalnie, gdyż opisują autentyczne przeżycia, odczucia, przemyślenia. Długo zastanawiałem się, czy publikować moją twórczość. To trochę jak upublicznianie prywatnego życia. Jednakże pomyślałem, że jeśli lektura w jakikolwiek sposób pomoże choćby jednej osobie lub sprawi, że ktoś poczuje się lepiej, to chcę to zrobić. W tomiku nie została zachowana chronologia powstawania utworów.

Opis: Wojciech Bielu?(Targosz),to poeta, kt?y maluje s?owami. W świecie literatury, gdzie słowa mają moc tworzenia i niszczenia światów, Wojciech Bieluń (Targosz) wyróżnia się jako mistrz pióra, który z gracją łączy prozę z poezją. Jego najnowsza ksi??ka, Grzechy 1978? jest sz?tym tomikiem poetyckim, kt?y ujrza? ?iat?o dzienne dzi?i Wydawnictwu Astrum. To dzieło, które nie tylko kontynuuje, ale i rozwija bogatą tradycję prozy poetyckiej, zanurzając czytelnika w głębi refleksji i liryzmu.W.Bieluń, hołdując maksymie Jonathana Carrolla, przypomina nam, że życie jest jak coraz bardziej tępy ołówek, który w końcu przestaje rysować. Śmierć, przychodząca z czasem, daje nam szansę na przemyślenie i uporządkowanie naszych doświadczeń – zupełnie jak ostrzenie ołówka, by móc zacząć tworzyć na nowo. W jego najnowszym tomiku poetyckim czytelnicy odnajdą głębokie refleksje na temat istnienia, które wykraczają poza granice zwykłej prozy. Autor, z niezwykłą wrażliwością, eksploruje przestrzeń między rzeczywistością a pojęciami, w miejscu, gdzie znaczenia ulatują niczym dym, pozostawiając za sobą jedynie echo myśli i emocji. W wielu swoich utworach poeta dzieli się z nami swoją wewnętrzną walką, rozterką między tym, co rzeczywiste a tym, co czuje, smakuje i widzi. To wyznanie, które staje się uniwersalnym pytaniem o naturę naszej percepcji: Nie wiem co teraz rzeczywiste, czy to, co czuję, smakuję i widzę. Czy przestrzeń pomiędzy pojęciami, których znaczenia ulatują niczym dym z drzewa. A jednak nie znalazłem ani jednej chwili, żeby spłoszyć lękliwość, dokonać wyboru pomiędzy białym a czarnym. Z drugiej strony niewiedza stawała się błogosławieństwem, nie musiałem niczego pamiętać. Jedynym krokiem w obszar nowego doświadczenia było, jak Mojżesz, przejść przez morze w świat bez nakazów. To, co wyróżnia Bielunia, to umiejętność tworzenia poezji z prozy, nadawania rytmu słowom, które stają się niemal melodyjne, przypominając marsz lub dryl wojskowy. Jego dzieła, pełne przenośni i metafor, często przywodzą na myśl klasyczne przypowieści i filozoficzną prozę mistrzów takich jak Maya Angelou czy E. Cummings. Grzechy 1978?to nie tylko zbi? utwor?, to tak?e ?iadectwo nieustaj?cych poszukiwa?autora, jego fermentu istnienia i walki dobra ze z?em. Bielu? nie godz?c si?na otaczaj?c? go szar? codzienno?, w swojej tw?czo?i buntuje si?przeciwko niej, przekszta?caj?c proz??ycia w pi?n? proz?poetyck?.To tak?e manifest artystyczny, kt?y z pewno?i? zainteresuje wyrafinowanych czytelnik?, intelektualist?, filozof?, socjolog? i psycholog?. To proza życia, zamieniona w piękną prozę poetycką, która zmusza do refleksji i buntu przeciwko szarej codzienności. Zapraszamy do lektury “Grzechy 1978” – książki, która jest nie tylko hołdem dla gatunku prozy poetyckiej, ale również zaproszeniem do świata, w którym każde słowo rezonuje z głębią emocji i pięknem języka, prowadząc czytelnika przez obszar nowych doświadczeń, wolny od nakazów i ograniczeń.Dzieło to jest świadectwem nie tylko talentu literackiego Wojciecha Bielunia, ale i jego nieustającej pasji do eksploracji granic słowa pisanej. Wojciech Bielu?(Targosz)  - poeta, kt?y nie boi si?g??i, a jego s?owa s? jak o??ek, kt?y zawsze pozostaje ostry w sercach czytelnik?. Stron 116 ok3adka kolorowa, oprawa miekka

Tomik wierszy Renaty Skórnickiej to emocjonalna uczta, podczas której można zasmakować słodyczy miłości i cierpkości strachu. W ciszy, w uspokojeniu lub przeciwnie – w wybuchu witalności i upojeniu bliskością ukochanej osoby obserwujemy w „Uśpionych” świat zewnętrzny i świat duszy. Poetka pokazuje nam na wpół baśniową Warszawę, żywiołową Hiszpanię, czarowną Japonię, a wraz z nimi – swoje intymne spotkania i sny. Oniryczne wizje skłaniają do refleksji nad życiem. „W pokoju na piętrze”, w zatrzymanym kadrze letniego dnia, w codziennym widoku zachodzącego nad blokami słońca łapiemy chwile szczęścia, godzimy się ze światem i sobą. Jednocześnie możemy sobie uświadomić, że szczęście to nie tylko cisza i kontemplacja… To także zapomnienie się w miłości, tańcu, to otwieranie drzwi domu i zapraszanie znajomych, przyjaciół, kochanków… Z przyjemnego uśpienia wybudzamy się do pełni życia na barcelońskiej plaży, w kawiarni „La frutti di mare”, wchodzimy „w taniec miasta/co knajpami w noc obrasta”.

Cytrynowożółty tulipan w czystym czerwonym polu; matka, która sądziła, że będzie żyć, a nie że ocaleje; ojciec, który wierzył w opór; małpa w klatce, śniąca o innych zamknięciach; śmierć Razan al-Najjar, dwudziestojednoletniej palestyńskiej pielęgniarki; Judy, która zaczyna nową pracę; szukanie sobie miejsca, gdy nigdzie się nie przynależy; jej ciało, usta domagające się uwagi; wierna śmierć, która trzyma się blisko, smaży jajecznicę, odkłada na miejsce maszynę do pisania; der klang / dźwięk, dos wort / słowo, di cung / język, dos loszn / mowa, di trern / łzy; dinozaury i większe sprawy;stara zmęczona poetka, która mówi „Dam ci cynk: / Umieramy. Kropka”. Irena Klepfisz urodziła się w 1941 roku w getcie warszawskim, gdzie drugiego dnia powstania zginął jej ojciec. Po wojnie wraz z matką wyemigrowała do Szwecji, następnie do Stanów Zjednoczonych. Do dziś mieszka w Nowym Jorku. Jest Żydówką i lesbijką. Jidyszystką, feministką i aktywistką. Działa m.in. na rzecz praw mniejszości seksualnych i etnicznych oraz pokoju w Palestynie.