Grupa Wydawnicza Relacja

Najnowszy zbiór opowiadań Marty Dzido, która w „Sezonie na truskawki” eksplorowała temat kobiecej zmysłowości. „Babie lato” sięga dalej, ukazując nie tylko afirmację cielesności, lecz także historie życiowych blizn, które nas formują. To opowieści o kobietach, które łączy jedno – nie wahają się zawalczyć o siebie. Bohaterki Marty Dzido na różnych etapach życia dążą do samostanowienia, a ich głosy splatają się w fascynującą opowieść o prawie do własnego ciała, wolności, emancypacji, odwadze i pamięci. „Krzyk dochodzi z głębi trzewi, krzyk jak ryk, bo nie idę sama, bo jest nas sto, sto tysięcy, jeszcze więcej. Jest nas stos”. Marta Dzido– polska pisarka i reżyserka, zadebiutowała jako szesnastolatka. Kobiece doświadczenie to dla niej temat fundamentalny i jemu poświęciła swoje powieści „Ślad po mamie”, „Małż”, „Matrioszka”, zbiór opowiadań „Sezon na truskawki” i reportaż „Kobiety Solidarności”. Za powieść „Frajda” zdobyła w 2019 roku Europejską Nagrodę Literacką. Jest autorką zdjęć do filmu dokumentalnego „Podziemne państwo kobiet”, jako scenarzystka i reżyserka pracowała również przy dokumentach „Solidarność według kobiet” oraz „Siłaczki”. Jej proza tłumaczona była m.in. na wietnamski, czeski, ukraiński, serbski, macedoński, niemiecki, chorwacki, bułgarski.

Nanako Hanada przeżywa życiowy kryzys. Niedawno się rozstała, nie ma gdzie mieszkać, a w pracy nie idzie jej najlepiej. Sprzedaż książek w ekscentrycznej księgarni Village Vanguard w Tokio, którą zarządza Nanako, spada. Pewnego dnia Nanako dowiaduje się o nowej aplikacji randkowej i postanawia w końcu wyjść ze swojej strefy komfortu i poznać nowych ludzi. Jej plan to: przełamanie nieśmiałości oraz wprowadzenie nowych znajomych w świat książek. „Opowieść księgarki z Tokio” to inspirująca historia kobiety, która po rozstaniu z mężem bierze życie w swoje ręce i przekracza własne słabości dzięki mocy książek. Hanada dzieli się swoją odświeżająco autentyczną historią o tym, jak książki mogą pomóc nawiązać kontakt z innymi ludźmi i poprowadzić nas do głębszego poznania samych siebie. Nanako Hanada (ur. w 1979 r.) jest księgarką. Jej debiutancka autobiograficzna książka „Opowieść księgarki z Tokio” zyskała status bestsellera, została zekranizowana, a uzyskane tantiemy pozwoliły autorce otworzyć własną wymarzoną księgarnię w Tokio. „Japońska Relacja” to wyjątkowa kolekcja literatury współczesnej, wydawana przez wydawnictwo Relacja, która wprowadza polskich czytelników w fascynujący świat japońskich bestsellerów. Seria ta zawiera starannie wybrane powieści, które zyskały ogromną popularność w Japonii, a teraz zdobywają serca czytelników na całym świecie.

Gdzie szukać schronienia przed wielkim kryzysem? Lepiej zaufać nieznanej małej społeczności czy zdać się na dane, liczby i tabelki? Kiedy nagi młody mężczyzna zostaje wyrzucony na piaski St Piran w Kornwalii, mieszkańcy wioski szybko go ratują. Nie wiedzą jeszcze, że Joe Haak uciekł z Londynu w obawie przed tym, że mógł spowodować globalny krach finansowy. Okazuje się jednak, że prawdziwe zagrożenie może przyjść z zupełnie innej strony. Nikt w wiosce nie zdaje sobie jeszcze sprawy z tego, że nad światem gromadzą się czarne chmury. Joe Haak wie jednak nieco więcej i desperacko próbuje przygotować swoich nowych przyjaciół na nadchodzącą apokalipsę. Oni zaś mają swoje życie, swoje zmartwienia i z pewnym rozbawieniem patrzą na niezrozumiałe dla nich działania Joe. To klimatyczna i miejscami zabawna powieść, która stawia przed nami odwieczne pytanie o to, jak w kryzysie zachowują się jednostki, całe społeczności i ci, którzy zdają się o wszystkim decydować. „Łagodna i podnosząca na duchu opowieść o odparciu apokalipsy w odległym zakątku Kornwalii”. „Financial Times” „Coś, co powinno być niemożliwe: rozgrzewająca serce dystopia. Zapomnij o wszystkim, co wiesz o apokalipsach. Ta powieść, której akcja rozgrywa się w Kornwalii, przywróci ci wiarę w ludzkość”. „Elle” John Ironmonger urodził się i dorastał w Afryce Wschodniej, chociaż jego matka była dziewczyną z Kornwalii, a jako starszy nastolatek spędził kilka lat w rybackiej wiosce Mevagissey. Jest autorem dwóch powieści: „The Coincidence Authority” i „The Notable Brain of Maximilian Ponder”, nominowanej w 2012 r. do Costa First Novel Award oraz Not the Booker Prize „Guardiana”. Mieszka na wsi w Shropshire ze swoją żoną Sue, ma dwoje dorosłych dzieci.

Czuła historia nietypowego duetu detektywów i nostalgiczna eksplozja japońskich smaków już od pierwszej strony. Wspaniały powrót do restauracji pełnej smaków, zapachów i wspomnień. Mała rodzinna restauracja gdzieś przy bocznej uliczce w Kioto. Nagare Kamogawa, emerytowany policjant, zajmuje się gotowaniem, a jego córka sprawami administracyjnymi. Ale na zapleczu prowadzą jeszcze jedną działalność – poszukują smaków z przeszłości. Jak smakowało bento z wodorostami, które ojciec przyrządzał synowi do szkoły? Smażony ryż, który przygotowywała mama wziętej modelki? Miska ryżu z tempurą, którym w przeszłości zajadała się gwiazda jednej piosenki? Pyszna lektura, która rozgrzeje serca i żołądki.

Reportaż włoskiego dziennikarza o kryzysie migracyjnym i ponadczasowa opowieść o istocie człowieczeństwa. Przejmująca opowieść włoskiego dziennikarza o granicach dzielących nasz świat na miejsca, w których goreją konflikty, i te, w których panuje spokój. Dziennikarski reportaż o społecznej, politycznej i ekonomicznej migracji – jednym z najbardziej aktualnych tematów współczesnego życia. Szokujące obrazy setek ciał uchodźców na piasku, opowieści przemytników, historie o krwawych dyktaturach, ale i o nadużyciach w organizacjach pomocowych. Alessandro Leogrande zgłębia zagadnienia gospodarcze i polityczne, które wygenerowały przepływ migracyjny; szczegółowo opisuje politykę wdrożoną przez kraje europejskie w celu radzenia sobie z tą sytuacją, podając także możliwie obiektywną interpretację konsekwencji. Próbuje odpowiedzieć również na wiele nurtujących Europę pytań: Czy nielegalni imigranci stwarzają problem dla porządku publicznego? Jaki jest koszt pomocy nowo przybyłym? Jakie są główne problemy integracji? To jednocześnie ponadczasowa opowieść o historii, o istocie człowieczeństwa i o nas wszystkich.

Ponad milion sprzedanych egzemplarzy w kilkunastu krajach! Wielokrotnie wznawiana kultowa książka Natalie Goldberg, która z humorem i wnikliwością inspiruje przyszłych pisarzy do podjęcia kroku w kierunku kreatywnej twórczości. Na czym polega bycie pisarzem? To opowiadanie szczegółów, które składają się na historię. Ta książka to po części przewodnik po pisaniu, po części filozofia zen i po części osobisty pamiętnik. Autorka, która od lat łączy pisanie z medytacją, dzieli się sugestiami, zachętami oraz praktycznymi wskazówkami dotyczącymi różnych aspektów pisarskiego rzemiosła: – pisania od „pierwszych myśli” (trzymaj rękę w ruchu, nie przekreślaj, po prostu przelej to na papier), – słuchania (pisanie to w dziewięćdziesięciu procentach słuchanie; im głębiej słuchasz, tym lepiej piszesz), – używania czasowników (zapewniają energię), – przezwyciężania wątpliwości (wątpliwości to tortura, nie słuchaj ich), – a nawet wyboru restauracji, w której piszesz. Porady zawarte w jej książce, przedstawione w krótkich rozdziałach o zabawnych tytułach, zainspirują każdego, kto pisze – lub kto tego pragnie. „Dowody na to, że wie, o czym mówi, można znaleźć w jej własnych zdaniach. Płyną one z szybkością, wdziękiem, dokładnością i prostotą. Czytelnikowi wydaje się to łatwe, ale pisarze wiedzą, że to najtrudniejsze w pisaniu”. Robert Pirsig, Zen i sztuka obsługi motocykla

Zima 1885 roku, podkrakowska wieś. Młodziutka Franciszka rodzi swoje pierwsze dziecko. W porodzie towarzyszy jej przybrana matka, znana w okolicy akuszerka. W tym samym czasie w pobliskim dworze również rodzi się dziecko. Franciszka zostaje zatrudniona jako jego mamka. Splot okoliczności sprawia, że zaczyna pomagać okolicznym kobietom w przyjściu na świat ich dzieci, a dzięki nieoczekiwanemu wsparciu zaczyna naukę w krakowskiej szkole położnych. Na początku jest zagubiona, lecz wkrótce zyskuje pewność siebie. Wraca z Krakowa do rodzinnej wsi bogatsza w wiedzę o rodzeniu, która boleśnie zderza się z wiejską rzeczywistością, biedną i zabobonną. Wciąga ją wir namiętności i wielkiej historii. „Akuszerki” to inspirowana autentycznymi zapiskami prababki autorki monumentalna i porywająca opowieść o kobiecie, która obcowała z życiem i śmiercią, kochała, nienawidziła i niosła pomoc o każdej porze dnia i nocy, także podczas wojennej zawieruchy. Sabina Jakubowska od lat jako doula towarzyszy kobietom przy porodach. Z wykształcenia archeolog. Fascynuje ją historia lokalna, której poświęciła też doktorat. Jej debiutancka powieść dla młodzieży otrzymała Nagrodę Główną w konkursie Promotorzy Debiutów. „Akuszerki” są jej pierwszą powieścią dla dorosłych czytelników.

W trzecim tomie autobiografii Maya Angelou przenosi się w świat dorosłych. Stara się utrzymać siebie i syna, wykonując szereg dorywczych prac, radzi sobie z nieudanym małżeństwem z białym mężczyzną, śpiewa w jednym z najpopularniejszych klubów nocnych na wybrzeżu San Francisco. Wyrusza do Nowego Jorku, aby dołączyć do obsady "Porgy and Bess". Koncertuje we Włoszech, Francji, Grecji, Jugosławii i Egipcie, występując dla dużej, entuzjastycznej publiczności. Ekscytację tłumi jednak dojmujące poczucie winy związane z porzuceniem syna. Apoteoza życia i miłości, świętowanie człowieczeństwa i fascynująca saga, która poruszyła, zainspirowała i wzmocniła czytelników na całym świecie. Za przekład „Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak”, pierwszej części siedmiotomowego autobiograficznego cyklu, Elżbieta Janota otrzymała Vivelo Book Awards 2023.

Są zdania, które dzielą czas na „przed” i „po”. Jednym z tych zdań jest: kobieta traci swojego męża. Bezradnie obserwuje, jak z każdym dniem traci go coraz bardziej, jak przeszłość i przyszłość zapadają się w nieznane – tak jak statki, które spadają za krawędź mapy, tam, gdzie żyją potwory morskie. Chce zapamiętać swojego męża, zanim całkowicie zniknie: kim był, jak się poruszał, jak zaraz po przebudzeniu siedział na niebieskiej kołdrze i oddychał. Chce udowodnić, że kiedyś miała męża. Ale inne obrazy niespodziewanie wyłaniają się ponad pozostałymi: Kolumb całujący piasek Indii. Kolumb rysujący mapę, na której umieszcza góry, wyspy i porty. Kolumb krzyczący w burzy: „Indie były tam!”. A kobieta myśli: można stanąć na piaszczystej plaży, narysować wyspę na mapie i nadać jej nazwę, a jednocześnie być poza kontynentem. Wciąż pamięta wszystko o swoim mężu i mówi: to było prawdziwe. Powieść opisująca emocjonalne zagubienie, gdy mąż po dziesięciu latach małżeństwa nagle pewnego ranka ogłasza: „W rzeczywistości zawsze chciałem być kobietą”. Empatyczna relacja o zakłopotaniu, zamieszaniu i trudnościach w zrozumieniu korekty płci i zmiany rzeczywistości, przeszłości i przyszłości. Równolegle do historii wyzwania pary dotyczącego zmiany tożsamości przebiega historia podróży Kolumba po świecie – odkrywania nowych lądów.

Na przedmieściach Tokio stoi rodzinny dom Shūichiego. Shūichi ma czterdzieści lat, bliznę na klatce piersiowej i obsesję na punkcie własnego serca. Jego zmarła właśnie matka manipulowała wspomnieniami z dzieciństwa, zawsze przedstawiając łagodniejszą wersję dziecięcych dramatów. Skąd Shūichi ma zatem czerpać odwagę do życia, skoro nie wie, czy kiedykolwiek udało mu się przezwyciężyć trudności? To wtedy mężczyzna zauważa tajemnicze dziecko, które kręci się wokół jego domu. Ta dziwna obecność wywołuje u Shūichiego wiele pytań: kim jest to dziecko i dlaczego wybrało jego dom? Spotkanie dorosłego i ośmiolatka zmienia na zawsze ich życie. Doprowadza ich do miejsca, które bije rytmem serca, wypowiadanym we wszystkich językach świata. Do Archiwum Bijących Serc. Oryginalna, głęboka i nieoczywista opowieść o pamięci i tożsamości, o wyobraźni i fantazji.   „Na południowym zachodzie Japonii, ze skrawka morza należącego do dwóch prowincji, Kagawy i Okayamy, wynurza się jedyna w swoim rodzaju wysepka: Teshima. Na wschodnim krańcu wyspy, w ustronnym miejscu stoi nieduży budynek z wielkim oknem wychodzącym na morze. Właśnie tam skatalogowane są bijące serca dziesiątek tysięcy ludzi, pochodzących z najodleglejszych miejsc na planecie – niektóre nadal żywe, inne będące już tylko pozostawionym przez kogoś cieniem. Miejsce to nazywa się Shinzō-on no Ākaibu, Archiwum Bijących Serc”. (fragment)

Całkiem nieźle, dzięki Monica Heisey Przezabawny debiut powieściowy o spłukanej młodej kobiecie poszukującej radości i sensu w życiu po nieoczekiwanym rozstaniu, autorstwa komiczki, eseistki i wielokrotnie nagradzanej scenarzystki Moniki Heisey. Maggie radzi sobie całkiem nieźle. Jasne, jest spłukana, jej doktorat na temat czegoś niejasnego zmierza donikąd, a jej małżeństwo trwało tylko 608 dni, ale w dojrzałym wieku dwudziestu ośmiu lat Maggie jest zdeterminowana, by rozpocząć nowe życie. Teraz ma czas, by zająć się swoimi hobby, jeść hamburgery o czwartej nad ranem i ożywić swoje życie seksualne. Dopingowana przez przyjaciół Maggie przechodzi przez pierwszy rok życia singielki, od czasu do czasu randkując, od czasu do czasu budząc się na podłodze i zadając sobie po drodze trudne pytania. „Całkiem nieźle, dzięki” to słodko-gorzka historia, która obnaża niepewność współczesnej miłości, przyjaźni i naszych poszukiwań tego, co lubimy nazywać „szczęściem”. To jak „Seks w wielkim mieście” dla milenialsów z obsesją na punkcie mediów społecznościowych. Debiut, któremu nie można się oprzeć. – Metro (UK)

Nasze zaginione serca Celeste Ng Najnowsza powieść autorki Małych ognisk. Po straszliwym kryzysie ekonomicznym w USA powstaje represyjny system rządów, w ramach którego władze mogą przesiedlać dzieci dysydentów, szczególnie tych o azjatyckim pochodzeniu. Jednym z takich dzieci jest dwunastoletni Bird, który mieszka z ojcem, emerytowanym profesorem Harvardu zdegradowanym do pracy w bibliotece. Bird za wszelką cenę chcę się dowiedzieć, co stało się z jego zaginioną trzy lata wcześniej matką, poetką chińskiego pochodzenia. Kiedy chłopak otrzymuje tajemniczy list z zaszyfrowanym rysunkiem, zostaje wciągnięty w jej poszukiwania. Zetknie się z zakazanymi ludowymi przypowieściami, wejdzie do podziemia działalności bibliotek i pozna historie dzieci zabranych rodzicom. Jak to możliwe, że pozornie cywilizowana społeczność ignoruje jawną niesprawiedliwość? Co jest w stanie zrobić matka, aby ochronić swoje dziecko? Nasze zaginione serca to opowieść o świecie, w którym szukano winnych kryzysu, i o świecie, w którym ich znaleziono. Zawsze są przecież jacyś oni, jacyś inni, odzierani z godności, pozbawiani tożsamości. Wyczekiwana trzecia powieść Celeste Ng, amerykańskiej pisarki o chińskich korzeniach, autorki bestsellerowych Małych ognisk, na podstawie których Reese Witherspoon stworzyła ceniony serial. Nie pozostawia obojętnym. – Stephen King Bestseller New York Timesa Książka roku 2022 według: People, TIME Magazine, The Washington Post, USA Today, NPR, Los Angeles Times, Oprah Daily.

Fotograf utraconych wspomnień Sanaka Hiiragi Witajcie w zaświatach! Jak tam jest? Może właśnie tak… Gdzieś między światami znajduje się studio fotograficzne, do którego ludzie trafiają po śmierci. Zanim jednak odejdą w dalszą drogę, czeka ich ostatnie zadanie. Otrzymują stos zdjęć, po jednym z każdego dnia życia, i z nich muszą wybrać po jednym z każdego przeżytego roku. Mogą też cofnąć się w czasie, aby sfotografować jeden szczególny dla nich moment. Gdy zdjęcia są już wybrane, Hirasaka przygotowuje specjalny pokaz, podczas którego każda osoba ogląda swoje życie, zanim w spokoju odejdzie do wieczności. Poznajemy trzech gości tego wyjątkowego zakładu fotograficznego. Starsza kobieta chce wrócić do ruin powojennego Tokio. Mężczyzna w średnim wieku, członek jakuzy, wraca do momentu, w którym czuł radość i wdzięczność. Z kilkuletnią dziewczynką Hirasaka chce spędzić dzień na beztroskiej zabawie. Ale nie można bezkarnie ingerować w przyszłe losy… Fotograf utraconych wspomnień to kojąca i podnosząca na duchu opowieść o życiu, nadziei i przeplataniu się ludzkich losów.

Rytuały krwi. Źródła i historia naszej namiętności do wojny Barbara Ehrenreich Co przyciąga nasz gatunek do wojny? Co sprawia, że przemoc postrzegamy jako rodzaj świętego obowiązku, rytuału, który chłopcy muszą przejść, aby stać się mężczyznami? Barbara Ehrenreich zabiera czytelników w oryginalną podróż od skomplikowanych ludzkich ofiar starożytnego świata do rzezi dwudziestowiecznych wojen i holokaustu. W Rytuałach krwi autorka przegląda kruche zapiski z prehistorii i odkrywa źródło wojny w nieoczekiwanym miejscu – nie w „instynkcie zabójcy” charakterystycznym dla samców naszego gatunku, ale w rytuałach krwi, które pierwsi ludzie odprawiali, by odtworzyć swoje przerażające doświadczenia z silniejszymi drapieżnikami. Genialne w koncepcji i bogate w zakres Rytuały krwi to monumentalne dzieło, które wciąż zmienia nasze rozumienie największego zagrożenia dla ludzkiego życia. Barbara Ehrenreich (1941–2022) – dziennikarka, pisarka, aktywistka polityczna i działaczka społeczna. Była stałą współpracownicą magazynu „Time”, pisała również do „New York Timesa”, „Mother Jones”, „Ms”, „The New Republic”. Autorka kilku książek o tematyce społecznej i feministycznej, m.in. Za grosze. Pracować i (nie) przeżyć.

Prawa epidemii Skąd się epidemie biorą i czemu wygasają? Adam Kucharski W hotelowym lobby w Hong Kongu lekarz z gorączką spotyka nieznajomego. W Nowym Jorku dziennikarz uczestniczy w branżowym spotkaniu pełnym spanikowanych bankowców. W Australii turystka udostępnia w sieci film, który uczyni ją sławną – i którego będzie bardzo żałować… Wybuchające epidemie – chorób, newsów i idei – rozprzestrzeniają się teraz szybciej niż kiedykolwiek. Co nimi rządzi, według jakich zasad się roznoszą? I co nam mówią o naszym życiu? Adam Kucharski w pasjonujący sposób opowiada czytelnikom o epidemiach. Z tej książki dowiesz się jakie są zasady rozprzestrzeniania się wirusów, mód i idei oraz jak te uniwersalne prawa kształtują zachowania i wpływają na nasze życie. Trudno wyobrazić sobie bardziej aktualną książkę… Po jej przeczytaniu lepiej rozumiemy współczesny świat. —The Times To doskonały moment na książkę taką jak ta… a zasady domina, które, jak przekonuje Kucharski, można zastosować do wszystkiego: od legend i kryzysów finansowych po choroby i samotność, budzą teraz szczególne zainteresowanie. —Sunday Times Prawa epidemii to literatura popularnonaukowa w najlepszym wydaniu. Aktualny i fascynujący temat został opisany w klarowny i przystępny sposób. Nawiązując do psychologii, medycyny, teorii sieci i matematyki, epidemiolog Adam Kucharski przygotował doskonały przewodnik po ukrytych prawach rozprzestrzeniania się rzeczy – od pomysłów i memów po przemoc i śmiertelne wirusy. Ta książka jest również wysoce zaraźliwa: gdy ją przeczytasz, będziesz chciał, żeby inni też ją przeczytali. —Alex Bellos, autor Alex's Adventures in Numberland Adam Kucharski jest profesorem nadzwyczajnym w London School of Hygiene and Tropical Medicine, pracującym nad epidemiami na świecie, takimi jak epidemia wirusa ebola i wirusa zika. Jest członkiem TED i autorem wykładów How data can predict the next pandemic oraz What superhuman poker bots can teach us about decision making. Jest laureatem nagród Rosalind Franklin Award Lecture for Physical Sciences and Mathematics 2016 oraz Wellcome Trust Science Writing 2012. Pisał dla Observera, Financial Times, Scientific American i New Statesman. Jest autorem książki The Perfect Bet: How Science and Maths Luck Out of Gambling.

Uduszeni Beth Gardiner W Polsce z jego powodu umiera kilkadziesiąt tysięcy osób rocznie. Na całym świecie zanieczyszczone powietrze zabija siedem milionów ludzi. Więcej niż palenie papierosów. Podwyższa ryzyko wystąpienia udarów, zawałów serca, nowotworów, przyczynia się do przedwczesnych porodów, występowania demencji, astmy i wielu innych schorzeń. To wszystko już teoretycznie wiemy. Ale co możemy zrobić? Beth Gardiner podróżuje po świecie (odwiedza również Polskę), aby spotkać się z naukowcami, którzy zmienili nasze rozumienie wpływu zanieczyszczeń na ludzkie organizmy. Śledzi także ekonomiczne i polityczne powody, dla których zanieczyszczone powietrze pozostaje na poziomie zagrażającym życiu i zdrowiu. Autorka skupia się na realistycznych rozwiązaniach i inspirujących historiach ludzi walczących o zdrowszą przyszłość. Napisała książkę, która stanowi ważny głos w dyskusji o jednym z najistotniejszych problemów naszych czasów. Beth Gardiner to amerykańska dziennikarka, obecnie mieszkająca w Londynie. Publikuje w „The New York Times”, „The Guardian”, „National Geographic”, „Time” i „The Wall Street Journal”. Zajmuje się zdrowiem, środowiskiem i zrównoważonym rozwojem, pisała także o polityce, edukacji i feminizmie. Przez 10 lat była reporterką Associated Press.

Ślad po mamie Marta Dzido Spojrzenie na aborcję z perspektywy pojedynczej kobiety, bez uwikłania w polityczny kontekst. Nastoletnia Anna zachodzi w ciążę z Grześkiem, który pojawia się z plikiem banknotów i adresem dyskretnego gabinetu ginekologicznego. Umawia się na zabieg i po wszystkim próbuje na nowo poukładać swoje życie. Wraca myślami do dzieciństwa, tworzy alternatywne scenariusze i zastanawia się nad okolicznościami własnego przyjścia na świat. W tle miłość, przyjaźń, imprezy, narkotyki i próby wejścia w dorosłość. Marta Dzido – polska pisarka i reżyserka, zadebiutowała jako szesnastolatka. Jest autorką m.in. powieści Ślad po mamie, Małż, Matrioszka, zbioru opowiadań Sezon na truskawki i książki reportażowej Kobiety Solidarności. Za powieść Frajda zdobyła w 2019 roku Europejską Nagrodę Literacką. Jest autorką zdjęć do filmu dokumentalnego „Podziemne państwo kobiet”, jako scenarzystka i reżyserka pracowała również przy dokumentach „Solidarność według kobiet” oraz „Siłaczki”.

Co chciałabym, żeby ludzie wiedzieli o demencji Mitchell Wendy Wendy Mitchell miała 58 lat, kiedy zdiagnozowano u niej demencję o wczesnym początku. Jej umysł zalały fale obrazów osób w ostatnim stadium otępienia – bez pamięci, bez świadomości, bez szans i nadziei. Czy jej codzienność też tak będzie wyglądać? Co sama może zrobić, żeby dobrze przeżyć resztę życia? Co chciałabym, żeby ludzie wiedzieli o demencji to z jednej strony niosące nadzieję zapiski z prób poukładania sobie życia na nowo, a z drugiej niezwykle wartościowa wiedza o demencji, która przyda się zarówno osobom chorym, jak i ich opiekunom, rodzinie, przyjaciołom, a także pracownikom ochrony zdrowia. Autorka szczerze dzieli się trudnościami, z jakimi przyszło jej się mierzyć, opisuje, jak demencja wpływa na jej sposób myślenia, odczuwanie emocji, wzrok, słuch i orientację w przestrzeni. Pokazuje, jak radzi sobie z codziennością i co jej pomaga w utrzymaniu samodzielności, podpowiada rozwiązania, które ułatwią życie osobom z demencją na poziomie rodzinno-domowym, i sugeruje, jakie zmiany przydałyby się przy projektowaniu przestrzeni publicznej, aby była dla nich przyjazna. O autorce: Przez dwadzieścia lat pełniła funkcję kierowniczki zespołu w National Health Service. Po otrzymaniu diagnozy postanowiła poświęcić się szerzeniu świadomości na temat demencji oraz pokazywaniu innym chorym, że ich życie nie kończy się w momencie diagnozy. Jest ambasadorką Brytyjskiego Stowarzyszenia na Rzecz Walki z Chorobą Alzheimera, a w 2019 roku otrzymała doktorat honoris causa Uniwersytetu w Bradford za swój wkład w prowadzone badania naukowe. Ma dwie córki i mieszka w Yorkshire. „Lektura obowiązkowa”. – Sunday Times Magazine „Księga nadziei”. – Observer „Musisz to przeczytać. Polecam z całego serca”. – Michael Ball, aktor

Skończyła się druga wojna światowa, w kraju panuje optymizm i nadzieja na lepsze jutro. Młodziutka Maya próbuje znaleźć miejsce na świecie dla siebie i swojego małego synka. Zmienia prace, zmienia mężczyzn, w końcu próbuje wrócić do rodzinnego domu. Okazuje się jednak, że Stamps w stanie Arkansas przestało być jej bezpiecznym schronieniem, Angelou nie jest już jego częścią. Życie Mai przybiera dramatyczny obrót, a ona sama staje przed nowymi wyzwaniami i pokusami. W „Zgromadźcie się w imię moje” Angelou kontynuuje opowieść o swoich losach, rozpoczętą w pierwszej części cyklu („Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak”). To przejmująca seria autobiograficzna, w której Maya Angelou oddaje zmagania i triumfy swojego pełnego pasji życia. Niezłomna godność, mądrość, humor i głębokie człowieczeństwo charakteryzują zarówno jej życiową drogę, jak i pisarstwo. Opinie o książce Postać Angelou jako pisarki, kobiety, czarnej obywatelki wzmacnia się i pnie w górę. Kirkus Reviews Ta książka to klejnot. Obraz życia wielu czarnych Amerykanów pod koniec lat czterdziestych. Wnikliwa i słodko-gorzka. Chicago Tribune Bogata i wciągająca. Angelou opowiada historię tej nieustraszonej, lekkomyślnej, głupiutkiej dziewczyny bez ozdobników – nie potrzebuje ich. The New Yorker O autorce Maya Angelou (1928–2014) – afroamerykańska poetka, pisarka i reżyserka odznaczona Narodowym Medalem Sztuk oraz Prezydenckim Medalem Wolności, aktywistka na rzecz praw obywatelskich dla czarnoskórej ludności w Stanach Zjednoczonych.

To książka dla nas, które gdzieś po drodze do osiągania życiowych celów zgubiłyśmy siebie. Dla zmęczonych, przytłoczonych codziennością i próbujących zaspokoić potrzeby wszystkich wokół. A co z naszymi? Jak sprawić, żeby w codziennej gonitwie nie zapomnieć o sobie, jak zmienić myślenie o tym, co w życiu najważniejsze, i jak tworzyć mocne i dobre relacje z innymi? #nażyćsię. Jak zacząć nażywać się dziś, pamiętać o tym jutro i już nigdy o sobie nie zapomnieć to osobista książka o odwadze i odnajdywaniu dobrostanu pomimo życiowych przeszkód. Autorka z troskliwością i zrozumieniem pochyla się nad naszymi próbami zadbania o siebie i pokazuje drogi wyjścia z pułapek, w które wpadamy. Szczerze dzieli się historiami z własnego życia, co sprawia, że jest to też lektura pełna osobistych wzruszeń i refleksji. Spróbuj się #nażyć – w pobliskim parku, na własnej kanapie, nad Bałtykiem czy na egzotycznej wyspie. Różne drogi, ten sam cel – ty. Marta Iwanowska-Polkowska– coachyca, trenerka, z wykształcenia psycholożka, z powołania towarzyszy innym w odważnym urzeczywistnianiu swojego JA, podejmowaniu śmiałych wyzwań i przechodzeniu przez zmiany z wyrozumiałością dla siebie. Autorka podcastu „Urzeczywistnij swoje Ja”. Prowadzi procesy indywidualne i warsztaty rozwojowe. Jej główne „narzędzia pracy” z innymi to refleksja, uważność, akceptacja i docenianie, zmiana perspektywy, ale też poczucie humoru i zachwyt. Na stronie ManufakturaRozwoju.pl dzieli się swoimi refleksjami i podcastami. Prywatnie mama i żona. Odważyła się żyć i #nażyćsię niezależnie od tego, jak życie ją poobijało.

Miała cztery lata, kiedy pierwszy raz kopnęła piłkę. Teraz jest złotą medalistką olimpijską, dwukrotną mistrzynią świata i zdobywczynią niezliczonych nagród i wyróżnień dla najlepszej piłkarki, która swoją pozycję megagwiazdy sportu wykorzystuje, aby walczyć o bliskie jej wartości. Od dziecka Rapinoe zawsze robiła, co mogła, by bronić tego, co słuszne – nawet jeśli oznaczało to występowanie przeciwko innym. W swojej książce po raz pierwszy ujawnia, jak wygląda jej życie zarówno na boisku, jak i poza nim. Pokazuje czytelnikowi swoją osobistą drogę, pełną humoru, człowieczeństwa i radości i mówi do niego: Masz jedno życie. Co z nim zrobisz?

Przejmująca, słodko-gorzka opowieść o roku z życia człowieka, który nie nadążał za światem Johnsey Cunliffe desperacko próbuje trzymać się tego, co znane, nawet gdy traci tych, którzy przez całe życie chronili go przed trudną codziennością. Po śmierci rodziców dziedziczy rodzinną farmę i solidnie zaopatrzone konto bankowe. Nie umie jednak zarządzać ani jednym, ani drugim. W jego życie wkraczają wiejskie łobuzy i intryganci śledzący każdy jego krok. Kiedy po brutalnym pobiciu trafia do szpitala, wydawać by się mogło, że zazna wreszcie przyjaźni i miłości. Czy to wystarczy, aby przestał być tak rozpaczliwie samotny? „Zwięzłe, olśniewające, wyważone dzieło. To jedna z tych pięknych i poważnych powieści, która potrafi też rozbawić”. – Sebastian Barry, „Guardian” „Jego bohaterowie to ludzie o wielkich sercach żyjący w świecie pełnym ciasnych umysłów”. – Anne Enright, „Observer” „Boleśnie poruszająca. Ryan zachowuje równowagę między emocjami, zaskoczeniem i dwuznacznością. Wyznacza punkt odniesienia dla innych pisarzy”. – John Boyne, „The Irish Times”