Mundur i barwy artylerii polskiej w XVIII i XIX wieku

Próba przedstawienia procesu kształtowania się umundurowania i systemu barw charakterystycznych dla artylerii koronnej i Wielkiego Księstwa Litewskiego armii Rzeczypospolitej Obojga Narodów, następnie Artylerii Obojga Narodów, artylerii Legionów Polskich we Włoszech i Legii Naddunajskiej, artylerii Wojska Polskiego Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, a także artylerii Milicji Wolnego Miasta Krakowa oraz polskich formacji wojskowych z okresu Wiosny Ludów i Powstania Styczniowego.
Autor ukazał w pracy genezę barw, w tym obce wpływy, w wyniku których na przestrzeni XVIII i XIX w. ukształtowała się barwa tej broni. Zwrócił uwagę na specyfikę umundurowania artylerii konnej, zawsze silnie związanej z formacjami polskiej jazdy. Starał się także wskazać na oryginalność barw artylerii Wojska Polskiego i na wpływ polskich rozwiązań mundurowych na inne armie europejskie, zauważalny w epoce napoleońskiej oraz w pierwszej ćwierci XIX wieku. W książce liczne kolorowe ilustracje umundurowania.