Żydzi w doktrynie Kościoła katolickiego po Soborze Watykańskim II

Dlaczego przymierze Boga z narodem wybranym jest nieodwołalne? Czy Żydzi poprzez swoje praktyki uczestniczą dziś w zbawieniu? Jaką rolę w dialogu Kościoła z judaizmem pełnią hebrajscy katolicy?

Prof. Gavin D’Costa, teolog na Uniwersytecie Bristolskim przeprowadza rzetelną analizę posoborowych dokumentów Magisterium Kościoła, pokazując, w jakich kierunkach może rozwinąć się refleksja teologiczna o narodzie wybranym, a wraz z nią – relacje katolicko-żydowskie. Według autora jego wnioski dają „możliwość powolnego otwarcia się na bardziej skruszoną, pokorną, pozytywną i chętną nauki postawę w relacjach z narodem żydowskim, pamiętając, że judaizm wywodzi się z Boskiego źródła żywiącego również Kościół katolicki. Jeżeli Oblubienica Chrystusa nie zdoła rozpoznać Bożych działań widocznych w judaizmie, wówczas nie zdoła poznać samej siebie”.

Dwa fakty sprawiają, że książka D’Costy jest pozycją z gatunku must read dla każdego, komu leży na sercu nie tylko dobro własnego Kościoła lokalnego, ale Kościoła jako Ciała Chrystusa w ogóle. Pierwszym jest nawiązanie i prowadzenie trudnego dialogu chrześcijańsko-żydowskiego zapoczątkowanego przez soborową deklarację Nostra aetate ponad pół wieku temu. Drugim – coraz większa obecność w Kościele tych, którzy sami siebie określają Ecclesia de circumcisione.

Dlaczego przymierze Boga z Izraelem jest wciąż aktualne? Czy rytuały judaizmu rabinicznego są ważne w drodze ku zbawieniu? Czy powstanie państwa Izrael to realizacja obietnicy ziemi, obietnicy danej przez Stwórcę narodowi wybranemu? Misja wśród Żydów – tak czy nie? To tylko niektóre pytania, z którymi zmaga się Autor na kartach tej książki. A do tych zmagań zaprasza Czytelnika.

ks. prof. dr hab. Mariusz Rosik