Kiedy wszyscy byliśmy na wojnie | Maria Zagórska (Książka)

Wydawnictwo:	LSW
Rodzaj oprawy:	Okładka broszurowa (miękka)
Wydanie:	pierwsze
Liczba stron:	236
Format:	150x210mm
Rok wydania:	2019

Zobacz więcej

Podobne do Kiedy wszyscy byliśmy na wojnie

32,24 zł

Natalia. Pozostało Tylko Wierzyć

28,99 zł

Wędrówka przez życie Donna Leon

8,0 (1)

29,99 zł

Niebezpieczny piątek Jurek Patryk

6,8 (29)

33,88 zł

Co zjadłem przez rok. (i o czym wtedy myślałem) Stanley Tucci

7,1 (33)

17,99 zł

Rak? Nie, dziękuję

5,9 (17)

17,99 zł

Schizofreniczka

7,6 (9)

19,79 zł

Niewidzialna

8,1 (35)

41,40 zł

Listy 1950–1955

9,0 (2)

29,99 zł

Mój przyjaciel Hitler wyd. 2025

35,94 zł

Na marginesie Manhattanu. Radość, śmierć i Joan Didion. Wspomnienie

6,2 (10)

47,99 zł

Spowiedź menadżera

7,6 (7)

26,99 zł

Z dziejów rodu Miklasińskich

Historia pewnego teleturnieju, która mogła wydarzyć się naprawdę - Totalnie Wyniszczony

39,99 zł

Dorosłość. Wyznania wyd. 2025

31,80 zł

50 twarzy matki dziecka na zawsze Joanna Omylak

9,7 (15)

Boli tylko, gdy się śmieję.... Listy i rozmowy wyd. 2025 - Lem Tomasz

42,89 zł

Nieznanych Polaków historie niezwykłe Piotr Marczak

8,0 (2)

38,58 zł

Bogusław Wolniewicz Portret

7,5 (2)

29,95 zł

Cieszę się, że moja mama umarła

17,99 zł

Życie normalnego faceta

7,3 (8)

41,99 zł

Dać z siebie wszystko, to wygrać. Tom 2

35,99 zł

Dziennik czasu wojny

7,8 (6)

54,37 zł

Pamiętniki z czasów Ludwika XI i Karola VIII (1464-1498)

17,99 zł

Skasowany mózg. Osobisty portret rodzinny z alzheimerem w tle

8,6 (11)

29,34 zł

Śladami Pana Tadeusza

29,40 zł

Tata małego skrzata

19,79 zł

Ultreia

6,0 (7)

50,67 zł

Schyłek. Dziennik 2019-2022

6,9 (39)

„Kulturałki” czyli lustro Felietony z „Dziennika Polskiego” z lat 2000-2017

23,99 zł

Jak adoptowałem Antona

8,3 (24)

Drogi Czytelniku, przed Tobą niecodzienna podróż w czasie – dwie niezwykłe historie, których scenariusze napisała rzeczywistość wojny. Będzie to zaskakująca wędrówka, bo odbyły ją i opowiedziały o niej dwie małe dziewczynki – Wanda i Maria (Donia), cioteczne siostry z Kresów Wschodnich. Przenieśmy się do świata ich przeżyć i postrzegania wydarzeń, których optyka zmieniała się wraz z dorastaniem bohaterek, ale przede wszystkim była naznaczona dramatem wygnania i rozstaniem z sielankowym obrazem dzieciństwa sprzed wojny. Ich losy, choć różne, połączone są tą samą nicią traumy, której nie skąpiły im dni pod niebem długo innego koloru niż lazur. Autorka niezwykle trafnie i subtelnie wnika w umysły dziewczynek i strona po stronie odwzorowuje szczegóły ich życia w piekle wojny, nawet te najbardziej osobiste, a toczące się na dwóch płaszczyznach – tej namacalnej zewnętrznej oraz myśli i emocji dziecka, które dorasta. Z lapidarnych retrospekcji i szczątkowych zapisków w pamięci, tonu głosu w słuchawce telefonu, wyrazu twarzy podczas rozmów (dzisiaj już ze staruszkami) złożone są portrety bohaterek, których losy były dalekie od poukładanego i przewidywalnego życia. Zapraszam do towarzyszenia Marii Szatroń w podróży po kolejnych stacjach exodusu rodziny od Wileńszczyzny przez stepy Kazachstanu, Iran, Indie, obozy w Afryce, aż do zacumowania w brytyjskim porcie oraz Wandzie Giesmin w tułaczce od miasta do miasta w poszukiwaniu domu, a przede wszystkim do wejścia w świat narratorek. W świat, którego nie widać, ale który jest w sferze ich uczuć i doznań, a do którego wprowadza nas Autorka. Michał Szewczyk Porcelanę w domu w Zarzeczu stłukli rosyjscy żołnierze w październiku 1939 roku. Wojna od zachodu przyszła parę tygodni wcześniej, ta druga bliższa dopadła nas z Lidy. Otoczyła dom ze wszystkich stron, wdarła się z wrzaskiem do środka, pluła przekleństwami, strzelała na postrach i na oślep, plądrowała pokoje, niszczyła, groziła. Żądała wódki i jedzenia. Była pijana. Zabrała światu kolory, dokładnie i na długo nauczyła strachu, zniszczyła oczywisty porządek rzeczy i zmieniła go nieodwracalnie. Sprawiła, że nie chciało się niczego pamiętać. Nie przypominać… Może kiedyś, później. A to znaczyło, że może być lżej, tak jakby TO się nie stało. Prawie… Ojciec sam nosił i podawał im wódkę. Żądali więcej i więcej, zbyt pijani, żeby mówić. Słowa zastąpił bełkot i prostackie gesty. Potem był pijacki niebyt, sen, z którego podnosili się chwiejnie, nie mniej źli, żądni… Czego? – Ubijom! Zastrelim!... – tego chcieli. (Wanda) Jest cicho. Ludzie śpią. Mama mówi, że są chorzy. Ja jestem zdrowa, ale inne dzieci też chorują i śpią. A potem się nie budzą. I dorośli też. Na postoju otwierają się drzwi i pani, a czasem pan, z opaskami czerwonego krzyża na rękawach pokazują palcem na śpiących. Żołnierze ich zabierają i wynoszą z wagonu. A potem kładą na ziemi. Śpiący leżą nieruchomo w równym rzędzie, są duzi albo mali. Dużo dzieci. I ta śliczna dziewczynka, która siedziała obok swojej mamy i popatrzyła na mnie zanim usnęła. Nie wiem gdzie podziała się jej mama. A w wagonie wszyscy płaczą. Jest mi dziwnie. Chcę do domu i do Mani. Jestem głodna. (Maria)

Szczegółowe informacje na temat książki Kiedy wszyscy byliśmy na wojnie

Wydawnictwo:	LSW
EAN:	9788320557251
Autor:	Maria Zagórska
Rodzaj oprawy:	Okładka broszurowa (miękka)
Wydanie:	pierwsze
Liczba stron:	236
Format:	150x210mm
Rok wydania:	2019
Data premiery:	2020-09-11
Podmiot odpowiedzialny:	Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza Erazma Ciołka 15 lok 8 01-441 PL e-mail: [email protected]