Trojka to tryptyk, a zarazem powieść czytana od lewej do prawej. Morska podejmuje wyzwanie napisania kobiecej i kvirowej historii Europy Wschodniej, w której wszystkie bohaterki to wspaniałe banitki.
Łotewska biolożka w podmoskiewskim rządowym ośrodku zmienia plan badań, bo spotkała na swej drodze czarnego kota. Nawiązując ludzko-zwierzęcą więź, stara się wyjaśnić tajemnicę zniknięcia polskiego naukowca.
Grupa petersburskich tancerek na przemian pogrąża się w żałobie, odcina się, lub próbuje rozwiązać sprawę okrutnego morderstwa ich koleżanki i nauczycielki kvir tango.
Wielbiona przez studentów i czytelników osiemdziesięcioletnia słoweńska profesorka literatury układa sobie życie prywatne, licząc na to, że romans w późnym wieku będzie dla niej nagrodą za wieloletnią pracę. Cena za szczęście jest wysoka, lecz miłość okazuje się silniejsza od śmierci.
W centrum wszystkich trzech historii znajduje się Rosja w chwili, gdy pogrzebane zostały nadzieje na demokratyczny zwrot.
Izabela Morska
Izabela Morska, jedna z najbardziej wyrazistych postaci życia literackiego w niezależnej Polsce.
W latach dziewięćdziesiątych jedna z pierwszych nauczycielek twórczego pisania; autorka przewodnika do prowadzenia takich zajęć Twórcze pisanie dla młodych panien (1999) oraz przewodnika po polskiej niezgodzie ze sobą i światem Kultura obrażonych (2003). Jako poetka, autorka dwóch tomów poezji, Madame Intuita (2002) i 1983. Maszynopisy (2023). Jej wiersze ukazują się w międzynarodowych antologiach.
Jako naukowczyni, autorka Obszarów odmienności (2006) o polskich dylematach modernistycznych i monografii Glorious Outlaws (Wspaniali wygnańcy) (2016), gdzie rozważa dług jako narzędzie narracyjne we współczesnej powieści postkolonialnej.
Jako prozaiczka, autorka kultowej powieści trójmiejskiej Absolutna amnezja (1995), powieści gotyckiej Alma (2003) i dziennika z podróży do ciemnej krainy systemu medycznego Znikanie (2019), a także właśnie wydanej Trojki (2024)
Pracuje na stanowisku profesora UG w Instytucie Anglistyki Amerykanistyki; jako kulturoznawczyni zajmuje się narracjami marginalizacji i głosami wywłaszczonych z perspektywy postkolonialnej i kwirowej.
Jej międzynarodowe afiliacje obejmują ISEES i Beatrice Bain Research Center przy University of California-Berkeley (USA), Hawthornden (Szkocja) i Uniwersytet im. Szołochowa (Rosja). Wystąpiła na ponad 50 konferencjach naukowych i festiwalach literackich.
Jest stypendystką Yaddo (2011), Rezydencji Wyszehradzkich (2021) i OSA Archivum (2022) w Budapeszcie. W 2018 roku otrzymała Nagrodę im. Juliana Tuwima za całokształt twórczości; w 2020 roku Pomorską Nagrodę Literacką.
Mieszka w Gdańsku od 2013 roku, zaś od 2009 roku wykłada konteksty historyczne i kulturowe literatury amerykańskiej w Instytucie Anglistyki i Amerykanistyki na Uniwersytecie Gdańskim.
Pisarka, eseistka, komparatystka. Felietonistka portalu Gdańsk Miasto Literatury. Aktywistka wyobraźni.
