Adam Bujak

Najnowsze, długo oczekiwane wydanie bestsellerowego albumu Adama Bujaka o Ziemi Świętej. Dwa tysiące lat temu po spalonej słońcem Samarii, Galilei, Judei wędrował Chrystus. Teraz te same szlaki przeszło dwóch artystów. Twórca słowa i twórca obrazu. Poeta i fotografik – Marek Skwarnicki i Adam Bujak. Wędrowali przez Nazaret, Betlejem, Jerozolimę, Kafarnaum, wspinali się na Górę Oliwną i Syjon, przemierzali brzegi Jeziora Galilejskiego… Te i inne ślady życia oraz nauczania Jezusa tworzyły ich pielgrzymi szlak. Plonem tych peregrynacji stał się niezwykły album zatytułowany znamiennie: „Tajemnice Ziemi Świętej”. To relacja artystyczna, w której słowo splata się z obrazem, a obraz z modlitwą. Konstrukcja albumu jest niezwykła, została bowiem zbudowana według porządku… tajemnic różańcowych! Wśród miejscowych kapłanów i pielgrzymów z całego świata spotykamy nawet samego papieża, Jana Pawła II. Można zapytać, czy są jeszcze tajemnice, które nie zostały odkryte? Czy są takie miejsca, w których jesteśmy bliżej Boga? Dwaj wybitni artyści odpowiadają na te pytania. Warto zagłębić się w „Tajemnice Ziemi Świętej”, aby samemu odkryć piękno surowej przyrody i starożytnych zabytków, poznać magię świętych miejsc, zagłębić się w modlitwę… Album ze wszech miar urzekający!

Wszyscy kojarzymy wielkopiątkowe Drogi Krzyżowe z Janem Pawłem II w Koloseum, pamiętamy, jak wielkim czcicielem Krzyża był polski Papież. Mało kto jednak wie, że Ojciec Święty niemal co piątek odprawiał nabożeństwo Drogi Krzyżowej na… dachu Pałacu Apostolskiego. Znajduje się tam ogród z 14 stacjami wykonanymi na polecenie Pawła VI. Jedynie Adam Bujak i to tylko raz miał zaszczyt fotografować rozmodlonego, głęboko przeżywającego Mękę Pańską Jana Pawła II w tym niezwykłym miejscu… Prezentujemy Czytelnikom całkowicie unikatową książkę, składającą się z tych właśnie i wielu innych nie publikowanych zdjęć polskiego Papieża z okresu Triduum Paschalnego. „Via Crucis” to jednak dzieło nie tylko artysty fotografika, ale w jeszcze większym stopniu samego Jana Pawła II, którego krótkie, ale jakże głębokie i poruszające rozważania Drogi Krzyżowej zamieszczono także na kartach tej książki. Zachowały się teksty dwóch Dróg Krzyżowych autorstwa Karola Wojtyły - Jana Pawła II; jeden z roku 1976, drugi z 2000. Oba znalazły się w „Via Crucis”. Z tą książką można wyruszyć na nabożeństwo Drogi Krzyżowej razem ze Świętym Papieżem.

Takiego albumu o naszym kraju jeszcze nie było. Polska ukazana została tu od czasów najdawniejszych do najnowszych, wiek po wieku. Każde stulecie, od X po XXI, zostało osobno scharakteryzowane. Przypomniane zostało również, że wcześniej istniała Prapolska. Wraz z autorami tej książki wędrujemy przez nasze przebogate dzieje, zapoznajemy się z rodzimą historią, kulturą i sztuką – jest z czego być dumnym! Wędrówka ta szybko okazuje się wielką przyjemnością, bowiem fotografie Adama Bujaka, starannie dobrane, zachwycają swą urodą. Artysta szukał nieraz ujęć niezwykłych, starając się dorównać dawnym mistrzom architektury i sztuki, których dzieła uchwycił w swoim obiektywie. Wydawca postanowił wzbogacić warstwę ilustracyjną atrakcyjnym tekstem. Zaprosił więc do współpracy jednego z najwybitniejszych historyków polskich, prof. Wojciecha Polaka. Jest to autor, który nie tylko dysponuje olbrzymią wiedzą, ale także pisze literacko, zręcznie posługuje się piórem – świetnie się go czyta. To nie są krótkie, zdawkowe teksty, jakie zazwyczaj umieszcza się w albumach. Gdyby zsumować opisy poszczególnych stuleci, okaże się, że mamy w ręku świetne kompendium wiedzy na temat całych dziejów naszej Ojczyzny. Bardzo ciekawe w tej nietypowej książce jest to, że autor zdjęć Adam Bujak, który zjeździł Polskę wielokrotnie wszerz i wzdłuż, zdecydował się sfotografować również obiekty mało znane, a jakże piękne i cenne. Dzięki temu dokonujemy prawdziwych odkryć. Obok Wawelu, dawnych katedr, Łazienek Królewskich czy innych wspaniałych, popularnych zamków lub świątyń spotykamy np. mały kościółek w Dziekanowicach z romańskim prezbiterium z XI w., czy ufundowany jeszcze przez Kazimierza Wielkiego kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Łapczycy. Zaglądamy do wspaniale przyozdobionych chat ludowych w Zalipiu lub do XII-wiecznych kopalń soli w Bochni i Wieliczce. Patrzymy ponadto na najwyższy drapacz chmur w Unii Europejskiej wybudowany w Warszawie zaledwie parę lat temu. W albumie jest aż 600 zdjęć, a co jedno, to ciekawsze. Autorzy starali się oddać bogactwo naszego narodowego dziedzictwa. Nie było to zadanie łatwe, ale udało im się. Zapraszamy zatem wraz z nimi do wędrówki po kartach tej książki – do fascynującej wędrówki po Polsce! Spis treści: Prapolska Wiek X Początki państwa polskiego Wiek XI Od Bolesława Chrobrego do Władysława Hermana Wiek XII Rządy Bolesława Krzywoustego i początki rozbicia dzielnicowego Wiek XIII Droga do zjednoczenia państwa polskiego Wiek XIV Zjednoczone królestwo Wiek XV Potęga monarchii jagiellońskiej Wiek XVI Saeculum Aureum Wiek XVII Wiek Srebrny Wiek XVIII Czasy saskie, oświecenie i utrata niepodległości Wiek XIX Walka o wolność Wiek XX Od niepodległości do niepodległości Wiek XXI Co dalej?

Piękno, niezachwiana moc i potęga Krzyża. Związanie losów Rzeczypospolitej, od narodzin po dzień dzisiejszy, z Krzyżem oraz nieprzemijająca nadzieja pokładana w Chrystusie – to temat tej książki. Wybitni autorzy i uczeni, wielcy patrioci, utrwalają słowem, a mistrz Adam Bujak obrazem wizerunek Polski wiernej Bogu od jedenastu wieków. Bez chrześcijaństwa nie byłoby ani naszego państwa, ani naszego narodu. Krzyż od wieków funkcjonuje zarówno w duszy człowieka, jak i w przestrzeni publicznej – wywierając zbawienny wpływ w obu przypadkach. Połączenie słowa z obrazem, specjalność edytorska Białego Kruka, osiąga tu mistrzostwo. Teksty zapoznają nas nie tylko z ważnymi wydarzeniami historycznymi, ale także pomagają zrozumieć bogactwo ukrytych nieraz lub zapomnianych znaczeń ikonograficznych. Zdumiewa wielość i różnorodność form przedstawień Krzyża i Ukrzyżowanego. Mamy tu krzyże pasyjne, liturgiczne, ołtarzowe, brackie, pokutne, papieskie, herbowe, jako symbole władców itd. Krzyże w świątyniach, w polach, w rękach wiernych i utwierdzone na szczytach katedr lub pomników (jak np. uwidoczniony na okładce Zygmunt III stojący na kolumnie przed Zamkiem Królewskim w Warszawie). Krzyż Chrystusowy od początku stał się znakiem, któremu się sprzeciwiają. Tak bywało dawniej, tak jest i teraz, co w tej książce też zostało ukazane. Celem tej publikacji jest z jednej strony poszerzenie wiedzy historycznej i delektowanie się pięknem prezentowanych wybitnych dzieł sztuki, a z drugiej strony – obrona Krzyża. Zgodnie z tym, do czego wzywał nas wielki papież św. Jan Paweł II: „Brońcie Krzyża od Giewontu po Bałtyk! Brońcie Krzyża, nie pozwólcie, aby imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym, rodzinnym”. Spis treści Wstęp Część I: Nauczanie i autorytet Kościoła 1. Papież może zmienić doktrynę? 2. Dogmat o nieomylności papieża oznacza, iż prawdą jest cokolwiek, co on powie? 3. Sobór watykański II naucza, iż Kościół powinien być demokratyczny. Dlatego istnieją rady parafialne? 4. Sobór watykański II był tak przełomowy, że obecnie nie ma sensu czytanie ksiąg teologicznych napisanych przed nim? 5. Poprzez ekskomunikę Kościół katolicki wysyła ludzi do piekła? 6. Katolicy, którzy odłączą się od Kościoła (porzucą swoją wiarę), pójdą do piekła? 7. Kościół naucza, że jeśli katolik będzie uczęszczał na Mszę św. i wyznawał każdy grzech ciężki, to na pewno pójdzie do nieba? 8. Nie powinniśmy wydawać pieniędzy na piękne kościoły? Część II: Bezbłędność i autentyczność Pisma Świętego 9. Dawniej świeckim wiernym nie było wolno czytać Pisma Świętego? 10. To z powodu ekumenizmu katolicy mogą teraz czytać wszystkie istniejące przekłady Biblii? 11. Jedynie księża i wykwalifikowani teologowie mogą prowadzić zajęcia poświęcone Pismu Świętemu? 12. Ewangelia zawiera wiele niekonsekwencji? 13. Stary Testament zawiera wiele sprzeczności i ludzie o tym wiedzieli przynajmniej od ostatniego stulecia? 14. Katolicy nie wierzą w nieomylność Biblii, natomiast wierzą w to protestanci, szczególnie fundamentaliści? 15. Współczesne badania naukowe wykazały, że księgi Nowego Testamentu zostały spisane na długo po opisywanych w nich wydarzeniach? Opisy cudów są prawdopodobnie przesadzone i bardziej legendarne niż prawdziwe? Część III: Msza św. i sakramenty 16. Każdy, kto sobie tego życzy, może przyjąć Komunię św. podczas Eucharystii? 17. Sobór watykański II podkreślał prymat ducha nad literą prawa, więc nie obowiązuje nas już udział w Mszy św.? 18. Jezus umarł i Jego ofiara bezustannie się powtarza podczas każdej Mszy św.? 19. Luteranie i anglikanie wierzą w Jego Prawdziwą Obecność w ten sam sposób co katolicy, tylko tłumaczą to inaczej? 20. Jeśli się rozwiedziesz, zostaniesz automatycznie ekskomunikowany i nie będzie ci wolno przystępować do Komunii? 21. Dawna praktyka przyjmowania Komunii św. pod dwiema postaciami (chleba i wina) oznacza, iż nadal powinniśmy przyjmować Najświętszy Sakrament pod dwiema postaciami, inaczej bowiem nie przyjmujemy Ciała i Krwi Chrystusa? 22. Jeśli mężczyzna i kobieta zawrą sakrament małżeństwa w Kościele katolickim, ale nigdy nie będą mieli dzieci, ich małżeństwo jest nieważne? 23. Wszyscy sądzą, że unieważnienie małżeństwa tak naprawdę jest katolickim ekwiwalentem cywilnego rozwodu. Różnica dotyczy jedynie nazwy? 24. Sumienie mówi nam, co jest prawdą, a co fałszem, co jest dobre, a co złe? 25. Nie musimy chodzić do spowiedzi, bo grzechy zostają odpuszczone w momencie, kiedy bezpośrednio zwracamy się do Boga? 26. Każdy katolik powinien pójść do spowiedzi przynajmniej raz w roku? Część IV: Niepokalane Poczęcie, objawienia i różaniec 27. Niepokalane Poczęcie oznaczało, że Maryja nie potrzebowała Zbawiciela? 28. Katolicy muszą wierzyć, że Najświętsza Maria Panna naprawdę objawiła się w Fatimie, Lourdes i innych miejscach objawień zaaprobowanych przez Kościół? 29. Powinniśmy pozbyć się różańca, ponieważ jest przeszkodą dla ekumenizmu? Część V: Nasze wieczne przeznaczenie 30. Każdy jest z natury dobry i prawie każdy pójdzie do nieba? 31. Czyściec nie jest kluczową doktryną, a jedynie opcjonalną? 32. Wszyscy z wyjątkiem kanonizowanych przez Kościół świętych i męczenników będą musieli spędzić jakiś czas w czyśćcu, zanim pójdą do nieba? 33. Kościół zrezygnował ze swojego „starego” nauczania odnośnie do odpustów, według którego można uniknąć pobytu w czyśćcu, jeśli się praktykuje pewne uczynki i modlitwy? 34. W piekle nie przebywa się „raz na zawsze”? Ostatecznie wszyscy będą zjednoczeni z Bogiem? 35. Kapłani i diakoni nie powinni nawet wspominać o piekle, bo to nieżyczliwe z ich strony? 36. Kościół katolicki uczy, że możemy osiągnąć zbawienie poprzez dobre uczynki? 37. Rozum nie gra roli, jeśli chodzi o nasze zbawienie? Musimy tylko wierzyć? 38. Chrześcijanie mogą wierzyć w reinkarnację? Część VI: Ewangelizacje, misje i dobre homilie 39. Katolicy nie ewangelizują zewnętrznie, tak jak inni chrześcijanie, ponieważ ich czyny przemawiają głośniej niż słowa? 40. Wszyscy chrześcijanie zgadzają się w zasadniczych sprawach, a zatem nie powinniśmy się martwić drugorzędnymi zagadnieniami doktrynalnymi? 41. Nie powinniśmy narzucać naszej religii innym podczas misji? Naszą „polityką” powinno być: „żyj i pozwól żyć innym”? 42. Księża powinni z ambony mówić jedynie o pozytywnych sprawach i nie powinni koncentrować się na negatywnych zjawiskach? 43. Wszystko, co możemy zrobić, to modlić się o lepsze kazania? Nie powinniśmy nic mówić naszym księżom – to oni ponoszą odpowiedzialność? Część VII: Katolickie zwyczaje i modlitwy 44. Powinniśmy wyeliminować „staromodne” zwyczaje, takie jak woda święcona, bo są one barierą pomiędzy nami i innymi chrześcijanami? 45. Odwiedzający domy ewangelizatorzy powiedzieli mi, że kobiety nie powinny nosić spodni (Pwt 22,5) i obcinać włosów (1 Kor 11,6; 14,15). Brzmi to przekonująco? 46. Celibat księży jest nienaturalny i niekonieczny w dzisiejszych czasach? Papież po prostu powinien pozwolić księżom zawierać małżeństwa? 47. Relikwie pochodzą z czasów przesądów i ich kult powinien zostać zlikwidowany? Część VIII: Świat duchowy i przesądy 48. Teraz nastały czasy nauki. Wiadomo, że cuda się już się nie zdarzają? 49. Nie wierzę w anioły wyobrażone na starych świętych obrazkach. To tylko starożytny przesąd? 50. Teraz już wiemy, że diabeł jest tylko wyimaginowany? 51. Kościół potwierdza istnienie istot pozaziemskich? 52. Astrologia jest tylko niewinną rozrywką?

Tu biło i bije serce Polski. Wawel – ponad tysiącletnia katedra i królewski zamek– góruje nad Krakowem, prastarą stolicą. To prawdziwy skarbiec najdawniejszych i nowszych zabytków; od romańskich po młodopolskie. Wawel to świadectwo silnej wiary Polaków i państwa-mocarstwa zwanego Rzeczpospolitą. To nekropolia wielkich królów, zasłużonych hierarchów, dzielnych bohaterów, ale i wieszczów narodowych. Album ukazuje niepowtarzalność oraz piękno architektury, bogactwo licznych dzieł, w tym sztuki malarskiej, rzeźbiarskiej, tkackiej i snycerskiej. Oglądamy te wszystkie okazałości obiektywem rodowitego krakowianina, który dorastał u stóp Wawelu – wielkiego mistrza fotografii Adama Bujaka. Zaglądamy dzięki niemu nie tylko do bogatych komnat zamkowych i fantastycznych kaplic katedralnych, ale i miejsc niedostępnych dla zwiedzających; mamy wyjątkową okazję podziwiania bezcennych dzieł i zabytków sztuki przechowywanych od pokoleń w skarbcach katedralnym i zamkowym. Dumne sarkofagi władców, prastare księgi, wspaniałe ołtarze, apartamenty i komnaty królewskie, arrasy, zbrojownia, fortyfikacje... Przed naszymi oczami przesuwa się ponad dziesięć wieków wspaniałej historii Polski.

Tu biło i bije serce Polski. Wawel – ponad tysiącletnia katedra i królewski zamek– góruje nad Krakowem, prastarą stolicą. To prawdziwy skarbiec najdawniejszych i nowszych zabytków; od romańskich po młodopolskie. Wawel to świadectwo silnej wiary Polaków i państwa-mocarstwa zwanego Rzeczpospolitą. To nekropolia wielkich królów, zasłużonych hierarchów, dzielnych bohaterów, ale i wieszczów narodowych. Album ukazuje niepowtarzalność oraz piękno architektury, bogactwo licznych dzieł, w tym sztuki malarskiej, rzeźbiarskiej, tkackiej i snycerskiej. Oglądamy te wszystkie okazałości obiektywem rodowitego krakowianina, który dorastał u stóp Wawelu – wielkiego mistrza fotografii Adama Bujaka. Zaglądamy dzięki niemu nie tylko do bogatych komnat zamkowych i fantastycznych kaplic katedralnych, ale i miejsc niedostępnych dla zwiedzających; mamy wyjątkową okazję podziwiania bezcennych dzieł i zabytków sztuki przechowywanych od pokoleń w skarbcach katedralnym i zamkowym. Dumne sarkofagi władców, prastare księgi, wspaniałe ołtarze, apartamenty i komnaty królewskie, arrasy, zbrojownia, fortyfikacje... Przed naszymi oczami przesuwa się ponad dziesięć wieków wspaniałej historii Polski.

Czy wierzysz w św. Mikołaja? Jeżeli myślisz przy tym o czerwono ubranym dużym krasnalu albo o starszym panu z białą brodą i z brzuszkiem oraz w czerwonej czapie, to znak, że zdecydowanie należy sięgnąć po tę publikację. Bo choć świąteczny zwyczaj dawania prezentów został już dziś przykryty grubą warstwą komercji, to jednak źródła tej pięknej tradycji sięgają III i IV wieku po Chrystusie, kiedy biskup Mikołaj z Miry dał jedno z najznamienitszych świadectw chrześcijańskiej miłości bliźniego oraz obrony wiary. Już on sam był wymodlonym prezentem dla swoich rodziców, którzy długo nie mogli doczekać się potomka. Okazał się dobrym, zdolnym i pobożnym synem. Został najpierw kapłanem, a później biskupem. Będąc niezłomnym stróżem wiary, wielokrotnie padał ofiarą prześladowań, ale nigdy nie zdradził Chrystusa. Pragnął Zbawiciela naśladować we wszystkim. Szczególnie wziął sobie do serca przypowieść o bogatym młodzieńcu, gdyż sam pochodził z zamożnej rodziny. Po śmierci rodziców rozdał więc odziedziczony spadek potrzebującym. Z tego przez wieki wyrosła piękna tradycja obdarowywania się prezentami. Kiedy Biskup z Miry zmarł 6 grudnia w połowie IV wieku, natychmiast rozwinął się kult jego osoby, gdyż odszedł do Pana w powszechnej opinii świętości. Dziś św. Mikołaj nadal jest jednym z najbardziej znanych świętych całego świata chrześcijańskiego, choć wielu zapomniało, kim naprawdę była ta wielka postać. Przypominają to w tej książce w barwny sposób Jolanta Sosnowska słowem, a mistrz fotografii Adam Bujak obrazem. Autorka odtwarza w literackiej opowieści historyczną postać św. Mikołaja z Miry, oświetlając jego niezwykłe życie, które do dziś pozostaje niedościgłym wzorem cnót. Adam Bujak, dokumentując fenomenalne dzieła sztuki przedstawiające świętego Biskupa, udowadnia natomiast, jak szeroko kult Mikołaja jest w Polsce, i nie tylko, obecny. Pokolenia artystów oddawały hołd temu człowiekowi, który w swej radykalnej miłości do Jezusa potrzeby innych zawsze stawiał ponad swoje. Paradoksalnym zatem jest, że blisko 1600 lat po śmierci św. Mikołaja symbolem niepohamowanej konsumpcji stała się jego karykatura. Tym bardziej trzeba więc sięgnąć po tę publikację, usiąść w spokojnym miejscu i zanurzyć się w żywocie niezwykłego świętego. I po tym, miejmy nadzieję, drogi Czytelniku, zapewne uwierzysz w Mikołaja – świętego, prawdziwego. Ta piękna, barwna, żywo napisana książka przeznaczona jest także dla młodszego odbiorcy.

Siostra Aniela Kisielewska, zmarła przed pięćdziesięcioma laty bernardynka, łączyła w sobie dwa powołania – zakonne i malarskie. Nie zaniedbała żadnego z nich. Realizowała w swej twórczości tematykę głęboko religijną. Nie było zatem rozdźwięku między nią jako artystką i jako siostrą zakonną. Tworzeniu oddawała się z takim samym poświęceniem i zaangażowaniem jak codziennym obowiązkom zakonnym. Kiedy utalentowana szlachcianka Wanda Kisielewska – bo tak nazywała się artystka przed wstąpieniem do klasztoru – wybierała się na studia malarskie do Monachium, do czego wszyscy ją zachęcali, widząc jej talent, to bliska jej Aniela Salawa zawołała: „Po co panienka ma jechać do jakiegoś Monachium. Lepiej niech panienka wstąpi do karmelitanek”. Choć Wanda nie miała wówczas zamiaru wstępować do klasztoru, te niespodziewane słowa nie dawały jej spokoju, zakiełkowały powołaniem. Tyle że Wanda wybrała bernardynki. Do niedawna siostra Aniela pozostawała mało znana, albowiem dzieła, które wyszły spod jej pędzla, rzadko przekraczały mury klasztorne i świątynne. Ona sama żyła w klasztorze kontemplacyjnym, a więc z dala od świata, oddzielona od niego klauzurą. Choć była malarką wykształconą, zawodową, nie malowała swych dzieł, by zdobyć uznanie i poklask na kolejnych wystawach, ale po to, by chwalić Boga Stwórcę, Jego świętych lub Maryję. Niektórych obrazów nawet nie sygnowała. Współcześnie odkrył siostrę Anielę, oraz jej przykrytą welonem anonimowości twórczość, bernardyn i jednocześnie znakomity historyk sztuki, ojciec doktor Cyprian Moryc. To jemu zawdzięczamy tę przepiękną, bogato ilustrowaną książkę – świetne zdjęcia Adama Bujaka, mistrza fotografii sakralnej – która pozwala nam poznać cichą, przepełnioną wielką wrażliwością, uduchowioną i utalentowaną artystkę w habicie. Ojciec Cyprian Moryc pozwala nam przyjrzeć się nie tylko jej życiu i twórczości, ale też zakorzenieniu w zakonie bernardynek, żeńskiej gałęzi rodziny franciszkańskiej. Książka powstała we współpracy z Klasztorem Sióstr Bernardynek w Krakowie.

Jedyny dotychczas album o Arcybractwie Męki Pańskiej istniejącym nieprzerwanie od 414 lat przy kościele franciszkanów w Krakowie. Odsłaniający zwyczaje i tradycje braci, których celem jest uświęcanie się poprzez rozpamiętywanie Męki Pańskiej. W dawnych czasach mogli oni również wykupić więźniów, nawet skazanych na śmierć. Dziś uczestniczą w nabożeństwach Męki Pańskiej odprawianych w bazylice franciszkańskiej w każdy piątek Wielkiego Postu. Są wtedy ubrani w swoje charakterystyczne stroje: czarne habity i czarne kaptury, a każdy dzierży w dłoni laskę z trupią czaszką. W albumie znajdują się zdjęcia pokazujące "czarnych" braci wykonane przez jednego z nich - Adama Bujaka. Ciekawe teksty odpowiadają na szereg pytań: m.in.: dlaczego bracia noszą niezwykłe stroje i co znaczy Memento homo mori. Licząca 80 stron publikacja dostarcza rzetelnych informacji na temat bractwa oraz oddaje niepowtarzalną atmosferę towarzyszącą tajemniczym obrzędom.

"Święty Prymas" wydanie poszerzone o zdjęcia z beatyfikacji Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Kard. Stefan Wyszyński był nie tylko wielkim prymasem i wielkim patriotą. Był wielką nadzieją Polaków, tej olbrzymiej większości narodu, która nie zamierzała ulegać bolszewizacji. Był naszą ostoją. Nie lękał się ani komunistycznych gróźb, ani więzienia, ani życia w nieustannej walce. Zawierzył swój los Maryi, Pani Jasnogórskiej, w niej szukał wzmocnienia oraz pociechy – i znajdował! Również przyszłość całego narodu oddał Jej w opiekę. Był niestrudzonym ewangelizatorem. Jego wyniesienia na ołtarze Polacy oczekiwali od dawna. Książka ta opisuje młodość, kapłaństwo, męczeństwo i wieloletnie przywództwo kard. Stefana Wyszyńskiego oraz uroczystości beatyfikacyjne 12. września 2021 roku w Warszawie. Ukazuje nie tylko jego życie, ale również myśli, poprzez staranny dobór cytatów dokonany przez wybitnego teologa i pisarza ks. prof. Waldemara Chrostowskiego. Jak wiadomo, Prymasa Tysiąclecia łączyła głęboka przyjaźń z kard. Karolem Wojtyłą. Wbrew nadziejom i prowokacjom komunistycznej władzy współpraca obu tych wybitnych hierarchów i Polaków nigdy nie uległa zachwianiu, czego najlepszym dowodem jest zamieszczony w książce obszerny artykuł krakowskiego metropolity o wielkim znaczeniu Prymasa dla naszego kraju oraz Kościoła w Polsce. Publikacja wzbogacona jest historycznymi fotografiami o niezwykłej wadze, tak dokumentacyjnej, jak i artystycznej; niektóre z nich publikowane są pierwszy raz.

Ogłoszony przez polski parlament Rok św. Jana Pawła II w stulecie jego urodzin (1920–2020) każe zastanowić się nad dziełem naszego wielkiego rodaka. Ks. Karol Wojtyła na drogę swego dorosłego życia wybrał dewizę Totus Tuus, czyli po polsku Cały Twój – zawołanie odnosi się do Maryi, Matki Jezusa. To Jej tak młody kapłan, jak i sędziwy Papież zawierzył siebie samego, Ojczyznę oraz cały świat. Podkreślał zawsze, że nabożeństwo do Matki Bożej jest nie tylko wyrazem miłości do Niej, ale przede wszystkim drogą do Chrystusa. Pobożności Maryjnej uczył się św. Jan Paweł II już w czasach dzieciństwa w rodzinnym domu i podczas pielgrzymek do pobliskiej Kalwarii Zebrzydowskiej. Potem zafascynował go Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny Ludwika de Montfort; z niego zaczerpnął znane potem na cały świat słowa biskupiego, a następnie papieskiego zawołania Totus Tuus. Oznaczały one całkowite oddanie się w opiekę Matce Bożej. Jan Paweł II zawierzał potem stopniowo Maryi także cały Kościół. Aktów zawierzenia narodów dokonywał w każdym kraju, do którego pielgrzymował, a w Fatimie zawierzył Maryi całą ludzkość. Był przekonany, że Pani Fatimskiej zawdzięcza swe ocalenie z zamachu. O roli Maryi w życiu Karola Wojtyły i ogóle w dziejach polskiego narodu opowiada w obszernym wprowadzeniu do albumu ks. prof. Jan Machniak, który miał zaszczyt i radość bezpośrednio współpracować ze św. Janem Pawłem II. Wybitny artysta Adam Bujak, który fotografował Karola Wojtyłę – Jana Pawła II przez 40 lat!, ukazuje w tym albumie zarówno niezwykły kult Matki Bożej, jak i związki polskiego Papieża z pobożnością Maryjną. Autor pięknymi obrazami objaśnia sens dewizy Totus Tuus. Papież Polak nawiedził na swej pielgrzymiej drodze bardzo wiele sanktuariów, jednak najbliższe więzy łączyły go z Jasną Górą, siedzibą Królowej Polski, oraz z Kalwarią Zebrzydowską. To również zostało w tej książce podkreślone. Piękno zdjęć oddaje urok Maryjnych wizerunków rozsianych po całym świecie, szczególnie po naszej Ojczyźnie. Wzruszająca podniosłość Maryjnej pobożności, która była siłą Jana Pawła II, była też i nadal pozostaje siłą polskiego narodu.

Takie książki wydawane są bardzo rzadko i stanowią niespotykany rarytas na półkach domowych bibliotek. "Polska. Panoramy" to monumentalny album, który prezentuje najpiękniejsze polskie krajobrazy. Majestat Giewontu, dostojność Wawelu, zamki, pałace, malownicze pola jakby wyjęte z mickiewiczowskich opisów przyrody, wzburzony Bałtyk, leniwe polskie rzeki - nasza Ojczyzna ujęta w dziesiątkach zdjęć panoramicznych.Oszałamiające piękno Polski uchwycił mistrz fotografii - Adam Bujak, a tekst o budzących nostalgię wspaniałych miejscach napisał Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego Andrzej Nowak.

Sanktuaria katolickie istnieją na całym świecie, ale nigdzie nie notuje się takiego ich rozkwitu jak w Polsce – tak było w dawnych wiekach, tak jest i teraz. Gdy na świecie kościoły są zamykane lub wzorem bolszewickim przekształcane na magazyny, muzea lub galerie wystawowe, w naszym kraju pobożność ludowa kwitnie i nieustannie się rozwija. Sanktuaria są to świątynie, w których w sposób szczególny czczony jest Jezus Chrystus, Maryja lub święci Kościoła katolickiego, wyobrażeni figurą bądź obrazem, symbolizowani relikwiami. Już w Starym Testamencie podobnie upamiętniano miejsca, w których objawiał się Bóg. Sanktuaria notują wzmożony kult i wielką aktywność duszpasterską. Często łączą funkcje parafialne lub katedralne. Dzielą się na trzy kategorie: diecezjalne, powoływane przez miejscowego biskupa, narodowe, ustanawiane decyzją episkopatu, oraz międzynarodowe (światowe), mianowane przez Stolicę Apostolską.Najwięcej jest sanktuariów Maryjnych (ok. 70 proc.), następnie sanktuariów upamiętniających świętych i błogosławionych (ok. 20 proc.); sanktuaria Pańskie stanowią ok. 10 proc. Stan ten oddaje również niniejszy album poświęcony obiektom polskim. Jest to pierwsze dzieło edytorskie o takim zakresie; wybitny artysta Adam Bujak sfotografował aż 160 sanktuariów w przeróżnych regionach kraju. Nie są to oczywiście wszystkie obiekty, ale praca i tak jest potężna – oddaje zarówno stan, jak i jakość pobożności w Polsce. Ze zdjęć dowiadujemy się ponadto, jak wielkim rezerwuarem wspaniałej sztuki narodowej z różnych epok są sanktuaria, które przez wieki podtrzymują ducha wiary i patriotyzmu, utrwalają tradycję, przechowują pamięć o rodzimej kulturze, umacniają naszą polską tożsamość. Towarzyszący fotografiom tekst znawcy tematyki kościelnej i pisarza Czesława Ryszki świetnie uzupełnia naszą wiedzę zarówno o idei sanktuariów, jak i o poszczególnych obiektach. Lektura tej książki dostarczy wielkich przeżyć każdemu Polakowi, a dla cudzoziemców będzie efektownym wizerunkiem naszej Ojczyzny.SANKTUARIA PAŃSKIE • Alwernia • Będzin • Białystok • Frysztak • Gdynia • Imbramowice • Jodłowa • Kalwaria Pacławska• Kalwaria w Wejherowie • Kalwaria Zebrzydowska • Kraków • Łagiewniki • Miechów • Mogiła – Kraków • Pacanów •Płock • Poznań • Poznań • Przeworsk • Sokółka • Święty Krzyż •SANKTUARIA MARYJNE • Bardo Śląskie • Czarny Potok •Dziekanowice • Gdańsk • Gdów • Gniezno • Grudziądz • Kazimierz Dolny • Kielce • Kraków • Koszalin • Leżajsk • Limanowa •Maków Podhalański • Myślenice • Nowe Miasto Lubawskie • Odporyszów • Opole • Piotrków Trybunalski • Praszka • Przemyśl• Rzeszów • Rudy • Rychwałd • Sejny • Szczyrzyc • Tuchów • Wieliczka • Wiślica •POPRZEZ DZIEJE I MIEJSCA • Chorzelów• Gidle • Gietrzwałd • Hrubieszów • Jarosław • Jasień W Bieszczadach • Jasna Góra • Krasnobród • Kodeń • Krzeptówki• Krzeszów • Ląd • Leśna Podlaska • Leśniów • Licheń • Lubawa • Lublin • Ludźmierz • Łomża • Ostrożany • Pasierbiec •Piekary Śląskie • Płoki • Przeczyca • Pszów • Rokitno • Różanystok • Rumia • Rywałd • Sanka • Skarżysko-Kamienna •Skępe • Skrzatusz • Smardzowice • Święta Lipka • Święta Woda • Tarnobrzeg • Tarnowiec • Tarnów • Trzebinia • Wadowice• Wambierzyce • Warszawa • Wiktorówki • Wola Gułowska •SANKTUARIA ŚWIĘTYCH • Białe Morza – Kraków • Bydgoszcz• Czerna • Dukla • Góra Świętej Anny • Grodzisko • Jędrzejów • Kalisz • Kamień Śląski • Kazimierz Biskupi • Kraków •Kraków-Podgórze • Legnica • Niepokalanów • Nowy Korczyn • Nowy Żmigród • Pierściec • Pratulin • Radecznica • Siepraw •Skoczów • Stary Sącz • Strachocina • Szczepanów • Święta Anna • Świnice Warckie • Toruń • Zabawa • Tropie • Trzebnica• Wadowice • Warszawa • Włocławek • Wawel

Często słychać głosy, że jako Polacy nie zdaliśmy „papieskiego” egzaminu, bo co prawda z wielkim przejęciem i uczuciowością słuchaliśmy nauczania św. Jana Pawła II w Ojczyźnie, ale go nie respektowaliśmy w życiu. Nie jest to prawda, choć na pewno są tacy, którzy egzamin oblali. Gdyby jednak nikt w Polsce nie żył nauką Papieża Polaka, prawowierną nauką Kościoła katolickiego, dawno uleglibyśmy lewicowo-liberalnej propagandzie. A wtedy świątynie nasze świeciłyby pustkami, sanktuaria zamieniano by w obiekty muzealne, jak dzieje się to już w tylu miejscach w Europie. Ludzie wierzący wiedzą dobrze jaką siłę dał nam św. Jan Paweł II; wytyczył Polakom drogę i sam konsekwentnie nią kroczył – bez względu na okoliczności, mody, czy zawirowania polityczne. Bodaj najważniejsze nauki, wprost nieocenione i ogromnie przydatne także dzisiaj, w czasach „roztrzaskanego lustra”, przekazał nam Ojciec Święty podczas dwóch pielgrzymek w 1991 r. – czerwcowej i sierpniowej (ŚDM). Ta książka przypomina owo nauczanie – słowem i obrazem. Wtedy, na progu transformacji ustrojowej, Papież dobitnie zwracał uwagę, że prawdy Dekalogu są fundamentalne, że jedynie za nimi należy podążać, a nie ulegać fascynacji nieraz bardzo szkodliwymi nowinkami światopoglądowymi. W „Nauczaniu wolnego narodu” wędrujemy z Ojcem Świętym z miasta do miasta i wczytujemy się w jego słowa – mądre ostrzeżenia, życzliwe napomnienia, dobre rady. Dzięki pięknym zdjęciom mistrza Adama Bujaka odnosimy wrażenie, że ponownie uczestniczymy na żywo w spotkaniach z Papieżem Polakiem. Książka umacnia nas w wierze, daje argumenty do dyskusji z tymi, którzy odrzucili Boga. Dla jednych stanowić będzie wzruszające wspomnienie, dla młodszych zaś fascynujące poznanie myśli i postaci największego z rodu Polaków.

Adoracja i refleksja splatają się nierozłącznie podczas przeżywania nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Pasyjna modlitwa wznosi nas ku cierpiącemu za nasze grzechy Bogu, pozwala przechodzić przez poszczególne stacje Chrystusowej męki, rozważać je w kontekście tamtych wydarzeń, ale i w kontekście własnego życia, by przepraszać za własne winy. W owym modlitewno-kontemplacyjnym duchu utrzymana jest również niniejsza książka, która przemawia do nas zarówno głębokim słowem, jak i sugestywnym obrazem. Ukazuje ona w tych dwóch wymiarach poszczególne etapy zbawczej męki Pana Jezusa. Autorzy rozważają jej sens w kontekście współczesnego świata i problemów, z którymi się on boryka, z którymi boryka się też w sposób nieunikniony człowiek XXI w. Podążając drogą krzyża mamy przed sobą wyraźnie określony cel: zbliżamy się do Chrystusa. „Życie nie może być wędrowaniem na śle­po, na oślep, byle gdzie. Bo wtedy można się zagubić” – pisze ks. Wacław Buryła, doświadczony kapłan i zarazem poeta, autor kilkudziesięciu tomików wierszy tłumaczonych na wiele języków. W innym miejscu czytamy: „Chrystus samotnie wędrował drogą krzyża, bez naszego udziału, bez naszego wsparcia. My możemy wędrować razem z Nim, możemy oprzeć się na Jego krzyżu, na Jego miłości. I to jest nasza największa szansa. Warto z niej skorzystać”. Towarzyszące rozważaniom kapłana piękne i poruszające zdjęcia mistrza fotografii sakralnej, Adama Bujaka, pozwalają zanurzyć się w atmosferę i wielką tajemnicę Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pana Jezusa. Budzą refleksje i skłaniają do adoracji Ukrzyżowanego w nie mniejszym stopniu niż słowo. Budują więź emocjonalną z wydarzeniami, które rozegrały się na Via Dolorosa i stanowią kwintesencję naszej wiary. Można niniejszą książkę kontemplować w zaciszu domowym, ale warto wybrać się z nią na Drogę Krzyżową, której stacje znajdują się w każdym kościele, czy też na Kalwarie w plenerze, których tyle dzisiaj powstaje. Będzie na pewno pomocna w przeżywaniu, przemyśleniu i przemodleniu tajemnicy Chrystusowej Męki, zrozumieniu jej sensu i znaczenia.

Wierny swym przekonaniom tak artystycznym, jak i światopoglądowym, jest Adam Bujak twórcą wybitnym i zasłużonym. Wierny Bogu i Ojczyźnie. Nie wdaje się w formalne eksperymenty, dziś niemal obowiązkowe w sztuce, nie szuka efekciarskich ujęć, ale dogłębnie penetruje ważne tematy, głównie w książkach, które dzięki jego talentowi zmuszają czytelnika do głębokich refleksji. Jest autorem ponad 150 albumów! A ileż jego ilustracji ubogaciło książki takich znakomitych pisarzy i myślicieli, jak choćby prof. Andrzej Nowak, prof. Wojciech Roszkowski czy ks. prof. Waldemar Chrostowski. Ileż jego fotografii wzruszało widzów licznych wystaw; wystarczy powiedzieć, że „Pielgrzymki polskie Jana Pawła II” prezentowane były w 70 największych polskich galeriach. Jest osobą bezkompromisową, jeśli chodzi o wyznawanie wartości chrześcijańskich i patriotycznych – nie idzie tu na żadne ustępstwa, nie ulega modom, nie popiera relatywizmu. Zdecydowany przeciwnik poprawności politycznej. Daje temu wyraz swoją sztuką, ale również licznymi wystąpieniami publicznymi, medialnymi. „Tak” oznacza u niego „tak”, „nie” – „nie”. Jest zatem człowiekiem walki, bowiem żyjemy w czasach, kiedy podkopywanie fundamentów wiary naszych ojców oraz sianie zwątpienia stały się powszechne oraz agresywne. Mimo upływu lat Adam Bujak nie słabnie w tej walce, znajdując silne wsparcie w środowisku twórczym Białego Kruka, gdzie ukazują się jego książki od blisko ćwierć wieku, gdzie opracowano ponad 80 proc. jego albumów. To właśnie w ścisłej współpracy z Leszkiem Sosnowskim, założycielem wydawnictwa, ale też kreatywnym edytorem i propagatorem rodzimej twórczości, powstało wiele historycznych już serii wydawniczych poświęconych św. Janowi Pawłowi II, polskiej sztuce i historii, polskim miastom i regionom, polskiemu sacrum. Adam Bujak skoncentrowany jest na swej Ojczyźnie, ale wielokrotnie wyruszał z aparatem fotograficznym na wyprawy w świat; wędrował od Japonii poprzez Syberię po Nowy Jork. Faktycznie życie swe malował światłem – i czynił to dla nas, jego wiernych czytelników. Ten przekrojowy, retrospektywny album składa się z 20 tematów-rozdziałów, ale mimo to trudno było zaprezentować w jednej, choć niemałej, księdze wszystkie wątki obecne w twórczości Autora. Zaczyna się Krakowem, skąd jego ród, kończy – można powiedzieć: jakżeby inaczej – św. Janem Pawłem II. Książka ukazuje też najdawniejsze prace Bujaka, młodzieńcze, nigdy dotychczas nie publikowane. Widać już w nich fenomenalną wrażliwość na sacrum, piękno i prawdę, bezbłędne wyczucie kompozycji i światła oraz niebywały zmysł obserwacyjny. Również wiele zdjęć bliższych nam czasowo pokazywanych jest po raz pierwszy. Najstarsza zachowana fotografia pochodzi z 8 marca 1964 r.; ilustruje ingres abp. Karola Wojtyły. Tak więc w roku 2019 Adam Bujak świętuje niezwykły jubileusz: 55-lecie pracy artystycznej! Dużym walorem albumu są osobiste komentarze Autora do każdego rozdziału, ujawniające kulisy pracy nad danym tematem. Natomiast okładkowe zdjęcie w sposób symboliczny odzwierciedla Bujakowe cechy. Strój pielgrzyma z Composteli podkreśla jego pasję poszukiwania duchowości i podążania za Bogiem, a niezwykły krajobraz rozlanej po niebie łuny zachodzącego słońca uwydatnia talent do malowania światłem obu sfer – sacrum i profanum – przy pomocy aparatu fotograficznego.

Kiedyś były to terytoria środkowej i środkowo-zachodniej Rzeczypospolitej, dziś jest to Polska Wschodnia. Ziemia gospodarna, piękna, o urozmaiconym krajobrazie, przesiąknięta bogatą tradycją patriotyczną. Tereny te od czasów zaborów były jednak systematycznie degradowane przez okupantów, stąd przylgnęła do nich nazwa Polska B. Dziś to już na szczęście historia, gdyż ziemie te odradzają się zarówno jeśli chodzi o gospodarkę, jak i tradycje. Wzdłuż i wszerz przemierzył Polskę Wschodnią z aparatem fotograficznym wybitny artysta Adam Bujak. Wspaniałym owocem jego kilkuletniej pracy stał się ten potężny album. Na 440 kartach ukazanych zostało 177 miejscowości, różnorodne krajobrazy, zjawiska przyrodnicze, zamki, pałace, kościoły, miejsca pamięci narodowej. Nie zabrakło fotografii obyczajów, obrzędów oraz ludzi ciężkiej pracy. W albumie zamieszczonych zostało aż 600 zdjęć! Istotną wartość książki stanowi ponadto oryginalny tekst napisany przez wieloletniego ordynariusza drohiczyńskiego, a zarazem doktora historii i autora książek, biskupa Antoniego Pacyfika Dydycza, wielce zasłużonego duchownego i patriotę, syna Ziemi Podlaskiej. Dostępne są osobne wersje językowe albumu: polska, angielska, niemiecka i włoska.

Kiedyś były to terytoria środkowej i środkowo-zachodniej Rzeczypospolitej, dziś jest to Polska Wschodnia. Ziemia gospodarna, piękna, o urozmaiconym krajobrazie, przesiąknięta bogatą tradycją patriotyczną. Tereny te od czasów zaborów były jednak systematycznie degradowane przez okupantów, stąd przylgnęła do nich nazwa Polska B. Dziś to już na szczęście historia, gdyż ziemie te odradzają się zarówno jeśli chodzi o gospodarkę, jak i tradycje.Wzdłuż i wszerz przemierzył Polskę Wschodnią z aparatem fotograficznym wybitny artysta Adam Bujak. Wspaniałym owocem jego kilkuletniej pracy stał się ten potężny album. Na 440 kartach ukazanych zostało 177 miejscowości, różnorodne krajobrazy, zjawiska przyrodnicze, zamki, pałace, kościoły, miejsca pamięci narodowej. Nie zabrakło fotografii obyczajów, obrzędów oraz ludzi ciężkiej pracy. W albumie zamieszczonych zostało aż 600 zdjęć! Istotną wartość książki stanowi ponadto oryginalny tekst napisany przez wieloletniego ordynariusza drohiczyńskiego, a zarazem doktora historii i autora książek, biskupa Antoniego Pacyfika Dydycza, wielce zasłużonego duchownego i patriotę, syna Ziemi Podlaskiej. Dostępne są osobne wersje językowe albumu: polska, angielska, niemiecka i włoska.

Adam Bujak, Leszek Długosz. Dwaj wielcy artyści krakowscy o olbrzymim dorobku, którzy wychowali się u stóp Wawelu. Ich twórczość – fotografia i poezja – związana jest ściśle z tradycją zarówno prastarej stolicy Polski, jak i całej naszej Ojczyzny. To twórczość głęboko przesiąknięta wiarą, cechująca się liryzmem, pięknem obrazu i słowa. Adam Bujak i Leszek Długosz występują tu razem po raz pierwszy jako współautorzy i już od pierwszej stronicy widać, że jest to duet niezwykły. Użycie urokliwej, czasem nawet tajemniczej fotografii jako komentarza do refleksyjnej poezji, zaowocowało przepiękną, liryczną, bożonarodzeniową książką. Fotografik i poeta przygotowali dla nas niespotykany dar na Święta. Wyśpiewali pod Wawelem kolędę, która zapada głęboko w serca odbiorców.

Po blisko pół wieku odkrywamy zupełnie nieznane nagrania kard. Karola Wojtyły, wcześniej odtwarzane z kaset magnetofonowych tylko w kręgach rodzinnych. Słychać na nich homilie i przemówienia Kardynała, w których przepięknie opowiada o geniuszu polskiej kultury i tradycji wyrosłych na gruncie chrześcijaństwa, szczególnie zaś o polskim Bożym Narodzeniu. Swym dźwięcznym, poruszającym głosem snuje jakże mądre i głębokie rozważania na temat młodzieży, narodu, wolności, przejawia troskę o ukochaną Ojczyznę. Słowa te nie tylko nie utraciły nic ze swej żywotności, ale wydają się dziś jakby jeszcze bardziej aktualne. Nagrań dokonano głównie podczas spotkań opłatkowych, ale także imieninowych oraz przy innych okazjach. Słychać na nich wspólne kolędowanie (w tym także Kardynała), recytacje wierszy, nie brakuje fragmentów żartobliwych. Te bezcenne nagrania archiwalne nie powstały co prawda w studio radiowym, ale ich wartość dokumentalna, historyczna i religijna jest niezwykła. Nowoczesna obróbka techniczna pomogła w odtworzeniu treści i atmosfery spotkań z ówczesnym metropolitą krakowskim, a późniejszym papieżem i świętym Janem Pawłem II. Wszystkie te, dotychczas nieznane, przemówienia kard. Karola Wojtyły zostały również spisane, czego efektem jest piękna i wartościowa książka „Karol Wojtyła. Noc wigilijna”. Została ona wzbogacona unikatowymi zdjęciami ówczesnego metropolity wykonanymi przed prawie pół wiekiem przez mistrza fotografii Adama Bujaka. Są też jego nastrojowe zdjęcia zimy i Świąt Bożego Narodzenia. Pakiet książka i płyta to niezwykły prezent pod choinkę, który pozwala w pełni wgłębić się w tajemnicę Wcielenia oraz istotę Świąt Bożego Narodzenia.

Tuż przed obroną pracy doktorskiej przez ks. Marka Jędraszewskiego, 20 grudnia 1979 r., Papieskie Kolegium Polskie w Rzymie odwiedził Ojciec Święty Jan Paweł II. Podszedł wtedy do młodego kapłana z Poznania, którego już wcześniej poznał i polubił, i zapytał: „No, co tam, Marek? Jak tam z tym twoim Levinasem?” – ten bowiem litewski myśliciel był przedmiotem badań przyszłego profesora i arcybiskupa metropolity. Gdy zapytany odrzekł, że niedługo będzie się bronił, usłyszał w odpowiedzi: „Co? Bronić się? Ty masz zwyciężać!”. Księdzu Markowi nie pozostało nic innego, jak tylko wziąć sobie do serca papieskie wezwanie i kierować się nim przez całe życie. Świadectwem tego jest ta książka, jakże bogata w treści; z jednej strony prezentuje drogę życiową ks. Marka Jędraszewskiego, z drugiej jego niezwykłą aktywność. Dzięki zdjęciom mistrza fotografii sakralnej, Adama Bujaka, oraz wciągającemu tekstowi Jolanty Sosnowskiej, specjalistki od tematów charyzmatycznych, możemy spotkać się z bohaterem tej książki w bardzo wielu miejscach i w przeróżnych sytuacjach. Przekaz ten wzmocniony jest fragmentami najdonioślejszych wypowiedzi nowego metropolity krakowskiego. Spotykamy go nie tylko w kościołach i sanktuariach, ale też w szpitalach, salach wykładowych i wystawowych, w muzeach, szkołach, na ulicach, w zakładach pracy. Pokazywany jest na tle genialnych zabytków i wspaniałych widoków. Obserwujemy go zarówno wśród wybitnych postaci świata naszej kultury, nauki i polityki, jak i rzesz rozentuzjazmowanych wiernych, gdy przemawia, naucza, dyskutuje, broni wartości i patriotyzmu, pielgrzymuje, sprawuje Eucharystię, udziela chrztu i bierzmowania. Przede wszystkim zaś modli się – z nami, ale też i w samotności. Jego kalendarz jest wypełniony po brzegi, a przecież czasem musi także obejrzeć i mecz piłkarski, wszak od dziecka dzielił ze swym ojcem tę pasję... Abp Marek Jędraszewski z całą ostrością dostrzega zagrożenia współczesnego świata. Nie ulega jednak słabościom, nie idzie na zgniłe kompromisy, odrzuca poprawność polityczną, rozumie że rola pasterza, szczególnie metropolity – następcy św. Stanisława Biskupa i Męczennika – polega nie tylko na odprawianiu Mszy św. i katechezie, na wypełnianiu obowiązków duszpasterskich, ale też na aktywnym uczestniczeniu w życiu publicznym. W swym myśleniu i postępowaniu krakowski metropolita podąża śladami św. Jana Pawła II, który w widoczny sposób nad nim czuwa. Jeśli ktoś ma co do tego wątpliwości, niech odpowie, jak to się stało, że właśnie on został kolejnym następcą kard. Karola Wojtyły.

Przeszłość w tej książce łączy się z teraźniejszością, ukazując niezwykłą siłę przywiązania do Boga i Ojczyzny idącego przez wszystkie pokolenia Polaków. Bez chrześcijaństwa nie byłoby ani Polski, ani polskiego narodu. U źródeł naszej państwowości leży bowiem niezwykłe w swej wymowie i dalekosiężne w skutkach wydarzenie – chrzest władcy Mieszka I, który dokonał się w 966 r. Wraz z nim ochrzczeni zostali także jego poddani, a kraj wszedł w obszar chrześcijańskiej cywilizacji. Waga tego wydarzenia doceniana była przez wszystkie pokolenia, jednak szczególnie uroczyście, podniośle i dumnie obchodzone było jego tysiąclecie – Millennium Chrztu Polski – które przypadło na czasy komunizmu, czasy walki z Bogiem. Album zawierający fotografie Adama Bujaka przypomina zarówno tamte utrudniane przez władze obchody w 1966 r., jak i dokumentuje jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski obchodzony w kwietniu i maju 2016 r. Na zdjęciach archiwalnych zobaczyć można milenijne uroczystości w wielu miejscach Polski, w tym na Jasnej Górze i w Krakowie, z udziałem wielkich ówczesnych hierarchów polskiego Kościoła: przede wszystkim Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego, a także abp. Karola Wojtyły, abp. Antoniego Baraniaka i abp. Bolesława Kominka. Na tych fotografiach widać olbrzymie rzesze wiernych, czuje się swoisty bunt przeciwko systemowi politycznemu, który został naszej Ojczyźnie narzucony. To jakby zapowiedź „Solidarności”, która zrodzi się za kilkanaście lat. Znaczenie i przebieg milenijnych obchodów oraz rolę, jaką odegrał w nich Prymas Wyszyński opisuje pięknie i ciekawie wybitny uczony oraz patriota ks. prof. Waldemar Chrostowski, świadek tamtych wydarzeń. Jakże inne są fotografie współczesne. Minęło 50 lat. Władzę przejął właśnie obóz patriotyczny, komuniści tracą na znaczeniu, prezydent kraju wygłasza płomienną mowę na forum Zgromadzenia Narodowego, które oddaje hołd Mieszkowi I za to, że wprowadził wiarę Chrystusową do państwa Polan. Śledzimy uroczystości w Gnieźnie, na Ostrowie Lednickim, w Poznaniu, Częstochowie i Krakowie, podczas których wspólnie oddają cześć Bogu i tradycji biskupi, posłowie, ministrowie i lud Boży. Powoli wracamy do korzeni narodowej tożsamości, do normalności. O tym jest ta książka.

"Człapiemy po rozmokłym, gliniastym gruncie pełni strachu i u kresu sił. Dochodzimy do naszych nowych grobów, jak to nazwaliśmy nasze nowe domy. Zanim doczłapaliśmy się do nowego miejsca, ledwo zaczerpnęliśmy świeżego powietrza, już kilku z nas oberwało pałkami po głowach. Już lała się krew z rozciętych głów lub okaleczonych twarzy. To jest pierwsze przywitanie nowo przybyłych. Wszyscy są oszołomieni i rozglądają się, dokąd to ich zaprowadzono. Zaraz informują nas, że oto mamy próbkę życia obozowego. Panuje tutaj żelazna dyscyplina. Tutaj znajdujemy się w obozie śmierci. Jest to martwa wyspa. Człowiek nie przybywa tutaj, aby żyć, lecz aby wcześniej czy później znaleźć swą śmierć. Tu nie ma miejsca dla życia. Jest to rezydencja śmierci...". 

Istniejące od 1595 roku Arcybractwo owiane jest tajemnicą; nigdy nie było o nim albumu, trudno w ogóle nawet o parę zdjęć. Członkowie Arcybractwa zakrywają twarze specjalnymi kapturami z otworami tylko na oczy. Nikt nigdy nie mógł ich fotografować. To religijne stowarzyszenie świeckich, powołane do rozpamiętywania Męki Chrystusa. Dawniej należeli do Arcybractwa królowie, magnaci, kupcy i zwykli mieszczanie; dziś Arcybractwo zrzesza m.in.: artystów, robotników, urzędników, rzemieślników. Przed wiekami Arcybractwo miało przywilej raz w roku w Wielki Czwartek wyswabadzać więźniów od kary w tym więźniów skazanych na śmierć. Adam Bujak jest przełożonym Arcybractwa i działa w nim ok. 40 lat. Tylko on mógł się zbliżyc do członków Arcybractwa z aparatem fotograficznym, pokazać istotę owianego tajemnicą i wzbudzającego wielkie zainteresowanie Arcybractwa. Album przedstawia obrzędy liturgiczne, modlitwy, procesje. W tekście historia Arcybractwa - aż po dzień dzisiejszy oraz wytłumaczenie obrzędów.