Menu

Beata Geppert

W wielkiej grze przeznaczenia Mimo wyciągnął złe karty. Urodzony w ubóstwie, został uczniem pozbawionego talentu rzeźbiarza. Nie wie jeszcze, że sam jest geniuszem. Viola Orsini przyszła na świat pod najszczęśliwszą z gwiazd. Dziedziczka wpływowej rodziny, dzieciństwo spędziła w cieniu genueńskiego pałacu wśród pomarańczowych gajów. Jednak ambicja nie pozwala jej pogodzić się z wyznaczoną rolą. Tych dwoje nigdy nie powinno było się spotkać. Rozpoznają się od pierwszego spojrzenia i przysięgają, że nigdy się nie rozstaną. Viola i Mimo nie mogą żyć razem, ale i istnieć bez siebie. Połączeni nierozerwalną więzią, przechodzą przez burzliwy czas rodzącego się we Włoszech faszyzmu. Mimo mści się na losie, ale na co mu chwała, jeśli musi stracić Violę? Powieść pełna ognia i blasku, poetycka, przepełniona wdziękiem i pięknem. To prawdziwa sztuka stworzyć dzieło literackie wysokich lotów, które jest jednocześnie inteligentnie skonstruowane i czytelniczo przystępne. Jean-Baptiste Andrei to się udało. W tej przewrotnej powieści mamy historię wielkiej miłości, Włochy wstrząsane nie tylko politycznymi trzęsieniami ziemi, a w centrum zmieniającego się świata staje jedna rzeźba, która kryje w sobie zagadkę na miarę mistrzów Renesansu. Rzadko to mówię, ale teraz się należy: to powieść przez duże P. Katarzyna Kazimierowska, redaktorka prowadząca magazynu „Pismo” Przejmująca i pełna zwrotów akcji łotrzykowska opowieść o miłości i sztuce, ale przede wszystkim – o rodzeniu się wieku XX. Monika Ochędowska, „Tygodnik Powszechny”  
Witaj w Antyświecie! Świat nie ma Julienowi Libératowi nic do zaoferowania. Dziewczyna go rzuciła, z Paryża wygnała go bieda, a jego kariera muzyczna szoruje po dnie. Zanim zupełnie się podda, postanawia stworzyć dzieło życia… ale najpierw loguje się do Antyświata. Musi odpocząć. W ten sposób na wirtualny świat przychodzi Vangel. Adrien Sterner oferuje światu wszystko. Dzieło jego życia, Antyświat, to pierwsza prawdziwa wirtualna rzeczywistość, zaprojektowane z diabelską precyzją i boskim rozmachem lustrzane odbicie Ziemi. Wystarczy założyć konto i zacząć od zera. A nad wszystkim czuwać będzie on: wizjoner, technokrata i pan cyfrowego stworzenia… Tylko co, jeśli wzniesiesz się tak wysoko, że staniesz w oko w oko z samym bogiem? * Antyświat ukazał się we Francji, gdy Nathan Devers miał zaledwie dwadzieścia cztery lata. Przebojem wdarł się na listy bestsellerów i od razu zdobył nominację do prestiżowej Nagrody Goncourtów. Powieść podbiła serca czytelników również poza Francją. Oto brawurowy miks prozy Michela Houellebecqa, Hevrégo Le Telliera i Black Mirror.  Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  
Pewnego poranka na plażę jednej z wysp Archipelagu Psa morze wyrzuca trzy ciała czarnoskórych mężczyzn. Wszystko wskazuje na to, że topielcy to emigranci przemycani przez Morze Śródziemne. Nieliczni, którzy o tym wiedzą, zastanawiają się, co zrobić z ciałami? Czy − jak chce Mer – wrzucić zwłoki do rozpadliny po kryjomu, by nie odstraszyć inwestorów planujących wybudować na wyspie uzdrowisko? A może – jak domaga się Nauczyciel − zawiadomić odpowiednie służby i szukać prawdy o tym, jak zginęli mężczyźni? Pewne jest jedno: spokojnych wyspiarzy żyjących z rybołówstwa i uprawy winorośli czeka egzamin z człowieczeństwa. „Archipelag Psa” Philippe’a Claudela to ponadczasowa powieść-refleksja na temat ludzkiej kondycji. Autor demaskuje postawy społeczne, burzy pozorny spokój i stawia ważne pytania o to, czy mamy prawo za wszelką cenę bronić status quo − nawet gdyby oznaczało to sprzeniewierzenie się ideałom. Przypowieść o ciemnej stronie ludzkiej natury. „Le Figaro” Żeby napisać „Archipelag Psa” – parabolę o kryzysie emigracyjnym – pisarz zapożyczył tyle samo z powieści, co z teatru. „Le Monde” W tym jest Szekspir. „Madame Figaro” Nieustępliwa. „Elle” Philippe Claudel jest uznanym francuskim pisarzem, autorem scenariuszy filmowych i dramatów, a także reżyserem. Działalność literacka przyniosła mu najważniejsze francuskie nagrody literackie: Prix Renaudot i Prix Goncourt. Za swój debiut filmowy – obraz „Kocham cię od tak dawna” – otrzymał Cezara i nagrodę BAFA oraz nominację do Złotych Globów.
Najbardziej bluźniercza książka tego sezonu literackiego. O polityce, miłości, seksie, Kościele, fizyce kwantowej, mniej lub bardziej udanych zabójstwach, a nawet o przygodach gastronomicznych, wokół dość nieoczekiwanego wątku głównego... Każdy, niezależnie od opcji, znajdzie tu coś dla siebie - autorka nikogo nie oszczędza. "Ta debiutancka (o)powieść najwybitniejszej obecnie tłumaczki literatury francuskiej po mistrzowsku wciąga w tajemny świat polskiej polityki i polskich elit. Pociąga lekkością i pełną wdzięku ironią. Uwodzi żywym i naturalnym stylem, zachwyca... kulinariami." Maja Gottesman "Oto książka idealna: nikomu się nie spodoba i każdy dostanie szału z jej powodu, choć każdy z innego. Kto ją przeczyta - pożałuje. Kto nie przeczyta - pożałuje tym bardziej." Jacek Rakowiecki "Rewelacja. Błyskotliwa, iskrząca się bułhakowowską ironią wiwisekcja polskiej rzeczywistości pod rządami "dobrej zmiany". Ta, co to napisała, to chyba zła kobieta była." Wojciech Maziarski
WSPANIAŁA BOHATERKA – WOLNA I INTELIGENTNA. „Le Figaro” W domu są cztery pokoje: dziewczynki, jej brata, rodziców i trupów. To trofea taty: sarny, jelenie i dziki. A w kącie szczerzy zęby wypchana hiena. Matkę paraliżuje strach przed ojcem, który odzyskuje humor tylko na polowaniach. Dzieci uciekają w świat zabaw i wyobraźni, ale pewnego dnia widzą z bliska śmierć. Od tego momentu chłopiec, zamiast bawić się z siostrą, chętniej rozmawia z hieną i spędza czas z ojcem. Dziewczynka dorasta i coraz bardziej nie godzi się na otaczający ją świat. Musi wymyślić, jak odzyskać brata, ale i uratować siebie przed przewidzianą dla niej w prawdziwym życiu rolą ofiary. Tymczasem szykuje się wielkie polowanie… Bulwersująca powieść dynamit, dzika, przewrotna i bardzo aktualna. Zapiera dech, chwyta za gardło i nie odpuszcza do ostatniej strony. ADELINE DIEUDONNÉ (ur. 1982) – belgijska pisarka. Prawdziwe życie to jej debiutancka powieść. We Francji książka sprzedała się w nakładzie 200 tysięcy egzemplarzy i otrzymała 14 nagród literackich. Do tej pory prawa do tłumaczenia kupiło 20 krajów. Nie mogłam się oderwać, dopóki nie skończyłam. Co za opowieść! AMELIÉ NOTHOMB Dieudonné pisze podręcznik wychowania dzieci do roli ofiar: jak je tłamsić, dręczyć milczeniem i obojętnością, zabijać krzykiem. Życie rodzinne przypomina polowanie, z ojcem myśliwym w centrum oraz matką amebą na marginesie. Ta przewrotna powieść rysuje jednak wyraźny obraz: z obcowania z myśliwskimi trofeami, ciałami zabitych zwierząt dzieci zaczynają czerpać dziwną, destrukcyjną siłę. Gęsta, mroczna historia. PAULINA MAŁOCHLEB, KSIĄŻKI NA OSTRO Współczesna historia rodzinna snuta językiem mrocznej baśni. Opowieść o dorastaniu do sprzeciwu, do bycia bohaterką, w którą trzeba się zmienić, by stawić opór krwiożerczej bestii mieszkającej w twoim domu. Mocna, porywająca, wyzwalająca proza. PAULINA REITER, „WYSOKIE OBCASY” Wspaniała bohaterka – wolna i inteligentna. „LE FIGARO” Powieść pełna okrucieństwa i mroku jak baśnie braci Grimm, napisana z umiejętnością budowania napięcia rodem z thrillera, ale też wyczuciem słowa godnym poezji. Płynie wartko jak dzika rzeka. Nie pozwoli ci się zatrzymać, póki nie wyrzuci cię zdyszanego na brzeg. KAROLINA SULEJ, „WYSOKIE OBCASY” Nie przegapcie tej powieści, jednocześnie krwistej i pełnej wściekłości. Adeline Dieudonné wkracza do świata literatury niczym wojowniczka. „LE NOUVEL OBSERVATEUR” Niesłychana energia. Nowy, zdumiewający głos. LA RÉPUBLIQUE DES LIVRES Co może się wydarzyć, kiedy niewinność rodem z baśni spotyka grozę thrillera Stephena Kinga? RADIO RTL W powieści Dieudonné jesteśmy świadkami transformacji zastraszonej dziewczynki w waleczną kobietę. Podczas lektury po całym moim ciele przechodziły ciarki i czułam się jak zwierzyna łowna – zupełnie jak bohaterka książki. Niezwykle intymna i brutalna proza. Ta powieść zajdzie wam za skórę. Osaczeni przez gęstwinę przemocy, dotrzecie do finału, który odbierze wam mowę na wiele długich dni. GEORGINA GRYBOŚ, LITERACKA KAVKA Gorzka, surowa, poprowadzona w zawrotnym tempie – opowieść pełna głodu życia. „LA LIBRE BELGIQUE” Książka wchodzi w skład serii Kairos
NAJSŁYNNIEJSZY FRANCUSKI PISARZ POWRACA Z NOWĄ POWIEŚCIĄ. „Serotonina”, uznana za najbardziej rozpaczliwą i mroczną książkę Michela Houellebecqa już dostępna! Książka Serotonina to historia czterdziestosześcioletniego Florenta-Claude’a Labrouste’a który niespodziewanie dowiaduje się, że jest zdradzany przez swoja partnerkę z młodymi mężczyznami, a wszystko zostało uwiecznione w formie filmów. Zrozpaczony, sfrustrowany, zawiedziony i przygnębiony snuje się całymi dniami po barach i wygłasza tyrady o związkach miłosnych. Funkcjonuje tylko dzięki regularnemu zażywaniu Captorixu, tabletki która powoduje wydzielanie serotoniny, znanej również jako hormon szczęścia. Przeczytaj inne książki autora: Cząstki elementarne, Uległość, Interwencje 2.
POWIEŚĆ AUTORA SŁYNNYCH „CZĄSTEK ELEMENTARNYCH”, KTÓRA STAŁA SIĘ ŚWIATOWYM WYDARZENIEM, JESZCZE ZANIM TRAFIŁA DO KSIĘGARŃ! Jed Martin jest debiutującym artystą, któremu sławę i uznanie przynoszą zdjęcia ukazujące mapy. Po tym nagłym i nieoczekiwanym sukcesie decyduje się na powrót do malarstwa, swojej pierwotnej twórczości. Okazuje się, że wstęp w katalogu wystawy ma napisać Michel Houllebecq – światowej sławy pisarz, zaniedbany, za dużo pijący i niezbyt przystępny dla obcych. Wydarzenie stało się początkiem dla przyjaźni obu artystów, a gdy pisarz zostaje zamordowany kilka lat później, Martin decyduje się na pomoc w wyjaśnieniu zbrodni. „Mapa i terytorium” - książka, która wkrótce po premierze została uhonorowana Nagrodą Goncourtów oraz otrzymała wyróżnienie „Lista Goncourtów: polski wybór”.
Świeża i zaskakująca powieść w klimacie Amelii. Świat, w którym wszystko kręci się wokół książek, a słowo pisane ma dla bohaterów ogromną wartość. Guylain Vignolles prowadzi nudne życie. Hoduje złotą rybkę, pracuje w zakładzie utylizacji książek, niczego nie oczekuje od losu. Co dzień wykrada kilka luźnych stron książek ocalałych z przemiału, by nazajutrz przeczytać je współpasażerom pociągu, którym dojeżdża do pracy. To z pozoru niewinne hobby z dnia na dzień wywraca jego życie do góry nogami. W pobliskim domu starców zawiązuje się jego zwariowany fanklub. Tymczasem on sam podejmuje wszelkie wysiłki, by poznać tajemniczą Julie, której pamiętnik znajduje w pociągu.
Kot, pies i Oni, ich państwo (bez większego znaczenia). Oto doskonała lekcja, jakiej Colette udziela wszystkim właścicielom zwierząt. Jest ich czworo. Mieszkają pod jednym dachem i dzielą tajemnice. Kto jest górą? A komu się tak tylko wydaje? Oto doskonała lekcja, jakiej Colette udziela wszystkim właścicielom zwierząt – pupile czasem wiedzą o nas więcej i lepiej nas rozumieją niż nam się wydaje! Toby (buldożek francuski) i Kiki (kot rasy kartuskiej) to główni bohaterowie i uczestnicy rozmów napisanych przez Sidonie Gabrielle Colette w 1904 roku. Oni też bez zbytnich oporów wykorzystują słabości Państwa do sobie tylko znanych celów. Choć przyznać trzeba, że przoduje tu Kiki – kapryśny i bardzo inteligentny kocur; Toby natomiast – trochę gapa, a trochę dobry duch domu – stara się moderować towarzysza w jego zawadiackich poczynaniach. Charaktery mają niełatwe, kłócą się, tłuką zastawę, a potem przytuleni, niczym najlepsi przyjaciele, zasypiają przy kominku. Colette przedstawia tę dwójkę dowcipnie i z czułością. Jako miłośniczka zwierząt i wybitna obserwatorka sugestywnie oddaje specyfikę dwu osobowości, łudząco przypominających nasze, ludzkie charaktery.