Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Czarna wołga. Tajemnica z przeszłości Tajemnica z przeszłości

Dorota Suwalska

Czarna wołga. Tajemnica z przeszłości Tajemnica z przeszłości

6.2

(11 ocen) wspólnie z

39,90

 

Łucja ma dość ciągłych zmian w życiu! Najpierw rozwód rodziców, później przeprowadzka do Szczecina, teraz powrót do Warszawy… Dziewczyna czuje się samotna. Może dlatego jej uwagę zwraca zamyślona kobieta na ławce. Okazuje się, że to artystka planująca happening w miejscu, w którym mieszkała jako dziewczynka. Kobieta prowadzi także prywatne śledztwo. Chodzi o tajemnicze zniknięcie jej najbliższej przyjaciółki z dzieciństwa, Moniki. Czy porwała ją czarna wołga, jak mówiono w latach siedemdziesiątych? Poszukiwania nabierają tempa, gdy Łucja w dawnym mieszkaniu Moniki odkrywa pudełko pełne zagadkowych przedmiotów…
Wciągająca fabuła, tajemnica z przeszłości, miłosne rozterki, a do tego szereg wplecionych w treść ciekawostek, między innymi o władzach PRL, bloku wschodnim, Ryszardzie Kuklińskim, gitowcach, socrealizmie czy marcu 1968 roku.
Seria „Wtajemniczeni” wciąga!
Dorota Suwalska – pisarka, animatorka kultury, ilustratorka, dziennikarka, autorka scenariuszy. Nominowana do Astrid Lindgren Memorial Award 2013 i 2014.
Współpracowała z TVP, realizując krótkie filmy plastyczne i felietony autorskie dla dzieci. W swoim dorobku ma trzy tomiki poetyckie oraz powieści dla dzieci i młodzieży: „Znowu kręcisz, Zuźka!”, „Zuźka w necie i w realu”, „Bruno i siostry” (wyróżnienie literackie w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku, nominacja do nagrody Kornela Makuszyńskiego, powieść na liście książek proponowanych przez Polski Instytut Książki), „Marionetki Baby-Jagi”, „Ratunku, marzenia!”, „Pan Fortepianek”.
Jej utwory tłumaczone były na hiszpański, słoweński, a także… na język przestrzeni. To ostatnie dotyczy literacko-internetowego projektu: „www .terapia” (dla dorosłych). Swoje wiersze, opowiadania i artykuły publikowała w prasie dziecięcej, literackiej i pedagogicznej, podręcznikach szkolnych. Współpracuje z portalem www .ngo.pl
Marta Krzywicka – zawsze chciała rysować i projektować książki, więc nie było innego wyjścia – najpierw skończyła wydział Grafiki Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, potem wiele lat projektowała podręczniki dla dzieci, żeby w końcu zająć się ilustrowaniem baśni, bajek, wierszy, opowiadań, czasem wesołych, a czasem mrocznych historii dla dzieci i dorosłych.
Ranek zaczyna od długiego spaceru z psem po lesie i dzięki temu do końca dnia jest szczęśliwa. Lubi czerwcowe wieczory, dalekie podróże i szybko jeździć na rowerze.

Nasza Księgarnia
Oprawa twarda

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-101-3410-3

Liczba stron: 224

Format: 14.0x20.2cm

Cena detaliczna: 39,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...