Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Ingrid Bergman prywatnie

Aleksandra Ziółkowska-Boehm

Ingrid Bergman prywatnie

7.0

(22 ocen) wspólnie z

34,00

 

Ingrid Bergman, jedna z największych gwiazd kina, laureatka trzech Oscarów, zdobyła sławę w Hollywood dzięki znanemu producentowi amerykańskiemu Davidowi O. Selznickowi. Wystapiła w słynnych na całym świecie filmach, takich jak „Casablanca”, „Anastazja”, „Dzwony Najświetszej Marii Panny”, „Urzeczona”, „Morderstwo w Orient Express”, „Stromboli”, „Jesienna sonata”.
Niewiele osób wie, że ta urodzona w Szwecji aktorka miała swoich amerykańskich krewnych. W Stanach wyszła za mąż i osiadła na stałe siostra ojca Ingrid, Blenda Bergman (po mężu Boehm).
Ingrid, która straciła oboje rodziców w młodym wieku, utrzymywała z ciotką stały kontakt, podobnie jak z synem Blendy, Carlem Normanem, i wnukiem Normanem. Pisała do nich często i spotykała się z Normanem w różnych miejscach w Stanach Zjednoczonych, Francji i Anglii.
Norman Boehm, od 1990 roku mąż pisarki Aleksandry Ziółkowskiej-Boehm, udostępnił rodzinne listy i fotografie, a także podzielił się swoimi wspomnieniami o sławnej kuzynce – i tak oto powstała ta bardzo osobista opowieść o życiu wielkiej gwiazdy.
Aleksandra Ziółkowska-Boehm ukazuje Ingrid Bergman widzianą oczami jej amerykańskich krewnych, nie tylko jako sławną aktorkę, ale też ciepłą życzliwą, kobietę, żonę i matkę.
Aleksandra Ziółkowska-Boehm – autorka kilkunastu książek, doktor nauk humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego, stypendystka m.in. amerykańskiej Fundacji Fulbrighta (2006/2007), kanadyjskiego Ministerstwa Kultury Ontario, nowojorskiej Fundacji Kościuszkowskiej.
Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS w Warszawie, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w Londynie, Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku, Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce, Polish American Historical Association, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, amerykańskiego PEN Clubu w Nowym Jorku, Fulbright Association w Waszyngtonie.
W 2001 roku otrzymała Złoty Exlibris Książnicy Pomorskiej, w 2006 amerykańską doroczną nagrodę stanu Delaware w dziedzinie literatury (creative non-fiction), w 2007 londyńskiego Związku Pisarzy na Obczyźnie.
Wśród jej książek są publikacje poświęcone życiu i twórczości Melchiora Wańkowicza: „Blisko Wańkowicza”, „Na tropach Wańkowicza po latach”, „Proces 1964 roku Melchiora Wańkowicza”, a także opowieści oparte na współczesnej polskiej historii, takie jak: „Kaja od Radosława, czyli historia Hubalowego Krzyża” (nagroda dla najlepszej książki roku 2006 londyńskiego Związku Pisarzy na Obczyźnie), „Dwór w Kraśnicy i Hubalowy Demon”, „Lepszy dzień nie przyszedł już”. Inne książki to m.in. „Otwarta rana Ameryki”, „Kanada, Kanada”, „Amerykanie z wyboru”, „Korzenie są polskie”, „Moje i zasłyszane”, „Nie tylko Ameryka”, „Podróże z moją kotką”, „Nie minęło nic, prócz lat” (z Szymonem Kobylińskim). Swoje życie opisała w barwnej autobiografii “Ulica Żółwiego Strumienia”.
W USA ukazały sie: „Open Wounds – A Native American Heritage”, „On the Road with Suzy: From Cat to Companion”, „Kaia, Heroine of the 1944 Warsaw Rising”.
Aleksandra Ziółkowska-Boehm mieszka na stałe w Wilmington w stanie Delaware, regularnie odwiedza Polskę.

Prószyński Media
Oprawa twarda

Wydanie: pierwsze

Data pierwszego wydania:
2013-05-23

ISBN: 978-83-783-9518-8

Liczba stron: 240

Prószyński Media

Format: 130x190mm

Cena detaliczna: 34,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...