Anonimowy użytkownik
25/09/2024
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
Czy zawsze muszą pozostać one schowane głęboko w szufladach przepastnych szaf? A może warto byłoby rozwiać wątpliwości, powiedzieć to, co zostało niewypowiedziane, zamknąć za sobą przeszłość, by jej cień nie wpływał na teraźniejszość i rozpocząć spokojne, zgodne życie, bez obciążeń, wstydliwych sekretów, ponurych tajemnic....W I tomie historii rodzinnej Agnieszki Janiszewskiej „Aż po horyzont" przenosimy się w lata siedemdziesiąte dwudziestego wieku. Weronika Piontkowska, nauczycielka francuskiego, po rozwodzie z mężem samotnie wychowuje dwójkę synów. Prowadzi zwyczajne życie wypełnione pracą i obowiązkami domowymi, z którymi bardzo słabo sobie radzi, mierząc się jednocześnie z niełatwą przecież ówczesną polską rzeczywistością. Po trudach codzienności odpoczywa w rodzinnym Jaktorowie otoczona opieką rodziców. Weronika nie zdaje chyba sobie sprawy ze swojego uzależnienia od ojca, nie tylko finansowego. Ta sytuacja zapewne odpowiada Weronice, przyzwyczajonej do wygodnego życia, ale przyczyniła się też do rozwodu z mężem, od początku nieakceptowanym przez głowę rodziny. Jej brat, Oskar, to zupełne przeciwieństwo Weroniki, dostrzega zbyt silne przywiązanie siostry do rodziców, nadmierne liczenie się ze zdaniem i opinią ojca. Oskar wcześnie się usamodzielnił, zamieszkał w Warszawie, a z rodzicami utrzymuje rzadkie kontakty. Pewnego dnia otrzymuje on list z dalekiego Paryża napisany przez Lucię Belodi, pasierbicę przyrodniej siostry ich ojca, Wandę, z którą Reczyński nie utrzymywał od wielu lat kontaktów i o której w domu się nie rozmawiało. Ten list spowoduje poważne zamieszanie w pozornie spokojnym życiu rodziny Reczyńskich i będzie miał wpływ na dalsze losy Weroniki. Jakie-zapraszam do lektury powieści Janiszewskiej.Ciekawa jestem bardzo, jakie tajemnice skrywa rodzina Reczyńskich i jakie dramatyczne lub wstydliwe wydarzenia z przeszłości skrywa? Mam też nadzieję, że jej losy w kolejnej części będą bardziej emocjonujące i wywołają więcej poruszenia niż w pierwszym tomie. Otwarte zakończenie pierwszego tomu sagi zaintrygowało mnie, dlatego szybko sięgnę po II tom cyklu „Aż po horyzont". Polecam tę powieść nie tylko fanom historii rodzinnych z tajemnicą w tle, ale wszystkim lubiącym dobrą powieść obyczajową.