Córka prezydenta James Patterson, Bill Clinton Książka

Współpraca: Dom Wydawniczy RebisCo powiecie na książkę napisaną przez byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych? Bill Clinton, pełnił swoją funkcję w latach 1993-2001 r. A po opuszczeniu Białego Domu założył Fundację zajmującą się między innymi ochroną zdrowia na świecie. Jest również autorem bestselleru „Moje życie".James Patterson to z kolei autor licznych powieści sensacyjnych, które kiedyś uwielbiałam. To on stworzył Alex Cross, bohatera serii o tym samym tytule.„Córka prezydenta" to już druga książka napisana przez duet - Bill Clinton i James Patterson. Pierwszym i wspólnym dziełem było „Gdzie jest prezydent", które zdobyło popularność na całym świecie. I chociaż podchodzę sceptycznie do lektur na okładkach, których występują dwa nazwiska, to musze przyznać, że w tym przypadku książka bardzo mnie zaskoczyła na plus.„Córka prezydenta" to thriller, który porywa nas do Stanów Zjednoczonych i Libii. Poznajemy Al-Aszimę, przywódcę organizacji terrorystycznej, który zawsze jest w centrum krwawego chaosu. Zamordował on brutalnie byłego prezydenta USA, Boyd Tanner. Jest ścigany przez siły specjalne na czele z ich dowódcą Nickiem Zepposem i prezydentem Matthew Keating. Gdy udaje im się zbombardować budek, w którym znajdywała się rodzina Al-Aszima, terrorysta postanawia się zemścić za śmierć jego żony i córek. A jaka zemsta jest najlepsza? Porwanie córki Matthew.Melanie ma 19 lat i nie posiada ochrony. W końcu jej tatuś, już dawno opuścił Biały Dom. A jednak zostaje uprowadzona przez terrorystów i więziona. Mel jest jednak mądra i przebiegła dziewczyną. W czasie prezydentury ojca nauczyła się i od niego i od ochroniarza jak zachowywać się w przypadku porwania. I teraz nadszedł czas by sobie to wszystko sukcesywnie przypomniała.Książka wciąga od pierwszych stron i czyta się bardzo szybko, pomimo, że nie należy do cienkich. Autorzy przybliżają nam życie prezydenta i zagrożenia jakie płyną z pełnienia tej funkcji. Nawet po latach. Bill i James mam wrażenia, że bawią się z czytelnikiem niczym Al-Aszima z swoimi ofiarami. Od samego początku wydawało mi się, że znam zakończenie, a jednak zaskoczyli mnie. To co bardzo spodobało mi się w tej książce, to opis intryg politycznych. Z polityka nie jest mi po drodze i obawiałam się, że jeśli książka jest o prezydencie, to zawartość działań politycznych mnie przytłoczy. Miliłam się. Polityka tutaj nie dominuje, a dodaje realizmu.Bardzo ciekawą postacią jest Matthew Keating. To nie tylko były prezydent USA, ale również były komandos, który zawsze staje w obronie swojej rodziny jak i ojczyzny. Po porwaniu córki rozpoczyna on własną akcję ratunkową, która okaże się próbą jego sił i wytrzymałości.Jego córka Melanie, również została przez autorów świetnie wykreowana. Pomimo porwania i przetrzymywania ją bez jej zgody, potrafiła zachować zimą krew i nie traciła sił i czasu, tylko starała sobie przypomnieć wszystkie lekcje udzielane jej przez szefa ochrony. Czy udało się jej jednak przechytrzyć porywaczy? Przeżyła? A może udało się jej uciec?Jeśli lubicie książki z szybką i zaskakującą akcją, intrygami politycznymi, nie czystą grą i z dużą dawką emocji, to „Córka prezydenta" posiada to wszystko i na pewno nie rozczaruje Was.

Thriller sensacyjny to nie jest mój ulubiony gatunek literacki - dotychczas natrafiałam na książki, w których dzieje się za dużo, za szybko, za mało wiarygodnie i jest za dużo bełkotu politycznego. Mimo to skusiłam się na lekturę „Córki prezydenta", książki napisanej przez duet Billa Clintona i Jamesa Pattersona. I przyznam, że cieszę się, że to zrobiłam! Książka okazała się całkiem inna od tego, co znałam do tej pory - jasne, dzieje się w niej sporo, akcja toczy się wartko i jest pełna zaskoczeń, ale czytelnik dostaje tu dużo, dużo więcej! Po pierwsze - bohaterowie. Przedstawieni są z dobrym umotywowaniem psychologicznym, a postać prezydenta (byłego) to nie superbohater, a wręcz przeciwnie - to całkiem normalny i sympatyczny facet. Po drugie - wątki polityczne, wszystkie zależności, które pojawiają się w tego typu powieściach rozpisane są prosto, w sposób mocno skondensowany - tak, że czytelnik wie co i jak, kto stoi po której stronie i dlaczego, ale nie ma kiedy się nudzić ani pogubić w ich zawiłościach. Po trzecie, fabuła nie jest pozbawiona momentów trochę głębszych - i tu pewnie wchodzi doświadczenie Clintona jako prezydenta, który nie szczędzi krytyki politykom i ich brudnym zagrywkom. Dzięki temu książka nie jest tylko i wyłącznie pustą amerykańską rozrywką, a rozrywką na całkiem przyzwoitym poziomie, która mocno i emocjonalnie angażuje czytelnika. Bawiłam się przy niej naprawdę zaskakująco dobrze! Polecam wszystkim fanom thrillerów!