Nie wywołuj wilka z lasu Książka

Emelie Schepp w swojej serii kryminalnej z Janą Berzelius znalazła złoty środek - dała nam bohaterkę praktycznie niezniszczalną, z niepowtarzalną, niespotykaną przeszłością i połączyła ją z dwójką postaci przyjemnie zwyczajnych, przyjemnie bliskich czytelnikowi. Dzięki temu mamy zapewnioną sporą dawkę adrenaliny, a równocześnie głębokie zrozumienie i przywiązanie do postaci. “Nie wywołuj wilka z lasu” to już siódmy tom tej serii i choć da się go czytać oddzielnie (przedstawia osobną zagadkę kryminalną), to jednak zachęcam, by przed jego lekturą sięgnąć przynajmniej po dwa wcześniejsze - dzięki nim czytelnik w pełni zrozumie prywatne dylematy postaci, z którymi przychodzi zmierzyć się bohaterom serii, a które odgrywają tak samo ważną rolę jak zagadka kryminalna. Sama intryga przechodzi od tempa umiarkowanego do szybkiego, zawiera kilka twistów fabularnych, a krótkie scenki i naprzemienna narracja sprawiają, że książkę czyta się szybko i z zaciekawieniem. Intryga zbudowana jest dobrze, jest przemyślana i logiczna, choć brakuje w niej ziarenka niebanalności - myślę, że znajdą się czytelnicy, którzy szybko domyślą się jej rozwiązania. Mimo to książka zmusza do przemyśleń na temat przeszłości, tego, jak niedokończone sprawy lubią się ciągnąć i zamieniać w obsesje… Sam finał z kolei zapowiada już tom kolejny, który prawdopodobnie dostarczy czytelnikom ogromną ilość emocji! Już czekam na więcej!

Zdarzało Wam się usłyszeć od kogoś „nie wywołuj wilka z lasu”? Żeby na własne życzenie nie przyciągać kłopotów i nie prowokować złych wydarzeń? Na pewno. Mnie również, ale wiadomo, że człowiek nie zawsze słucha cudzych rad, a potem musi się zmierzyć z konsekwencjami. Tytuł najnowszej powieści Emelie Schepp idealnie odzwierciedla działania bohaterów, którzy jakby się zmówili, by igrać z losem i to zarówno na płaszczyźnie zawodowej, jak i w życiu prywatnym. Ale to właśnie dzięki temu „Nie wywołuj wilka z lasu” pochłania bez reszty! Wyczekiwałam wręcz z wypiekami na twarzy czy prokuratorka Jana zdecyduje się zaufać partnerowi i odkryć swoją tajemniczą i bolesną przeszłość. On z kolei, w poszukiwaniu prawdy, ryzykuje własnym życiem. Śledcza Mia bije się z myślami czy się oświadczyć swojemu partnerowi, a jej zawodowy partner przedkładający pracę nad rodzinę staje na krawędzi jej utraty. Przyznaję, że wątki osobiste bohaterów są tak ekscytujące, że prowadzone śledztwo musiało być naprawdę mocne, żeby przebić te emocje. I takie jest! Brutalne morderstwo emerytowanego policjanta odsłania tropy prowadzące do jego byłej partnerki i dramatycznych wydarzeń z przeszłości, będących echem sprawy związanej z handlem ludźmi. Zemsta rozbrzmiewa głucho jak głosy z dna studni i budzi demony, które nigdy nie zniknęły. Mamy więc mroczną przeszłość i emocje sięgające zenitu. Śledztwo niesie bohaterów w wiele ciemnych, niebezpiecznych zaułków, z których może nie być powrotu. I przyznaję, że ekscytacji podczas czytania nie brakowało, z jednej strony chciałam jak najszybciej poznać zakończenie, a z drugiej żałowałam, że ta historia nie będzie trwała dłużej. Emocje były prawdziwe, niewymuszone, czasem aż czułam uścisk w żołądku. Wątek kryminalny został rewelacyjnie poprowadzony. Tajemnicze morderstwo, ukryte motywy i rozrywająca serce na strzępy historia kobiety, która straciła wszystko, to sprawiło, że dawno nie byłam tak zaangażowana w rozwiązanie zagadki. Były momenty, kiedy łapałam się na tym, że wstrzymuję oddech albo przestaję mrugać, żeby nie uronić żadnego szczegółu. Styl Autorki jest naprawdę świetny. Prosty, dynamiczny, bez niepotrzebnych ozdobników, ale jednocześnie bardzo obrazowy. Dzięki temu czyta się ją szybko i z ogromną przyjemnością, a emocje wchodzą pod skórę zupełnie naturalnie. Narracja sprawnie łączy śledztwo z życiem prywatnym bohaterów, dzięki czemu wszystko jest jeszcze bardziej autentyczne. To jedna z tych książek, po których zamknięciu masz ochotę natychmiast polecić ją znajomym. I ja właśnie to robię. Jeśli lubicie kryminały z wyrazistymi postaciami, mocną fabułą i dużą dawką emocji, „Nie wywołuj wilka z lasu” jest strzałem w dziesiątkę!