Niezwykła podróż Pomponiusza Flatusa Eduardo Mendoza Książka

Są książki, które przechodzą przez półki księgarskie bez większego echa. Są też książki, na które czeka się w napięciu. Gdy po przeczytaniu wcześniejszych powieści Eduarda Mendozy czytałam "Mauricio, czyli wybory", nie byłam zachwycona. Powieść podobała mi się, ale nie miała tego "czegoś". Nie zwaliła mnie z nóg ani nawet nie rzuciła na kolana. Mendoza jest jednym z moich ulubionych pisarzy, więc na kolejne dzieło wychodzące spod jego pióra czekałam jak dziecko na pierwszą gwiazdkę. Tym razem jednak opłacało się w stu procentach. W wydanej kilka miesięcy temu "Niezwykłej podróży Pomponiusza Flatusa" pisarz z Barcelony przechodzi sam siebie!

Ubogi Rzymianin ze stanu ekwickiego - co często sam powtarza - został zmuszony, by zarobić ciężką pracą na życie, które nie opływało w luksus, ani nawet w podstawowe wartości: ciepłą strawę i dach nad głową. Poturbowany w drodze i ogołocony ze wszystkiego, co miał (a miał niewiele), trafia do jednej z uboższych prowincji Cesarstwa Rzymskiego, mianowicie do Nazaretu, gdzie spotyka małego chłopca - samego Jezusa.

Słynna trylogia - „Przygody fryzjera damskiego", „Sekret hiszpańskiej pensjonarki" i „Oliwkowy labirynt" - skutecznie zaszczepiła nam humor i literackie szaleństwa Eduardo Mendozy. W nowej powieści „Niezwykła podróż Pomponiusza Flatusa" ten humor nie jest, niestety, już tak obezwładniający ani absurdalny. Tym razem Mendoza proponuje nam literacki żart innego rodzaju, a mianowicie rodzaj apokryfu, w którym bawi się językiem biblijnym, homeryckimi metaforami i obficie cytuje starożytnych autorów. Jego opowieść kojarzy się nieodparcie z „Żywotem Briana" Monthy Pytona, z obrazem Galilei, w której toczyły się całkiem współczesne polityczne spory.

Eduardo Mendoza, pisarz hiszpański, zaprasza nas w niecodzienną podróż. To nie tylko wyprawa wraz z głównym bohaterem i narratorem w jednej osobie do starożytnego Izraela, lecz także niezwykła przygoda intelektualna i przechadzka po dorobku kulturowym współczesnego świata.

Barceloński czarodziej wartkiej akcji i soczystych fabuł to dziś najlepiej sprzedający się towar pisarskiej Hiszpanii. Mierzony na dodatek w wymiernym literackim kruszcu.