Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Umowa społeczna i jej krytycy w myśli politycznej i prawnej

Chmieliński Maciej, Rau Zbigniew

Umowa społeczna i jej krytycy w myśli politycznej i prawnej

6.0

(1 ocena) wspólnie z

47,25

 


W monografii przedstawiono fundamentalne stanowiska zwolenników umowy społecznej oraz stanowiska jej głównych krytyków. Autorzy wychodzą od koncepcji starotestamentowych, greckich sofistów oraz średniowiecznej idei umowy o władzę, następnie omawiają szkołę z Salamanki, szkołę prawa natury, by przejść do zasadniczych dla teorii umowy społecznej siedemnastowiecznych koncepcji Hobbesa i Locke’a oraz osiemnastowiecznych doktryn Rousseau i Kanta. Prezentują najdonioślejsze teorie współczesne: Rawlsa, Buchanana, doktrynę kontraktualizmu moralnego Gauthiera oraz ekonomiczne podejście Binmore’a. Ostatnia część książki jest poświęcona argumentom przeciwników kontraktualizmu, Filmera, Hume'a, Benthama, Hegla, Sandela, MacIntyre, Taylora.
Zagadnienie umowy społecznej należy do podstawowych zagadnień filozofii i myśli politycznej. Bez jego uwzględnienia trudno sobie wyobrazić jakikolwiek wykład filozofii i myśli politycznej, teorii polityki, doktryn polityczno-prawnych czy historii myśli społecznej i ekonomicznej. Na osi umowa społeczna – jej krytycy sytuują się bowiem wszystkie najważniejsze doktryny i nurty myśli społeczno-politycznej.
Książka może być podręcznikiem dla studentów co najmniej kilku kierunków, przede wszystkim politologii, stosunków międzynarodowych, prawa, administracji, polityki społecznej, teorii ekonomii, filozofii i socjologii.

Zbigniew Rau – profesor prawa, wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego i Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie
Maciej Chmieliński – prawnik, profesor Uniwersytetu Łódzkiego

Scholar
Oprawa miękka

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-738-3232-9

Liczba stron: 441

Format: 15.9x22.9

Cena detaliczna: 47,25 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...