Autoedukacja Maria Montessori, Camarda Sylvia Książka

Ponad 100 lat temu Maria Montessori stworzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na pedagogikę, akcentując pracę „dla dziecka” i odkrywając jego naturalny, kierowany wewnętrznymi siłami rozwój. W myśl tej metody dla prawidłowych postępów dziecka należy stworzyć mu przestrzeń pozwalającą na spontaniczność i twórczość oraz umożliwić wszechstronny rozwój psychofizyczny, kulturalny i społeczny. Koncepcja Marii Montessori przyczyniła się do zmiany tego, w jaki sposób pojmujemy dzieciństwo, jaką rolę w społeczeństwie przypisujemy dzieciom i jaką odpowiedzialność za ich kształtowanie – rodzicom. Do rodziców to wybór krótkich, skłaniających do refleksji tekstów, które w prosty sposób przybliżają najważniejsze idee dotyczące rozwoju i wychowania dzieci, będące zarazem podstawą pedagogiki Montessori. Karmimy dziecko pożywnym jedzeniem, żeby jego małe ciało mogło rosnąć – i analogicznie musimy zapewnić mu odpowiedni pokarm dla rozwoju psychicznego i moralnego.

Autoedukacja to dwutomowe dzieło, w którym zawarte są fundamentalne założenia, metody i wskazówki do rozumienia dziecka w wieku szkolnym i rozumowania o nim (tom pierwszy) oraz opisy praktycznego zastosowania materiałów i ćwiczeń wraz z przykładami (tom drugi). Jakież przewrotne są koleje losu! Książka napisana przez Montessori krótko przed śmiercią w latach 50. XX w., Sekret dzieciństwa, otworzyła serię Biblioteki Montessori, a ta napisana czterdzieści lat wcześniej, na początku jej spektakularnej kariery, Autoedukacja, ją wieńczy.

Z przedmowy Sylwii Camardy

Dziecko jako człowiek – oto obraz, który powinniśmy mieć przed oczami. Naszym zadaniem jest dostrzec go w tym niespokojnym ludzkim społeczeństwie, które czyniąc bohaterskie wysiłki, stara się żyć. Jakie prawa przysługują dziecku? Zastanówmy się nad tym, jakbyśmy patrzyli na klasę społeczną, taką jak klasa robotnicza, ponieważ dzieci w rzeczywistości pracują przy produkcji ludzi. One są przyszłym pokoleniem. To one pracują, znosząc trudy fizycznego i duchowego dorastania. Kontynuują pracę wykonywaną przez kilka miesięcy przez ich matkę, lecz zostaje im przekazane o wiele bardziej pracochłonne zadanie, bardziej złożone i trudniejsze. Kiedy się rodzą, nie mają niczego, jedynie potencjał; muszą zrobić wszystko w świecie, który nawet zdaniem dorosłego jest pełen trudności.

Z tekstu