Figurki z Dachau Książka

Czy w domach Waszych rodziców lub dziadków wiszą obrazy lub stoją przedmioty, które kiedykolwiek skłoniły Was do refleksji, czy są czymś więcej niż tylko elementami wystroju? W domu moich dziadków wisiał portret prababci, której nie poznałam, ale zawsze budził moją ciekawość – kim była i co mogłaby mi opowiedzieć. Podobne emocje towarzyszą mi podczas wizyt w muzeach, gdy zastanawiam się, jakie historie kryją się za pozornie zwyczajnymi przedmiotami. Sarah Freethy w debiutanckiej powieści „Figurki z Dachau” wykorzystuje takie przedmioty jako oś narracji i klucz do odkrywania rodzinnych korzeni. Autorka przenosi nas do Niemiec 1929 roku, gdzie poznajemy Maxa Ehrlicha – syna austriackich potentatów włókienniczych, który porzuca tradycyjne, żydowskie wychowanie, by studiować w Bauhausie, oraz Bettinę Vogel – młodą artystkę, która uciekła z surowego domu, by kształcić się w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie w Bauhausie. Między nimi szybko rodzi się uczucie. Z czasem jednak w ich życiu pojawiają się coraz większe cienie. Max, posługując się fałszywymi dokumentami, zostaje aresztowany i trafia do fabryki porcelany w Dachau, nad którą pieczę sprawował Heinrich Himmler. Fabryka stanowiła element nazistowskiej propagandy – miała kształtować „nowe” niemieckie tradycje i promować ideał sztuki. Bettina, rozpaczliwie próbując ratować ukochanego, angażuje się w ruch oporu. Podczas działań poznaje Karla Holza, wysoko postawionego oficera SS i członka Izby Kultury Rzeszy. Z czasem Karl staje się jej powiernikiem i intelektualnym partnerem, kimś, kto docenia jej talent i wrażliwość. Relacja ta prowadzi Bettinę do dramatycznego wyboru między lojalnością wobec Maxa a pragnieniem ocalenia nienarodzonego dziecka. Freethy z niezwykłą wrażliwością przedstawia Dachau jako miejsce, gdzie człowieczeństwo wystawione jest na najcięższą próbę, ale i takie, w którym można odnaleźć przyjaźń i nadzieję. Wątek współczesny – w którym Clara Vogel i jej córka Lotte Woolf odkrywają rodzinne sekrety – dodaje powieści dynamiki i prowokuje do pytań: jak przeszłość kształtuje kolejne pokolenia? Czy warto odkrywać bolesne tajemnice, czy lepiej uszanować milczenie tych, którzy nie chcieli o nich mówić? Styl Freethy jest plastyczny i pełen emocji. Postacie są wiarygodne, ich decyzje – dramatyczne i trudne. Autorka umiejętnie łączy wątki miłosne, historyczne i artystyczne, tworząc spójną, wielowymiarową opowieść. „Figurki z Dachau” nie są jedynie historią wojenną – to poruszająca opowieść o miłości, sile sztuki i tym, jak wielka historia wpływa na życie jednostki. Tytułowe figurki, powstałe w fabryce SS, są symbolem zarówno piękna, jak i kruchości życia, a także świadectwem, że sztuka może stać się narzędziem zarówno ocalenia, jak i manipulacji. Choć powieść jest fikcyjna, autorka wiernie oddaje realia historyczne, łącząc fakty z własną wyobraźnią. Postacie drugoplanowe wzbogacają fabułę, czyniąc ją bardziej złożoną i wiarygodną. To książka, która zainteresuje wszystkich miłośników literatury o II wojnie światowej i tych, którzy wierzą, że przeszłość wciąż ma wpływ na naszą teraźniejszość. Lektura skłania do refleksji nad tym, jak historia i sztuka mogą być mostem do zrozumienia siebie i innych.