Mężczyźni bez kobiet Haruki Murakami Książka

Murakamiego nikomu nie trzeba przestawiać. Jego czytelnicy po jednej przeczytanej powieści zostają na dłużej. Jestem wśród nich! To, co zaskoczylo mnie w książce "Mężczyźni bez kobiet" to podejście do tematu. U Murakamiego trudno o klasyczne historie miłosne...pojawia się jednak wyjątek. W życiu siedmiu różnych mężczyzn brakuje kobiet. Powody są diametralnie różne. Śmierć, odejście, a czasem po prostu brak. Brak trafienia na odpowiednią osobę. Nie jest to powszechny temat, ale jakże ważny! Miłosne doświadczenia często opierają się na posiadaniu miłości-kto wspomina o jej braku? Autor w świetny sposób pokazał męską psychikę, a także wrażliwość i czułość. To kluczowe elementy, które bardzo często są pomijane przez innych autorów.Bardzo poruszający zbiór, w dodatku godny polecenia.

Moje pierwsze spotkanie z autorem, ale wiem po nim, że zobaczymy się jeszcze nie raz...słyszałam, że jego powieści są jeszcze lepsze niż opowiadania. Już nie mogę się doczekać aż je poznam. Mężczyźni bez kobiet to wyjątkowy zbiór- pojawia się w nim bardzo nietypowa tematyka i perspektywa narratora.Niektóre przemówiły do mnie bardziej, inne mniej, ale wszystkie były warte poznania. Bije z nich melancholia, ale nie brakuje im intrygującego wydźwięku. Teksty potrafią zaskoczyć motywami i skojarzeniami, mam wrażenie że to ulubiona część twórczości autora...

Książkę podrzuciła mi siostra, nie ukrywam że zrobiła to w momencie, kiedy tego potrzebowałem. Doskonale wiedziała, jakich słów potrzebuję. A że uwielbiam słowo pisane...trafiła doskonale. Echhh czym byłby świat bez kobiet...No właśnie. W tej kwestii Haruki Murakami trafia w samo sedno. Kiedy człowiek zastanawia się "czy tylko ja tak mam?" autor śpieszy z pomocą. Wyjaśnia problem w sposób lekki, nie jest natarczywy w swoich słowach. Pokazuje życie mężczyzn bez kobiet. Niektórzy są przekonani, że samotne życie to właściwa opcja. Nie do końca. Pustka, którą odczuwamy często jest nam obca, nie znamy jej źródła...dzięki temu zbiorowi możemy łatwiej znaleźć sposób na jej wypełnienie. Cieszę się, że ta książka powstała.

Moje pierwsze spotkanie z autorem, ale wiem po nim, że zobaczymy się jeszcze nie raz...słyszałam, że jego powieści są jeszcze lepsze niż opowiadania. Już nie mogę się doczekać aż je poznam. Mężczyźni bez kobiet to wyjątkowy zbiór- pojawia się w nim bardzo nietypowa tematyka i perspektywa narratora.Niektóre przemówiły do mnie bardziej, inne mniej, ale wszystkie były warte poznania. Bije z nich melancholia, ale nie brakuje im intrygującego wydźwięku. Teksty potrafią zaskoczyć motywami i skojarzeniami, mam wrażenie że to ulubiona część twórczości autora...

Murakamiego nikomu nie trzeba przestawiać. Jego czytelnicy po jednej przeczytanej powieści zostają na dłużej. Jestem wśród nich! To, co zaskoczylo mnie w książce "Mężczyźni bez kobiet" to podejście do tematu. U Murakamiego trudno o klasyczne historie miłosne...pojawia się jednak wyjątek. W życiu siedmiu różnych mężczyzn brakuje kobiet. Powody są diametralnie różne. Śmierć, odejście, a czasem po prostu brak. Brak trafienia na odpowiednią osobę. Nie jest to powszechny temat, ale jakże ważny! Miłosne doświadczenia często opierają się na posiadaniu miłości-kto wspomina o jej braku? Autor w świetny sposób pokazał męską psychikę, a także wrażliwość i czułość. To kluczowe elementy, które bardzo często są pomijane przez innych autorów.Bardzo poruszający zbiór, w dodatku godny polecenia.

Książkę podrzuciła mi siostra, nie ukrywam że zrobiła to w momencie, kiedy tego potrzebowałem. Doskonale wiedziała, jakich słów potrzebuję. A że uwielbiam słowo pisane...trafiła doskonale. Echhh czym byłby świat bez kobiet...No właśnie. W tej kwestii Haruki Murakami trafia w samo sedno. Kiedy człowiek zastanawia się "czy tylko ja tak mam?" autor śpieszy z pomocą. Wyjaśnia problem w sposób lekki, nie jest natarczywy w swoich słowach. Pokazuje życie mężczyzn bez kobiet. Niektórzy są przekonani, że samotne życie to właściwa opcja. Nie do końca. Pustka, którą odczuwamy często jest nam obca, nie znamy jej źródła...dzięki temu zbiorowi możemy łatwiej znaleźć sposób na jej wypełnienie. Cieszę się, że ta książka powstała.

Moje pierwsze spotkanie z autorem, ale wiem po nim, że zobaczymy się jeszcze nie raz...słyszałam, że jego powieści są jeszcze lepsze niż opowiadania. Już nie mogę się doczekać aż je poznam. Mężczyźni bez kobiet to wyjątkowy zbiór- pojawia się w nim bardzo nietypowa tematyka i perspektywa narratora.Niektóre przemówiły do mnie bardziej, inne mniej, ale wszystkie były warte poznania. Bije z nich melancholia, ale nie brakuje im intrygującego wydźwięku. Teksty potrafią zaskoczyć motywami i skojarzeniami, mam wrażenie że to ulubiona część twórczości autora...

Książkę podrzuciła mi siostra, nie ukrywam że zrobiła to w momencie, kiedy tego potrzebowałem. Doskonale wiedziała, jakich słów potrzebuję. A że uwielbiam słowo pisane...trafiła doskonale. Echhh czym byłby świat bez kobiet...No właśnie. W tej kwestii Haruki Murakami trafia w samo sedno. Kiedy człowiek zastanawia się "czy tylko ja tak mam?" autor śpieszy z pomocą. Wyjaśnia problem w sposób lekki, nie jest natarczywy w swoich słowach. Pokazuje życie mężczyzn bez kobiet. Niektórzy są przekonani, że samotne życie to właściwa opcja. Nie do końca. Pustka, którą odczuwamy często jest nam obca, nie znamy jej źródła...dzięki temu zbiorowi możemy łatwiej znaleźć sposób na jej wypełnienie. Cieszę się, że ta książka powstała.

Murakamiego nikomu nie trzeba przestawiać. Jego czytelnicy po jednej przeczytanej powieści zostają na dłużej. Jestem wśród nich! To, co zaskoczylo mnie w książce "Mężczyźni bez kobiet" to podejście do tematu. U Murakamiego trudno o klasyczne historie miłosne...pojawia się jednak wyjątek. W życiu siedmiu różnych mężczyzn brakuje kobiet. Powody są diametralnie różne. Śmierć, odejście, a czasem po prostu brak. Brak trafienia na odpowiednią osobę. Nie jest to powszechny temat, ale jakże ważny! Miłosne doświadczenia często opierają się na posiadaniu miłości-kto wspomina o jej braku? Autor w świetny sposób pokazał męską psychikę, a także wrażliwość i czułość. To kluczowe elementy, które bardzo często są pomijane przez innych autorów.Bardzo poruszający zbiór, w dodatku godny polecenia.

Cieszę się, że znowu będę się mogła delektować książką mojego ulubionego autora. Żałuję bardzo, ze nie otrzymał znowu w tym roku Nagrody Nobla, na którą według mnie zasłużył ze wszech miar. Na pocieszenie pozostaje mi nowa książka „Mężczyźni bez kobiet”.