Mity kult i rytuał O duchowości nadbałtyckich Słowian Kamil Kajkowski Książka

Robert Graves (1895-1985) był poetą z przekonania, powieściopisarzem dla zarobku i badaczem tradycji z namiętności. "Biała Bogini" (1948, wydanie rozszerzone: 1961) powstała między dwoma najbardziej znanymi u nas dziełami tego angielskiego twórcy: powieścią "Ja, Klaudiusz" (1934) i "Mitami greckimi"(1955). Graves wysuwa kontrowersyjne hipotezy, które nadają jego dziełu wprost sensacyjny charakter. Czytelnik wraz z autorem tropi ślady domniemanej tytułowej bogini w obrzędach i mitach starożytnej Irlandii i Brytanii. Te kruchy tradycji zawierają, zdaniem Gravesa, przekaz o pradawnym powszechnym kulcie tego bóstwa: bogini o wielu imionach, swoistej prototypowej religii. "Biała Bogini" to dzisiaj dzieło "kultowe", które niezależnie od kontrowersyjnej tezy jest prawdziwą kopalnią wiedzy o mitologii różnych kultur i o historii religii.

Książka stanowi zapis filozofii i pogląd na strukturę rzeczywistości najwybitniejszego polskiego jasnowidza. Stefan Ossowiecki potrafił odczytywać przyszłość, odnajdywać zaginione osoby, czytać listy znajdujące się w zamkniętych kopertach, a także lewitować i przesuwać przedmioty siłą woli. Był przyjacielem Marszałka Piłsudskiego. W książce znaleźć można również protokoły doświadczeń przeprowadzanych z udziałem S. Ossowieckiego przez ówczesnych naukowców (m.in. prof. Charlesa Richeta - laureata Nagrody Nobla).

Dlaczego Kościół nie kocha wszystkich boskich stworzeń, choć chrześcijaństwo jest ponoć religią miłości? Dlaczego wyklucza zwierzęta? Dlaczego godzi się na rzeźnie, polowania i sprowadza czujące istoty do roli pożywnego posiłku? Czemu nie ma poszanowania dla ekologii planety w jej stworzonej przez Boga nieskalanej doskonałości? Skąd się bierze lęk kleru przed traktowaniem kobiet jako pełnoprawnych osób? Skąd taki problem z ludzkim podejściem do uchodźców, osób niepełnosprawnych, czy homoseksualnych? Czy Kościół może się jeszcze zmienić? Z Dorotą Sumińską, najsłynniejszą polską doktor weterynarii i Animalpastorem Tomaszem Jaeschke, duszpasterzem ludzi i zwierząt, rozmawia Irena A. Stanisławska. Nieboskie stworzenia. Jak Kościół wyklucza to inspirująca rozmowa o Kościele, zwierzętach, ekologii, kobietach i braku wspólnego języka, ale też zaproszenie do dyskusji. Czy Kościół będzie gotowy ją podjąć?

Możesz mieć magię natury w zasięgu swojej ręki! Ta książka pokaże Ci jak wykorzystywać dary natury do uzdrawiania i wzmacniania rytuałów! Chcesz poszerzyć swoją wiedzę odnośnie naturalnego uzdrawiania? Zostań Green Witch czyli współczesną wiedźmą, która łączy w sobie cechy przyrodniczki, zielarki oraz uzdrowicielki. I Ty możesz czerpać energię z Wszechświata, kryształów i darów ziemi. Podążaj za naturą! Jeżeli chcesz rozbudzić w sobie intuicję a może ją poszerzyć, sięgnij do wskazówek zawartych w kompendium naturalnej magii. Dzięki niej zobaczysz co można przygotować z kwiatów, ziół i drzew znajdujących się w twoim otoczeniu. Jak własnoręcznie zrobić olejek eteryczny, ziołowe cukierki, eliksiry, herbatki oraz sole do kąpieli. Dlaczego warto zharmonizować swoje działania z rytmem pór roku? Które rytuały i żywioły pomagają wzmocnić różne metody naturalnego uzdrawiania? Wszystkie te odpowiedzi i wiele więcej dowiesz się z tej książki. Zgraj się z rytmem natury i rozbudź w sobie moc uzdrawiania!

Richard Dawkins miał piętnaście lat, gdy sam wyrósł z religii. Napisał tę książkę, by pomóc tym wszystkim, którzy podobnie jak on w tym wieku mają coraz więcej wątpliwości, ale obawiając się reakcji rodziny, środowiska, nie chcąc zrywać z tradycją albo urazić najbliższych i wreszcie wciąż wątpiąc, nie podejmują tego ostatecznego kroku. Tymczasem Dawkins pokazuje, że w Boga (czy w bogów) wierzyć nie należy, bo prawdopodobieństwo, że takie istoty istnieją jest znikomo małe, a już z zupełną pewnością nie one stworzyły świat, w którym żyjemy, a też wierzyć nie warto, bo po pierwsze nie z religii pochodzi nasza moralność (i w żadnych świętych księgach nie znajdziemy przepisu na to, by być dobrym człowiekiem), a po drugie świat bez bogów i bez kleru jest piękniejszy i lepszy. A przede wszystkim prawdziwy!. Wyrastając z Boga to zatem przewodnik dla wszystkich, którzy chcą… dorosnąć. W sześciu rozdziałach części pierwszej wspólnie z autorem przyglądamy się temu, dlaczego religie – i ich święte księgi, czyli oczywiście też Biblia – nie mogą być dla nas wzorcem dobra, moralności i zwykłej ludzkiej przyzwoitości, w sześciu składających się na część drugą zaś Richard Dawkins wyjaśnia, dlaczego jedynie niereligijne myślenie, a przede wszystkim nauka, mogą pomóc zrozumieć nam, jak świat powstał i jak działa. A ta wiedza jest warunkiem, by świat ten uczynić lepszym.

Inkwizycja – historyczna konieczność czy diabelska pokusa? Spośród rozmaitych ciemnych kart historii Kościoła inkwizycja szczególnie mocno działa na wyobraźnię. Stosy, tortury, polowania na heretyków, Żydów i czarownice. Tysiące ofiar i wszechogarniający lęk. Tak ją postrzegamy. Jak było naprawdę? W jaki sposób narodziła się w Kościele idea przymuszania do wiary i tropienia odstępców? Czym były „okresy łaski”, jak dzięki inkwizycji ukształtowało się sądownictwo? Kogo torturowano i kiedy masowo palono stosy? Czy opowieści o inkwizytorskiej bezwzględności są przesadzone? Poszerzone, drugie wydanie książki abp. Grzegorza Rysia jest teologiczno-historycznym przewodnikiem po czasach, które z dzisiejszej perspektywy niełatwo zrozumieć, opowieścią o ówczesnym Kościele i jego własnej wizji siebie. W znacznej mierze jest jednak głosem ostrzeżenia przed pokusą stworzenia Kościoła totalitarnego w miejsce powszechnego. To nie obrona inkwizycji. To próba zrozumienia jednego z najboleśniejszych fragmentów historii Kościoła i doszukania się przyczyn tego zjawiska – jego powstania i trwałości. Zrozumienie nie przynosi usprawiedliwienia, ale raczej przestrogę. Na przyszłość.

Potrzebujemy radykalnej odnowy, powrotu do korzeni, dbałości o to, co święte. Dlaczego Kościół katolicki jest pogrążony w tak głębokim kryzysie? Co będzie z naszą wiarą po czasach „zamkniętych kościołów”? Czy uda nam się ocalić to, co w Kościele najświętsze? Wyjątkowa rozmowa przeprowadzona przez Pawła Lisickiego z biskupem Athanasiusem Schneiderem, niemieckim kapłanem, od lat posługującym w Kazachstanie, pokazuje oblicze Kościoła, o którym często zapominamy. Rozmówcy stawiają odważne pytania i formułują trafne diagnozy chorób, które zainfekowały Kościół od środka. Wspólnie zastanawiają się między innymi nad tym z jakiego powodu biskupi nie reagują stanowczo na ruch LGBT+? czy istnieje jeszcze w ogóle chrześcijańska Europa? dlaczego abdykacja Benedykta XVI może być dla Kościoła tragiczna w skutkach? I czy iskra odnowy rzeczywiście wyjdzie z Polski? Głos bp. Schneidera to powrót do odwagi głoszenia i wskazywania na to, czym dla katolika jest powrót do źródeł.

Książka dla wszystkich mężczyzn i tych, którzy ich kochają Gdyby ludzkość poświęcała tyle uwagi Kosmosowi, co problemom z penisem, czytałbyś tę książkę na Marsie. Czas najwyższy, by odrzucić mity i mętne porady doktora Google i stać się świadomym użytkownikiem męskiego sprzętu. Ten przewodnik po męskiej seksualności sprawi, że mężczyźni poczują dumę z własnego ciała. • Czy mężczyźni naprawdę myślą o seksie co siedem sekund? • Dlaczego kochankowie zasypiają tuż po orgazmie? • Czy potencja ma coś wspólnego z kolarstwem? • Co z tym męskim punktem G? • I wreszcie: czy rozmiar naprawdę ma znaczenie? Sturla Pilskog jest prawdopodobnie najbardziej błyskotliwym urologiem na świecie. W tej książce jasno i logicznie odpowiada na wiele pytań dręczących pacjentów, a po drodze snuje barwne opowieści o starożytnej viagrze, organach amerykańskich prezydentów i pośmiertnych przygodach klejnotu Napoleona. FRAGMENT KSIĄŻKI: Historyczny ideał penisa Rzeźby pochodzące ze starożytnej Grecji przedstawiają mężczyzn o imponujących parametrach fizycznych. Są wysocy, atletyczni, a pod ich skórą drgają nabrzmiałe, dobrze widoczne mięśnie. Na pierwszy rzut oka wygląda więc, że greckie przemyślenia na temat doskonałego męskiego ciała zgadzają się z ideałem mężczyzny naszych czasów. Jeśli jednak przyjrzymy się tym rzeźbom nieco dokładniej, zauważymy, że jeden drobiazg wyraźnie różni je od ideału naszej epoki: organy płciowe są nieduże, wręcz maleńkie. Rzeczywiście ich rozmiar jest znacznie mniejszy niż przeciętny. Przyczynę tego, że niewielki penis był uważany za cechę pozytywną, znajdziemy w mitologii. Starożytni Grecy wierzyli w cały szereg bogów, duchów, gigantów i w inne mitologiczne istoty, które aktywnie uczestniczyły w życiu na ziemi. Do najbardziej znanych należeli satyrowie, mieszkające w dziczy męskie istoty, znane z nienasyconego apetytu na seks. Satyrowie byli opisywani na różne osoby, ale najbardziej znany wizerunek przedstawia istotę będącą mieszanką mężczyzny i kozła, z wielkim fallusem w pełnym wzwodzie. Uważano ich za głupich, prymitywnych i zdradliwych, a więc absolutne przeciwieństwo ówczesnego ideału cywilizowanego mężczyzny. Niewielki organ był zatem uważany za znak, że jego posiadacz kontroluje popędy i nie pozwala, by kierowały nim impulsy oraz pragnienie ulotnej rozkoszy. Rozmiar normalny Powtórzmy: co trzeci mężczyzna uważa, że jego organ jest za mały. Wynika to z nieporozumienia w kwestii normalnego rozmiaru, za co winę w pewnym stopniu ponosi branża pornograficzna. Chłopcy i mężczyźni od młodych lat oglądają pornografię w internecie, gdzie od różnych form seksu dzieli użytkownika zaledwie parę kliknięć. W filmach porno bardziej niż zdolności aktorskie liczą się inne kwalifikacje, a aktorzy często stają się niefortunnymi wzorcami, z którymi wielu się porównuje. Istnieje inna hipoteza tłumacząca, dlaczego wielu mężczyzn nie docenia wielkości swojego penisa. Otóż dzieci, które obserwują starszych chłopców i mężczyzn, nie wierzą, że ich własny narząd kiedykolwiek stanie się tak wielki. U wielu przekonanie to pozostaje silne aż do dorosłości. Wygląda więc na to, że nieświadomość samych mężczyzn zdejmuje z pornografii część odpowiedzialności za poczucie gorszości. Średnia Przeprowadzono różne badania dotyczące wielkości penisa. Opierają się one w dużym stopniu na deklaracjach, mają więc spore słabości ‒ między innymi taką, że w badaniach takich chętnie uczestniczą przede wszystkim mężczyźni zadowoleni z długości swojego organu. Okazało się również, że panowie często dodają sobie centymetr lub dwa. Pierwsze badanie opierające się na pomiarach wykonanych przez personel służby zdrowia przeprowadzono w roku 2015, a opracowano je w King’s College w Londynie. Było to badanie zbiorcze bazujące na 17 innych badaniach z całego świata i obejmowało ponad 15 000 mężczyzn. Wyniki pokazują, że przeciętna długość penisa we wzwodzie wynosi 13,1 cm, podczas gdy w stanie miękkim średnia to 9,2 cm. Równie ważna jak długość jest grubość, a tu stwierdzono, że przeciętny sztywny organ ma obwód 11,6 cm. Badacze wzięli się również za bary z mitami na temat związku między rozmiarem penisa a wielkością stóp czy długością palców. Mity te zostały zdecydowanie obalone. Duże buty mówią więc niewiele o tym, jak dobrze natura wyposażyła mężczyznę. Jedyny punkt, w którym znaleziono pewne powiązanie, to zależność między wzrostem a długością penisa, ale nawet tutaj korelacja jest bardzo słaba. Picuś i pracuś Naturalny wydaje się domysł, że im większy jest organ w zwisie, tym większy będzie, gdy zesztywnieje. Wiele badań udowodniło, że to nieprawda. Duży wiotki organ niewiele rośnie w stanie wzwodu, podczas gdy penis niewielki po wypełnieniu krwią może stać się ogromny. Od tego wzięły się angielskie określenia grower i shower, co można by po polsku oddać jako pracuś i picuś. Przeprowadzone w 2014 roku badanie pozwoliło zdefiniować penisa, który po zesztywnieniu zwiększa długość o ponad 4 centymetry, jako pracusia. Jeśli różnica jest mniejsza od 4 cm, to mówimy o picusiu. To samo badanie pokazało, że trzech na czterech mężczyzn należy do drugiej grupy, a reszta do pierwszej. Istnieje oczywiście pewien związek. Organ, który jest potężny i gruby w stanie zwisu, nie skurczy się przecież we wzwodzie, ale jednocześnie nie będzie o wiele większy niż na początku. I podobnie, niewielkich rozmiarów narząd raczej nie osiągnie imponującej wielkości, gdy obudzi się do życia. Podobnie jak w wielu innych obszarach naszego życia, nie należy oceniać książki po okładce. Czy wielkość ma znaczenie? Możemy prowadzić długie dyskusje na temat średniej i odmian normalności, ale najważniejsze pytanie brzmi oczywiście: czy wielkość ma znaczenie? Czy duży organ ułatwi znalezienie partnerki? I czy duży penis zwiększy szansę na jej zadowolenie? Odpowiedź na oba te pytania to zdecydowane: tjaaaa… Ludzki penis jest całkiem spory w porównaniu z penisami większości pozostałych naczelnych. Taki na przykład goryl nie ma co z nami konkurować, ponieważ wśród tych zwierząt rzadko spotyka się narząd o długości przekraczającej cztery centymetry w stanie sztywnym. A to u ssaka, który może spokojnie ważyć 200 kilogramów. Męska część ludzkości wyhodowała tak imponujące organy rozrodcze prawdopodobnie dlatego, że kobiety wykorzystywały wielkość penisa jako kryterium wyboru partnera. Zgodnie z teorią doboru naturalnego Darwina, ewolucja stopniowo faworyzowała mężczyzn z dużymi członkami. Funkcjonowało to oczywiście przede wszystkim wtedy, gdy poruszaliśmy się mniej lub bardziej nago, tak że potencjalne partnerki mogły bez przeszkód oceniać walory panów. W naszych czasach tylko nieliczne kobiety mają okazję ocenić wielkość organu, zanim dojdzie do intymnych chwil. Wyjątkiem są te, którym mężczyźni nieproszeni przesyłają kutafotki. Jak jednak wskazują badania, wątpliwe, by była to ze strony nadawców udana strategia. Choć możliwości oceny wielkości penisa potencjalnych partnerów są ograniczone, przeprowadzono badania kobiecych preferencji. Ich wyniki dowodzą, że wielkość rzeczywiście ma pewne znaczenie, jednak znacznie mniejsze, niż wielu uważa. W jednej z prac stwierdza się, że męska siła przyciągania rośnie tym bardziej, im większy jest organ w stanie zwiotczałym. Sprawdza się to jednak tylko do pewnego momentu. Gdy długość zwisającego penisa przekracza 7,6 cm, atrakcyjność przestaje rosnąć niezależnie od rozmiarów. W badaniu tym porównywano ponadto dwie inne cechy: sylwetkę i wzrost. Dla postrzegania męskiego ciała jako atrakcyjnego przez kobiety zdecydowanie najważniejsza jest sylwetka, podczas gdy wzrost i penis wypadają mniej więcej tak samo. Badano tutaj, co wolą kobiety, gdy mogą swobodnie wybierać między zwisającymi członkami, jednakże, jak już wiemy, rozmiar w tym stanie nie powie nam, jaką wielkość organ osiągnie po usztywnieniu. Aby dowiedzieć się, czy panie preferują jakiś rozmiar penisa w pełnej gotowości do działania, kalifornijscy naukowcy przeprowadzili inne badanie, w którym wykorzystali drukarkę 3D do stworzenia modeli prącia o różnej długości (od 10,2 do 21,6 cm) i grubości (obwód od 6,6 do 17,7 cm). Również tutaj okazało się, że kobiety wolą członki plasujące się w górnej połówce skali, warto jednak zwrócić uwagę, że idealny penis wcale nie był tym największym. Gdy poproszono panie o wybranie takiego, jaki chciałyby widzieć u przyszłego małżonka, miał on długość 16 cm, a obwód 12,2 cm. Nie jest to więc wiele ponad średnią wielkość tego organu w naszej części świata. Innym ciekawym wnioskiem z badania jest fakt, że kobiety poszukujące krótkotrwałej relacji, na przykład skoku w bok lub partnera na jedną noc, wskazywały prącie większe niż w przypadku potencjalnego męża. Jurny ogier jest więc dobry na krótki dystans, lecz w dłuższej perspektywie panie wolą wiernego i wytrwałego konia roboczego. Wszystkie poważne badania z tego obszaru obejmowały relacje heteroseksualne, nie wiadomo więc, czy przedstawiciele innych preferencji mają inne ideały. We wszystkich badaniach dotyczących tego tematu wspólne jest to, że kobiety nigdy nie przywiązują największej wagi do wielkości penisa. Wyższe miejsca na liście zajmują poczucie humoru, inteligencja, uprzejmość, sylwetka i wiele innych cech. Najcenniejszym być może wnioskiem z badań jest to, że 85% wszystkich kobiet wyraża zadowolenie z wielkości mężowskiego organu. Ważne więc jest przede wszystkim, jak jest on użytkowany.

Wszystko o ZIOŁACH i ich zastosowaniu w medycynie naturalnej i kosmetyce. Naucz się je rozpoznawać, zbierać i wykorzystywać ich moc. W książce między innymi: syrop z kwiatów mniszka na przeziębienie, napar z owoców dzikiej róży na wzmocnienie odporności, wyciąg z kozłka lekarskiego na uspokojenie, a także toniki i maseczki ziołowe dla każdego rodzaju skóry czy ziołowe płukanki do zniszczonych włosów. Pomoc dla wszystkich ceniących siłę natury i pragnących ograniczyć stosowanie chemii w życiu codziennym. Polscy autorzy, polskie realia. Prosty, przejrzysty i zrozumiały język. Skuteczne, sprawdzone oraz czytelne pomysły do wykonania „krok po kroku". Zioła odkryją swoje tajemnice.

Klasyczny podręcznik strategii wojskowej do dziś używany na wojskowych uczelniach. Książka, która zmieniła oblicze świata. Od dziesiątków lat inspiruje strategów, budzi niezdrowe emocje u liderów o zapędach dyktatorskich i stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla ambitnych biznesmenów. Przepełniona brutalną mądrością i koncepcjami bezkompromisowych rozwiązań rodem z bitewnych pól, jest lekturą, do której wielokrotnie chce się powracać.

Czarnoksięskie nauki słowiańskich magów – zbiór tajemnej wiedzy przekazywanej od pokoleń. Autorka zgłębia temat czarnej magii, skupiając się na zachowaniu pradawnych pogańskich tradycji i ewolucji czarostwa jako antytezy chrześcijaństwa. Bierze także pod lupę rzemiosło słowiańskich czarnoksiężników oraz idee demonicznej doktryny. W książce znajdziesz również: zasady czarnej magii i zbiór zaklęć oraz klątw; opisy tradycyjnych ceremonii i rytuałów; założenia magii cmentarnej i kościelnej; ciekawostki na temat rosyjskich praktyk magicznych i paktu z diabłem.

Książka Michała Stonawskiego "Paranormalne. Egzorcyzmy. Prawdziwe historie opętań" Michał Stonawski, badacz zjawisk paranormalnych, który całe życie poświęcił tropieniu prawdy, tym razem zabierze cię do świata opętań i egzorcyzmów. Razem z nim trafisz do nawiedzonych domów, gdzie autor rozmawiał z opętanymi, szeptunkami i satanistami. Ruszysz tropem demonologów, a egzorcyści przybliżą ci tajniki swojej profesji. Gdzie i jak szkolą się egzorcyści? Jak wygląda mrożący krew w żyłach rytuał wypędzenia demona? Kto może zostać egzorcystą i kto zatwierdza wybór takiej osoby? Dokąd prowadzi najpoważniejsze śledztwo profesjonalnej grupy łowców duchów? Czy satanista może zostać opętany? "Paranormalne. Egzorcyzmy. Prawdziwe historie opętań" - reportaż Stonawskiego To tylko część pytań, na które znajdziesz odpowiedź w tej książce. Prawdziwe historie opętań rozgrywają się tu i teraz. Uwierzysz czy boisz się uwierzyć ?

Generał Erich Ludendorff (1865-1937) był jednym z czołowych niemieckich dowódców w czasie pierwszej wojny światowej, m.in. współautorem zwycięstwa nad Rosjanami pod Tannenbergiem w 1914 roku. W latach 1916-1918 jako generalny kwatermistrz armii niemieckiej koordynował wysiłek wojenny Rzeszy. Po klęsce należał do krytyków Republiki Weimarskiej i upowszechniał legendę o „zdradzieckim ciosie w plecy” zadanym armii niemieckiej przez rewolucyjną lewicę. Wspierał ruch narodowosocjalistyczny Adolfa Hitlera, m.in. podczas nieudanego puczu w Monachium w 1923 roku. Jego książka „Wojna totalna” („Der Totale Krieg”), wydana w 1935 roku, jest przede wszystkim dziełem politycznym, a nie podręcznikiem strategii wojskowej. Ludendorff twierdzi, że „wszystko jest wojną”, a pokój stanowi jedynie krótki czas pomiędzy kolejnymi konfliktami zbrojnymi. Z tych powodów naród niemiecki i wszelkie aspekty życia społecznego powinny być podporządkowane potrzebom armii. Z kolei celem wojny jest pokonanie wroga wszelkimi dostępnymi metodami. Zadaniem Ludendorffa najlepszym sposobem na osiągnięcie zwycięstwa jest uderzenie w społeczeństwo przeciwnika, które osłabi jego armię. Tezy generała wpisywały się w agresywną politykę Hitlera, który po dojściu do władzy parł do kolejnej wojny o panowanie Niemiec nad światem. Autorem wstępu i opracowania książki jest prof. Grzegorz Kucharczyk, znawca dziejów Niemiec.

Po dogoterapii i hipoterapii nadszedł czas na ptakoterapię! Zdarzyło ci się obserwować ptasią mamę uczącą swoje pisklę latać? A może przystanęłaś w drodze do pracy, by posłuchać, jak śpiewają ptaki? Z melancholią obserwowałeś odlatujący jesienią klucz gęsi i z radością witałeś bociany wczesną wiosną? Czy wiesz, że właśnie korzystałeś z ptakoterapii? Obserwacja ptaków sprawia, że psychicznie czujemy się lepiej. Joe Harkness w swojej niezwykle szczerej, intymnej opowieści pokazuje, jak przyglądanie się tym zajmującym zwierzętom pomogło mu pokonać depresję i stany lękowe. Opracowana przez niego ptakoterapia jest oparta na uważnej i świadomej obserwacji, bliskim kontakcie z naturą oraz aktywności na świeżym powietrzu. Zawarte w książce praktyczne wskazówki dla początkujących obserwatorów życia ptaków pomogą w pełni wykorzystać leczniczy potencjał ornitologii. Chwyćcie więc lornetki w dłoń, włóżcie wygodne buty i poznajcie terapeutyczną moc ptasiego śpiewu! Ptakoterapia to książka o terapeutycznej sile momentów, o mocy, jaką wnosi w życie entuzjazm, o roli przynależności w odnajdywaniu siebie samego i o potrzebie znalezienia porządku, gdy w naszym wnętrzu panuje chaos. To również książka o tym, że każdy, jeśli tylko zaufa sobie, wejdzie w końcu na własną trajektorię zdrowienia. Bardzo Wam ją polecam! Sabina Sadecka, terapeutka tramy, współzałożycielka portalu Opsychologii.pl Po lekturze Ptakoterapii szeroko otwórzcie okna z widokiem na niebo, ogród, żywopłot, morze, cokolwiek, co macie przed sobą – z widokiem na nowoczesną uważność. To prawdziwy balsam. Lek, przewodnik i pełna nadziei lekcja latania. Nicola Chester, felietonistka Nature’s Home Magazine Frapująca, zabawna, poruszająca, a momentami brutalnie szczera opowieść o życiu na krawędzi i o tym, jak zainteresowanie ptakami pomogło autorowi poradzić sobie z życiowymi problemami. Dawno nie czytałem tak ważnej książki. Stephen Moss, autor The Robin. A Biography Antidotum na stres i zamęt współczesnego życia. Szczery, ciepły i pozytywny podręcznik odprężenia... Nick Baker, przyrodnik i prezenter telewizyjny To wspaniała, szczera i inspirująca książka. Początkujący amatorzy obserwacji ptaków i początkujący amatorzy życia – wszyscy – mogą nauczyć się czegoś od Joego Harknessa. Patrick Barkham, autor Islander: A Journal around Our Archipelago Joe Harkness od czterech lat prowadzi BirdTherapy.blog , na którym bardzo otwarcie pisze o swoim samopoczuciu i więzi łączącej go z przyrodą. Wygłasza także prelekcje o zdrowiu psychicznym w nadziei, że w ten sposób pomoże innym ludziom zadbać o psychikę. Jest autorem wielu artykułów, pojawił się także w programie BBC Winterwatch, w którym rozmawiał z Chrisem Packhamem o samobójstwach wśród mężczyzn. Jest koordynatorem do spraw uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, od dziesięciu lat pracuje z grupami wymagającymi specjalnej opieki.

Sztuka i percepcja wzrokowa mówi o procesie percepcji w ujęciu psychologicznym i opisuje jak oko percypującego organizuje postrzegany materiał w odniesieniu do psychologicznych uwarunkowań. „Oczywiste stało się, że cechy, którymi wyróżnia się praca myśliciela i artysty, charakteryzują każdą czynność umysłu. Także psychologowie zaczęli dostrzegać, że fakt ten nie jest przypadkowy: różne zdolności umysłu podlegają tym samym prawom, ponieważ umysł zawsze działa jako całość. Każde postrzeganie jest również myśleniem, każde rozumowanie – intuicją, każda obserwacja – odkryciem.” R. Arnheim „W Ego i Id Freud argumentował, że proces myślowy, nie mówiąc nic o świadomej intelektualnej pracy, nie może istnieć w niesforności doświadczenia wizualnego. Rudolf Arnheim pokazał nam nie tylko jak błędne było to przekonanie, ułożył gramatykę form z niezwykłą ostrością i nauczył nas jak ją odczytywać.” J. Fineberg „Jasne, bezpośrednie, elastyczne pisarstwo wzmocnione wieloma ilustracjami… z których żadna nie jest zbyteczna” - Journal of Aesthetics and Art Criticism

Ostara. Rytuały, przepisy i zaklęcia na równonoc wiosenną Kerri Connor Świętuj sabat Ostara i w pełni korzystaj z tego, co daje ci natura! Ostara, czyli przesilenie wiosenne, przypada na noc z 20 na 21 marca. To czas odnowy, powrotu światła słonecznego i nowego życia. To także jeden z najważniejszych okresów w roku dla ciebie, bo dzięki niemu możesz wprowadzić zmiany do swojego życia, wprowadzić nowe początki lub realizować kolejne pomysły. Ten zwięzły i inspirujący podręcznik dostarcza podstawowej wiedzy zarówno teoretycznej o dawnych i współczesnych sposobach obchodzenia Ostary, jak i praktycznej – rytuałów i zabiegów magicznych pozwalających odnowić moc oraz pasję do życia i rozwoju, między innymi: zaklęcia, inwokacje, wróżby czy medytacje. Znajdziesz tu również wiosenne przepisy i receptury kulinarne oraz pomysły na wiosenne projekty, które pozwolą ci uczcić przyjście wiosny.

Paweł Szczepanik w sposób syntetyczny podejmuje niełatwą próbę zgłębienia wiedzy na temat słowiańskich zaświatów widzianych przez pryzmat nielicznych w gruncie rzeczy źródeł pisanych, fascynujących źródeł folklorystycznych, wymownych źródeł językoznawczych i bezcennych jak uzasadnia, świetnie znanych mu źródeł archeologicznych. Na tej podstawie buduje On swoją, wielce erudycyjną,wizję słowiańskiego Kosmosu zabierając Czytelnika w interesującą podróż po różnych jego rewirach, pełnych bogów, demonów i zmarłych. Przybliżając kolejne elementy mitu kosmologicznego posiłkuje się różnymi odniesieniami do osiągnięć współczesnej humanistyki, co pozwala nie tylko zorientować się na temat aktualnego stanu badań obejmujących to zagadnienie ale również przybliżyć tok rozumowania Autora z łatwością poruszającego się w tej niełatwej przecież, abstrakcyjnej materii. Wielką zaletą książki jest to, że w pełni spełniając wszelkie kryteria opracowania naukowego napisana jest językiem wielce przystępnym, pozwalającym na lekturę nie tylko specjalistom, ale również mniej przygotowanym merytorycznie Czytelnikom zafascynowanym tematyką religijności Słowian.

Litha. Rytuały, przepisy i zaklęcia na przesilenie letnie Deborah Blake Sabat Litha obchodzony w najkrótszą noc roku – noc przesilenia letniego – to czas, gdy świętujemy zwycięstwo światła nad ciemnością oraz początek lata. To najlepszy moment na odprawianie rytuałów na powodzenie w życiu miłosnym czy też praktyki magiczne związane z oczyszczeniem, uzdrawianiem i pomyślnością. Świętowanie tego dnia i tej nocy zapewnia również obfitość plonów i pomyślność zbiorów. Dawniej celebrowano Lithę przy rozpalonych ogniskach, a jednymi z popularniejszych tradycji było rzucanie wianków na wodę i szukanie kwiatu paproci. Dzięki tej książce nie tylko poznasz historię Lithy i dowiesz się, w jaki sposób dostosować jej świętowanie do współczesnych warunków, ale także otrzymasz przykłady wielu praktycznych rytuałów, zaklęć i inwokacje, które z powodzeniem możesz stosować w samodzielnym świętowaniu tego sabatu, i które sprawią, że będzie on wyjątkowo magiczny.

Żyj w zgodzie z Kołem Roku i celebruj początek zimy! Samhain – święto początku zimy – obchodzone jest w nocy z 31 października na 1 listopada. W tym czasie zbiory dobiegły już końca, rozpoczyna się czas wyciszenia, odpoczynku i rozmyślań. To także moment, w którym zasłona między światem żywych i zmarłych staje się cieńsza, a przodkowie wracają z zaświatów, by odwiedzić swoich bliskich. Samhain sprzyja kontaktom z duchami, zmarłymi oraz istotami nadprzyrodzonymi. To idealna pora na rzucanie zaklęć i wróżby. Długie wieczory sprzyjają podsumowaniom, planom, medytacji, a także tęsknocie i wspomnieniom. Dzięki tej książce poznasz historię i tradycje Samhain, praktyki magiczne, zaklęcia, wróżby i medytacje, które pozwolą ci świętować początek zimy. Dowiesz się także, jakie zależności łączą sabat Samhain z popularnym świętem Halloween. Odkryj sekrety Samhain i czerp korzyści z celebrowania świąt Koła Roku!

Książka Anity Sarny i Karoliny Krupeckiej "Wiedźmin. Oficjalna księga kucharska" Wyrusz w smakowitą wędrówkę, w trakcie której odkryjesz receptury inspirowane kulinarnie bogatym dziedzictwem świata Wiedźmina. Przepisy zebrane i spisane przez kulinarną przewodniczkę zabiorą cię do miejsc znanych z opowieści starych gawędziarzy, opasłych oxenfurckich tomiszczy czy też ballad mistrza Jaskra. Spędź wieczór w Białym Sadzie przy misce aromatycznej mahakamskiej zalewajki lub pysznym deserze z soczystych pieczonych owoców. Przejedź piaszczystym traktem w drogę do Velen, gdzie poznasz smak domowego posiłku przygotowywanego przez gościnnych mieszkańców tamtejszych wiosek. Skosztuj przekąsek na targu w Oxenfurcie i poznaj prawdziwą feerię lokalnych i cudownie egzotycznych smaków w novigradzkim porcie. Wsiądź na statek płynący na mroźne Skellige, gdzie przyrządzone w wyspiarskim stylu ryby popija się grzanym piwem, albo ucztuj w najlepszych austeriach i skąpanych słońcem winiarniach Toussaint oraz Beauclair. Odkryj też kulinarne sekrety skrywane przez niepozorny, podniszczony dziennik… "Wiedźmin. Oficjalna księga kucharska" - książka Sarny i Krupeckiej Wiedźmin. Oficjalna księga kucharska pozwoli ci przenieść się wraz z twoją kuchnią do świata pełnego kuszących zapachów i smaków, wykreowanego przez Anitę Sarnę i Karolinę Krupecką – autorki Witcher Kitchen i Nerds’ Kitchen. Książkę otwiera przedmowa Andrzeja Sapkowskiego, mistrza słowa, bez którego niniejsza księga nigdy by nie powstała.

NOWE, JUBILEUSZOWE WYDANIE KSIĄŻKI NA 40-LECIE NIEKWESTIONOWANEJ LEGENDY DEATH METALU – ZESPOŁU VADER Drugie wydanie zostało wzbogacone o nowe rozdziały, opisujące historię zespołu z ostatnich kilku lat, fotografie niepublikowane w poprzedniej książce i kompletną dyskografię. Jak postrzegała Vadera rodzima konkurencja z końca lat 80. i początku lat 90. i czemu akurat zespołowi z Olsztyna się udało? Co jest największym sukcesem grupy według jej menedżera? Dlaczego Hal przez dwa tygodnie nie mógł się wydostać z Ekwadoru i jak w końcu mu się udało? Dlaczego po latach Vader zmienił studio nagraniowe i co o zespole myśli Scott Atkins, producent jego ostatniej płyty? Jak to możliwe, że właśnie Vader zagrał pierwszą europejską trasę koncertową w warunkach lockdownu? Dlaczego odszedł James i kim jest Michał, który go zastąpił? Pasjonująca opowieść o jednym z najważniejszych zespołów heavymetalowych w historii Polski, którego popularność wybiega daleko poza granice naszego kraju. *** To jest historia zespołu Vader. Losy Piotra Wiwczarka z Olsztyna, który jako nastolatek powiesił sobie plakat Judas Priest nad łóżkiem w swoim pokoju w domu dziadków. Gapił się w to okno na lepszy świat przed zaśnięciem, zerkał na nie, kiedy budził się rano i gdy wracał ze szkoły. Snuł marzenia. Rozmyślał, jak cudownie mogłoby być, gdyby zamiast Halforda i Downinga to on stanął na tej olbrzymiej scenie, skąpany w purpurowym świetle reflektorów. Jakby to mogło być, gdyby nagrywał i wydawał prawdziwe płyty, kręcił pokazywane w telewizji teledyski, jeździł z koncertami po całym świecie, od Australii przez Amerykę Południową po Japonię. W kraju za żelazną kurtyną, gdzie szalała cenzura, otrzymanie paszportu zależało od ubeckiego widzimisię, instrumenty nadawały się wyłącznie na rozpałkę, a karykatura rynku fonograficznego nijak nie zaspokajała potrzeb muzyków i fanów, Piotrek marzył o rzeczach po prostu niewyobrażalnych. Wojna totalna to książka o tym, jak niemożliwe stało się możliwe. Ale i o tym, że za spełnianie marzeń trzeba słono płacić. *** Historia Vadera to coś więcej niż historia jednego z najważniejszych zespołów deathmetalowych na świecie. To historia polskiego ekstremalnego metalu, od jego zarania do dzisiaj, a także barwna i dynamiczna opowieść o ludziach z prawdziwą pasją! – Adam Nergal Darski / Behemoth Kiedy słyszę opowieści Jarka Szubrychta o grupie Vader, wzdycham, czemu nie zostałem metalowcem. Zapytał mnie, czy coś bym napisał na okładkę książki, ale tak się zaczytałem, że nie starczyło czasu. – Bartek Chaciński Podziwiam Petera i jednocześnie mu zazdroszczę – determinacji w działaniu, spełnianiu marzeń i pokonywaniu przeszkód. Dla mnie on i jego Vader są bohaterami ostatniego ćwierćwiecza. Pokazali, że nie jesteśmy pokoleniem straconym (mam rok mniej niż Peter), że potrafimy zmierzyć się ze światem, wychodząc z tego pojedynku z tarczą, że z piwnic i garaży można przebić się na duże sceny i przemierzać świat na swoich warunkach. Wojna totalna ma dodatkowy wymiar w postaci autora. Jarek Szubrycht jest nie tylko świetnym dziennikarzem, ale też człowiekiem wywodzącym się z tego środowiska – fanem, muzykiem jeżdżącym w trasy również z Vaderem i kumplem większości osób wypowiadających się w książce. I też dzięki temu Wojna totalna jest wyjątkowym dokumentem o niezwykłym zespole. – Leszek Gnoiński

Wykorzystaj energię i moc święta światła! Imbolc, zwany świętem światła lub dniem świętej Brygidy, to sabat obchodzony 1 lutego, kiedy z czcią należy powitać zbliżającą się powoli wiosnę. Główną rolę odgrywa w nim symbolika światła: pierwsze promienie słońca zwiastują jasność po zimowym mroku. Dni stają się coraz dłuższe, noce krótsze, a ziemia przygotowuje się do wydania nowego życia. Podczas sabatu Imbolc pali się świece, z nadzieją przywołując ciepło i wiosnę. Ogień uosabia iskrę życia, gotowość do zmian i duchowego odrodzenia. Książka „Imbolc”, ósma z serii „Sabaty”, zamyka bestsellerowy cykl przybliżający w przystępny i fachowy sposób symbolikę dawnych wierzeń i ukazujący ich współczesne oblicze. Poszczególne tomy zawierają opisy rytuałów, medytacje, wróżby, receptury, a także prezentują stare i nowe praktyki celebrowania świąt, zgodnie z rytmem natury i Kołem Roku. Sięgnij do źródeł rzetelnej magicznej wiedzy i zainspiruj się pradawnymi wierzeniami.

Black metal, najbardziej skrajny odłam muzyki ekstremalnej, pożera żywcem. Książka ta to bogato ilustrowana podróż przez trzy dekady historii gatunku spisana na blisko sześciuset stronach wypełnionych zdjęciami i wywiadami z muzykami zespołów: Venom • Mercyful Fate • Bathory • Hellhammer / Celtic Frost • Vulcano • Blasphemy • Samael • Rotting Christ • Necromantia • VON • Tormentor • Master’s Hammer • Beherit • Mayhem • Thorns • Darkthrone • Thou Shalt Suffer / Emperor • Gehenna • Gorgoroth • Trelldom • Cradle Of Filth • Dimmu Borgir • Mütiilation • Marduk • Funeral Mist • Shining • Graveland / Infernum • Behemoth • Enslaved • Isengard / Storm • Ulver • Windir • Negură Bunget • Hades • Primordial • Arcturus • Manes • Fleurety • Sigh • D?dheimsgard • Mysticum • Aborym • Blacklodge • Fen • i wielu innych!

Pod koniec minionego tysiąclecia w Europie podpalono i zbezczeszczono ponad sto kościołów, za co odpowiedzialni byli adepci black metalu, najbardziej ekstremalnej formy podziemnej muzyki na świecie. W trakcie nasilającej się bezbożnej krucjaty blackmetalowe zespoły i ich obsesyjnie oddani zwolennicy odcisnęli ponure piętno mordu, samobójstwa i terroru, zostawiając dziedzictwo, które wciąż daje o sobie znać, od Norwegii po Niemcy, od Finlandii aż po Amerykę, i dalej...Napisany przez dwóch dziennikarzy z wyjątkowym dostępem do piekielnego półświatka, uznany, kultowy bestseller WŁADCY CHAOSU w wersji polskiej ukazuje się poprawiony i wzbogacony o nowe, zadziwiające odkrycia. Uhonorowana nagrodą i ujawniająca nieznane dotąd fakty, książka ta zawiera setki unikalnych zdjęć i rozmów przeprowadzonych wyłącznie na jej potrzeby z księżmi, przedstawicielami policji, satanistami oraz liderami demonicznych formacji, dla których im większe zło, tym większa chwała. „Niesamowita książka! Cholernie dobra lektura!” – Howard Stern „Cenne studium... Odrzucając typowy sposób postrzegania metalowców jako bezmózgich ćpunów czy zaślepionych złem wandali, oraz dostarczając przykłady głębokiego myślenia grona wywrotowców, WŁADCY CHAOSU robią więcej dla ewolucji metalu niż którakolwiek z wydanych wcześniej książek”. – Atlanta Press „Inteligentnie napisana, dobrze skonstruowana, nawet najbardziej postronny obserwator sceny z pasją wciągnięty zostanie w łańcuch zdarzeń opisanych w tej książce. Mocne” - Metal Maniacs „Ta książka jest niesamowita! Połączenie narracji, wnikliwych wywiadów, ale i ukazanie pewnej filozofii związanej z raczej krwawą rzeczywistością, stawia tę książkę ponad wszystko, co napisano dotąd o blackmetalowej scenie... Pozycja warta przeczytania przez ludzi ze sceny, by przyjrzeć się sobie z dystansu”. – Maniac, wokalista formacji Mayhem, legendy norweskiego black metalu

Koty… Gdzie nie spojrzeć: wszędzie koty! Przyzwyczailiśmy się do kotów zalegających w łóżkach, kotów na fotelach, kotów na szafkach, ogólnie – kotów w domach (i słusznie, bo to właściwe miejsce bytowania kota domowego). Ale spróbujmy sobie wyobrazić koty na okrętach bojowych sunących przez fale, koty na pokładach sterowców i koty w kosmosie. Bo i tam owe niezwykłe istoty bywały, wiernie towarzysząc swoim ludzkim poddanym! Oto niesamowite historie niesamowitych kotów zgrabnie przeplatane pełnymi humoru komiksami Magdy Gałęzi z kotem Jaśniepanem w roli głównej, znane z profilu Milozwierz na Facebooku.Magda Gałęzia – urodzona na początku lat osiemdziesiątych, w grudniu po południu w Kielcach, zamieszkała jedną nogą we Wrocławiu, a drugą na zboczu Ślęży. Miłośniczka przyrody i wszelakiej magii. Ilustratorka, graficzka, rysowniczka, fanka gór, horrorów oraz amatorskiej fotografii, wierna poddana i oddana służąca trzech kotów: dwóch żywych i jednego w głowie. Autorka profilu Milozwierz na Facebooku, na którym powołała do życia kota Jaśniepana.

La Santa Muerte. Święta śmierć. Patronka przegranych spraw, społeczności LGBT, osób uzależnionych i wszystkich zepchniętych na margines społeczeństwa. Tomas Prower dzieli się z czytelnikami obszerną wiedzą na temat tajemniczego kultu obecnego w Ameryce Południowej. Przedstawia zarys socjologicznej analizy relacji ludzi ze śmiercią oraz historyczne początki La Santa Muerte. Dzięki lekturze tej książki dowiesz się, jaką rolę w kulcie La Santa Muerte pełnią poszczególne narzędzia magiczne – świece, kadzidła, rośliny i minerały. Poznasz także zaklęcia i medytacje służące osiąganiu praktycznych rezultatów i realizacji długoterminowych celów w takich dziedzinach, jak finanse, miłość, seks, uzdrawianie, kwestie prawne czy ochrona.

Zaczynając przygodę z Tarotem szukasz Nauczyciela i Mistrza, który wprowadzi Cię w tajniki pracy z tymi niezwykłymi kartami. Chcesz, by rozświetlił Ci drogę poznania i zrozumienia samego siebie i otaczającej Cię rzeczywistości.Taką rolę spełnia najnowsza książka znakomitej tarocistki i terapeutki, Barbary Antonowicz-Wlazińskiej. To doskonały przewodnik i kompendium wiedzy o Tarocie zarówno dla stawiających pierwsze kroki w tej dziedzinie, jak i dla osób, które chcą usystematyzować wiedzę już zdobytą. Zawiera wyjątkowo przejrzystą interpretację kart, ich znaczenie w różnych pozycjach, symbolikę, powiązania z numerologią, a także wiele cennych wskazówek, jak rozkładać karty.

Ta poręczna publikacja jest praktycznym wprowadzeniem do historii zachodnioeuropejskiego malarstwa, przekazującym wiedzę poprzez prezentację ciekawych i nierzadko słynnych obrazów. Każde przedstawione w tej książce dzieło sztuki jest nośnikiem pewnych aspektów artystycznej gramatyki, która, po odszyfrowaniu, pozwala dużo pełniej docenić piękno i wewnętrzną wartość prac, a także uczy, jak w ogóle odczytywać treść obrazów. Przewodnik po malarstwie zawiera informacje niezbędne przy oglądaniu dzieł sztuki wiszących na ścianach w galerii, a także przydatne tym wszystkim, którzy chcą się dowiedzieć czegoś więcej o historii zachodniej sztuki. Jak czytać obrazy pomoże wam poznać pięć kluczowych właściwości obrazów – kształt i podłoże, farby i materiały, kompozycję, styl i technikę oraz znaki i symbole – co pozwoli lepiej rozumieć malarstwo i bardziej świadomie się nim cieszyć. W książce omówiono szczegółowo i w sposób chronologiczny pięćdziesiąt obrazów wybranych z długiej historii sztuki zachodnioeuropejskiej, pogrupowanych według pięciu głównych rodzajów: portret, pejzaż, malarstwo narracyjne, martwa natura i abstrakcja. Przegląd zaczyna się od dzieł z epoki wczesnego renesansu, a kończy na XXI wieku. Wszystkie obrazy zapraszają czytelnika do fascynującej podróży przez krainę rozmaitych stylów, gatunków, kolorów i technik.

Teksty, które z czasem złożono w antologię nazwaną Nowym Testamentem, powstały w czasach, gdy księgi reprodukowano w jedyny możliwy wówczas sposób – przepisując je ręcznie. Każdy kopista nie tylko mógł się pomylić, co zresztą zdarzało się bardzo często, ale mógł też zmienić przepisywany tekst – co już zdarzało się rzadziej, jednak na tyle powszechnie, że w wielu miejscach sens pism uznawanych przez niemal dwa miliardy chrześcijan za natchnione uległ kompletnej zmianie. W Przeinaczaniu Jezusa Bart D. Ehrman stawia podstawowe pytanie – jaką możemy mieć pewność, że słowa czytane przez nas dziś, są tymi samymi, które napisali pierwotni autorzy Ewangelii, Listów czy Apokalipsy? Porównanie dowolnych dwóch manuskryptów ksiąg Nowego Testamentu nie pozostawia wątpliwości, że przez stulecia poprzedzające wynalezienie druku do tekstu wkradło się tyle przeinaczeń, iż w wielu aspektach sens tej najważniejszej księgi chrześcijaństwa uległ drastycznemu przeinaczeniu. Czy można dotrzeć do oryginalnych słów ich autorów? Jakimi metodami posługują się uczeni, by cel ten osiągnąć, i jakie są efekty ich prac? Jakie znaczenie mają zmiany wprowadzone do tekstu? To ważkie problemy, bowiem dopiero rozstrzygnąwszy je, będziemy w stanie udzielić odpowiedzi na kolejne pytania – na pytania, które nurtują dziś miliony ludzi na całym świecie: Czy piękna opowieść o wybaczeniu jawnogrzesznicy to apokryf? Czy apostoł Paweł naprawdę zabronił kobietom mówić w kościele? Czy pierwotnie w Ewangelii Marka istotnie znajdował się opis zmartwychwstania Jezusa? Czy nazwanie Jezusa Bogiem jest wynikiem pomyłki przy kopiowaniu manuskryptu? Czy jedyny fragment w Nowym Testamencie, jasno wyrażający doktrynę Trójcy Świętej, został dodany przez pobożnego kopistę? Bart D. Ehrman, autor ponad dwudziestu książek i licznych publikacji naukowych, jest profesorem religioznawstwa wysoko cenionego University of North Carolina oraz światowej klasy specjalistą w dziedzinie badań nad historią Nowego Testamentu. W książce Przeinaczanie Jezusa, która w roku 2006 przez wiele tygodni gościła na amerykańskich listach bestsellerów (ponad pół miliona sprzedanych egzemplarzy), a dziś została przetłumaczona już na kilkanaście języków, profesor Ehrman wprowadza czytelnika w problemy badań nad manuskryptami biblijnymi i świat niezwykłych zagadek, jakie od lat nurtują uczonych zajmujących się tą dziedziną, zwaną krytyką tekstu. Przy okazji mamy sposobność poznać historię samej dyscypliny oraz docenić znaczenie jej dorobku dla pojmowania podstawowych prawd religii chrześcijańskiej, a nie tylko w naszym kraju „prawdy” te wciąż mają istotny wpływ na życie wszystkich obywateli, nie wyłącznie tych, którzy w nie wierzą.

Kolekcjonerska edycja z barwionymi brzegami Słowiański zielnik, jakiego do tej pory nie było! Poznaj magiczną moc ziół i ich patronek. Którą Boginią jesteś? Na początku były Trzy. Trzy Boginie. Ta, która stwarza. Ta, która nagradza. I ta, która niszczy. Biała, czerwona i czarna. Biała (dziewczyna) przynosi światło. Jest początkiem i nowym życiem. Czerwona (matka) to kreacja i pełnia. I czarna (starucha), która spycha nas w mrok, byśmy następnie mogły się odrodzić. Na początku były Trzy. A tak naprawdę Jedna. Trójbogini wpisana w Koło Życia. Słowiańskie Boginie Ziół to nie tylko historia trzech Bogiń: Dziewanny – Bogini wiosny i życia, Mokosz – Bogini Matki i Matki Ziemi oraz Marzanny – Bogini zimy i śmierci. To przede wszystkim słowiański zielnik. Każdej z Bogiń były poświęcone szczególne zioła z wyjątkowymi właściwościami. Dlaczego nasięźrzał był zwany miłośnicą, dziewanna – dziwoszką, a bylica zielem zapomnienia? Co dziurawiec miał wspólnego z boginkami, a jarzębina z rusałkami? Każda ze słowiańskich bogiń została w wyjątkowy sposób sportretowana przez Martę Jamróg – artystkę z Jasielskiej Pracowni Ikon.